การเพิ่มขยายขอบเขตการรับรู้ จากความก้าวหน้าล่าสุดของคอมพิวเตอร์ ในการนำเสนอทางสถาปัตยกรรม

ปริญ  มีทรัพย์; ลิขิต  กิตติศักดินันท์

doi:10.60101/faraa.2025.270442

ผู้แต่ง

ปริญ มีทรัพย์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
ลิขิต กิตติศักดินันท์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

DOI:

https://doi.org/10.60101/faraa.2025.270442

คำสำคัญ:

การนำเสนอสถาปัตยกรรม, ซอฟแวร์คอมพิวเตอร์สำหรับสถาปัตยกรรม, การรับรู้ทางสถาปัตยกรรม

บทคัดย่อ

วิวัฒนาการและวิธีการในการนำเสนอทางสถาปัตยกรรมมีหลายรูปแบบตามยุคสมัยที่เปลี่ยนไป โดยแบ่งออกเป็น 2 ช่วง ดังนี้(1) การนำเสนอทางสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิม คือการนำเสนอด้วยฝีมือการวาดเส้น การสเก็ตช์การเขียนแบบ 2 มิติและการเขียนภาพ 3 มิติ(2) การนำเสนอสถาปัตยกรรม โดยการใช้คอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีล้ำสมัย การนำเสนอทั้ง 2 แบบมีความแตกต่างกันส่งผลให้วิวัฒนาการของการนำเสนอทางสถาปัตยกรรมรูปแบบดั้งเดิมที่สถาปนิกปฏิบัติกันมาอย่างต่อเนื่องนั้น ในที่สุดถูกปฏิเสธอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ตั้งแต่ปีค.ศ. 1980 เป็นต้นมา การพัฒนาคอมพิวเตอร์ซอฟแวร์ให้เกิดประโยชน์ก้าวล้ำประสิทธิภาพไปข้างหน้าอย่างรุดหน้ารวดเร็วและไร้ขีดสิ้นสุด อำนวยความสะดวก ในการนำเสนอทางสถาปัตยกรรมเพิ่มประสิทธิภาพผลงานการออกแบบ ควบคู่ด้วยความเร็วและแม่นยำในผลงานออกแบบ ส่งผลให้เกิดนวัตกรรมการคิดค้นสร้างแนวคิดมุมมองแปลกใหม่ ให้กับกระบวนการและผลลัพธ์ของการออกแบบสถาปัตยกรรมในปัจจุบัน บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาทบทวนแนวคิดการนำเสนอทางสถาปัตยกรรมดั้งเดิมและคอมพิวเตอร์ เปรียบเทียบข้อดีข้อเสีย รวมทั้งการแสดงรูปแบบการรับรู้การนำเสนอผ่านกรณีศึกษาต่างประเทศ 4 กรณีศึกษา โดยมีการดำเนินการวิจัยด้วยวิธีการทบทวนตำรา เอกสารที่เกี่ยวข้องกับการนำเสนอทางสถาปัตยกรรม และสังเคราะห์ นำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยผ่านการศึกษารายกรณีด้านเทคโนโลยีล่าสุดของระบบซอฟแวร์คอมพิวเตอร์ที่ใช้สำหรับการสื่อสารผลงาน ออกแบบทางสถาปัตยกรรม สามารถยืดขยายและยกระดับประสาทสัมผัส และประสบการณ์และสามารถผลักดันขีดจำกัดการรับรู้ของมนุษย์ชี้แจงนำเสนอตัวอย่างที่อัปเดทของระบบซอฟแวร์คอมพิวเตอร์ทั้งที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมศาสตร์โดยตรงและทางอ้อม จะประกอบไปด้วยการวิพากษ์และชี้แจงผ่านมุมมองตามหลักฐานการอ้างอิงถึงสาระความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการนำเสนอทางสถาปัตยกรรม ผลการวิจัยพบว่าศักยภาพของคอมพิวเตอร์นั้นมีความรวดเร็วในการถ่ายทอดข้อมูล ได้ดีกว่ามนุษย์และมนุษย์เองสามารถรับรู้เชิงตรรกะและเหตุผลได้ดีกว่าคอมพิวเตอร์จึงทำให้อนาคตของการออกแบบสถาปัตยกรรมมนุษย์ไม่เพียงแค่นำเอาข้อมูลทางคอมพิวเตอร์มาใช้งานเพียงการออกแบบสถาปัตยกรรม หากแต่จะสามารถนำเอาข้อมูลเชิงคอมพิวเตอร์ก้าวล้ำไปสู่อุตสาหกรรมอื่น ๆ ได้เช่น วิดีโอเกมส์, ภาพยนตร์เป็นต้น

เอกสารอ้างอิง

Alberti, L. B. (1988). On the Art of Building in Ten Books translated by Joseph Rykwert, Neil Leach and Robert Travenor. The MIT Press. [in Thai]

BIG. (2020). Squint/Opera, BIG and UNStudio create virtual reality collaborative design tool. https://www.youtube.com/watch?v=oyvY1PAcQ9M

Brian S. Caffo, D. H. G., Qi Huang, Itzy E. Morales Pantoja, Bohao Tang, Donald J. Zack, Cynthia A. Berlinicke, J. Lomax Boyd, Timothy DHarris, Erik C. Johnson, Jeffrey Kahn, Barton L. Paulhamus, Jesse Plotkin, Alexander S. Szalay, Joshua T.Vogelstein, and Paul F. Worley. (2023). Could future computers run on human brain cells ?. John Hopkins University. [in Thai]

Carreiro, M. B. T. (2013). The evolution of representation in architecture. FUTURE TRADITIONS 1ST eCAADe Regional International Workshop. [In Thai]

Chen, J., Wang, D., Shao, Z., Zhang, X., Ruan, M., Li, H., & Li, J. (2023). Using Artificial Intelligence to Generate Master-Quality Architectural Designs from Text Descriptions. Buildings, 13(9), 2285. https://www.mdpi.com/2075-5309/13/9/2285

Christensen, M. (2019). Theories and Practices in Architectural Representation. Routledge Taylor & Francis Group New york and London. [In Thai]

Esra’a Ashgan, N. M., Malak Saif, Abdel-Moniem El-Shorbagy. (2022). Virtual Reality in Architecture. Civil Engineering and Architecture 11, 498-506.

Foreign office architect. (1995). Yogohama International Port Terminal. https://architectuul.com/architecture/yokohama-port-terminal

Foster + Partner. (2014). New International Airport Mexico City. https://www.fosterandpartners.com/projects/new-international-airport-mexico-city

Honnecourt, V. D. (1201-1300). Villard de Honnecourt, Album de dessins et croquis. In.

Jonathon Allen, P. K. (2012). "Computer-Aided Design: Past, Present, Future". In Design & Designing: A Critical Introduction edited by Steve Garner and Chris Evans (pp. 97-111). Berg.

Kingery-Page, K. (2009). The Post-Modern Analytique. CELA 2008-2009 Teaching + Learning Landscape, 155-165. [In Thai]

Massera, C. A. (2010). Architectural representation and experiencing space in film. Universidad ORT Uruguay. [In Thai]

Millon, H. A. (1994). Italian Renaissance Architecture From Brunelleschi to Michelangelo. THAMESANDHUDSON.

https://archive.org/details/italianrenaissan0000unse_j5q1/page/n3/mode/2up?view=theater.

Pallasmaa, J. (2009). The Thinking Hand. [In Thai]

Pérez-Gómez, A. (2012a). Architecture, a Performing Art Two Analogical Reflections.

https://www.architecturenorway.no/questions/histories/perez-gomezperformance/.

Pérez-Gómez, A. (2012b). Historical Context of Representation: The historical context of contemporary architectural representation. Taylor & Francis.

Riccobono, A. (2013). Architectural Design in The Digital Era: Identifying Computer influences and new Expressive trends in current Architecture Università degli Studi di Palermo].

Prasertsuk, S. (2017). Architecture and science: A reflection of nature and universe. Bangkok, Thailand: Li-Zenn Publishing. [in Thai]

Scheer, D. R. (2014). The Death of Drawing architecture in the Age of Simulation. Taylor and Francis. https://www.perlego.com/book/1548345/the-death-of-drawingarchitecture-in-the-age-of-simulation-pdf. [In Thai]

Tanapant, S. (2020). Digital Technology in Architecture. The Association of Siamese Architects under Royal Patronage. https://asajournal.asa.or.th/feature20/ [in Thai]

Unstudio. (1997.). Mobius House.https://www.unstudio.com/en/page/12105/m%C3%B6bius-house.

Zaha Hadid Architects. (2023). Metrotopia Metaverse Virtual Biennale. Virtual Biennale. https://www.metrotopia.io/projects/metrotopia/