วิวัฒนาการทางวัฒนธรรมของการ์ตูนไทย สู่จินตนาการอันก้าวไกลในโลกดิจิทัล

บทคัดย่อ

การ์ตูน (cartoon) คือทัศนศิลป์สองมิติรูปแบบหนึ่ง ซึ่งความหมายที่เฉพาะเจาะจงแปรเปลี่ยนไปตามเวลา ความหมาย ในสมัยใหม่โดยทั่วไปหมายถึง การวาดเส้นหรือจิตรกรรมแบบกึ่งสัจนิยมหรืออสัจนิยม เพื่อการ เสียดสี การล้อเลียน ความขบขัน หรือการแสดงออกซึ่งกระบวนแบบเชิงศิลปะ ศิลปินผู้วาดการ์ตูนเรียกว่านักเขียนการ์ตูน (cartoonist) โดยประเภทของการ์ตูนมี2ลักษณะ คือ1) ภาพนิ่ง 2) ภาพเคลื่อนไหว โดยแบ่งได้ 5 ประเภทคือ 1) การ์ตูนการเมือง 2) การ์ตูนขำขัน 3) การ์ตูนเรื่องยาว 4) การ์ตูนประกอบเรื่อง 5) การ์ตูนมีชีวิต วิวัฒนาการทางประวัติศาสตร์การ์ตูนไทยเริ่มจากการเข้ามาของวิทยาการเขียนภาพแบบตะวันตก ซึ่งขรัวอินโข่ง ถือเป็นจิตรกรในสมัยรัชกาลที่ 3 - 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ต่อมามีนักเขียนการ์ตูนจำนวนมากในประเทศไทยที่เริ่มมีบทบาทสำคัญจนถูกขนานนามให้เป็นนักเขียนการ์ตูนดังในยุคต่างๆ ด้วยอัตลักษณ์ในด้านลายเส้น และการเล่าเรื่องประกอบภาพอย่างสวยงามและสร้างสรรค์ โดยเชื่อมโยงกับบริบทของวัฒนธรรม สังคม การเมือง การปกครอง และเศษฐกิจในยุคนั้นๆได้อย่างชัดเจน ในปัจจุบันได้มีเทคโนโลยีและแอปพลิเคชั่นจำนวนมากที่ถูกพัฒนาให้เชื่อมโยงกับโลกโซเซี่ยล โดยนักเขียนการ์ตูนส่วนใหญ่จะต้องใช้จินตนาการในการสร้างสรรค์ผลงานผสมผสานกับการใช้เทคโนโลยีเพื่อตอบสนองสื่อทางด้านดิจิทัลเป็นสำคัญ