การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่า อำเภอเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยและเพื่อวิเคราะห์แนวโน้มในการสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่า อำเภอเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์ โดยมองผ่านแนวคิดการสร้างฐานอำนาจทางการเมือง แนวคิดระบบอุปถัมภ์ และแนวคิดการครองอำนาจนำ พบว่า การได้มาซึ่งปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรมเป็นบันไดสองก้าวแรกสู่การได้มาซึ่งปัจจัยทางการเมือง ระบบอุปถัมภ์เอื้อให้เกิดการใช้ชีวอำนาจในการเข้ามาดำรงตำแหน่ง “ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน” แล้วยกระดับตนเองไปสู่การลงสมัครรับเลือกตั้งตำแหน่ง “ผู้ใหญ่บ้าน” เพื่อสร้างความชอบธรรมแก่อำนาจของตนให้เป็นไปตามหลักสิทธิอำนาจ หลังจากชนะเลือกตั้งจำเป็นต้องใช้ประสบการณ์และความรู้ความสามารถร่วมกันของคณะกรรมการประจำตำบล ในการบริหารท้องที่ทั้งเชิงรุกและเชิงรับ กลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่ามีการแบ่งสายงานออกเป็น 3 ทีม คือ 1) ทีมทำงานสายบู๊ 2) ทีมทำงานสายบุ๋น และ 3) ทีมทำงานสายวิชาการและเทคโนโลยี ภายใต้การนำของ “กำนัน” ซึ่งกลุ่มการเมืองสามารถสร้างสภาวะการครองอำนาจนำในท้องที่ได้สำเร็จ ภายใต้ปัจจัยทางเศรษฐกิจที่เรียกว่า “กิจกรรมตามน้ำ” เป็นชุดอุดมการณ์หลักที่ถูกผลิตซ้ำมาตลอดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2541 จนถึงปัจจุบัน จากปัจจัยทั้ง 3 ปัจจัยข้างต้น กลุ่มการเมืองจึงสร้างฐานอำนาจทางการเมืองให้เข้มแข็ง นำไปสู่การส่งสมาชิกของกลุ่มลงสมัครรับเลือกตั้งในตำแหน่งนายกองค์การบริหารส่วนตำบลหนองเต่าในปี พ.ศ. 2563
Article Details
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ, และสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กิ่งกาญจน์ เอี่ยมลออ. (2555). การแข่งขันในการครองอำนาจนำทางความคิดระหว่างพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์ในการหาเสียงเลือกตั้งวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เกษียร เตชะพีระ. (2543). แบบวิถีอำนาจไทย: ข้อคิดว่าด้วยความสัมพันธ์ทางอำนาจที่เกี่ยวข้องกับสาธารณสุขในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: วิภาษา.
ณรงค์ บุญสวยขวัญ. (2549). นักการเมืองถิ่นนครศรีธรรมราช. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ธเนศ วงศ์ยานนาวา. (2554). ความสมเหตุสมผลของความชอบธรรม (การครอบงำ). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2547). อ่านวัฒนธรรมการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: ศิลปวัฒนธรรม.
พัฒนชัย สีนอเฟีย. (2552). ฐานอำนาจทางการเมืองในจังหวัดอ่างทองของนายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มติชนออนไลน์. (2562). กกต. ร่อนหนังสือถึงทุกจังหวัด สั่งเตรียมอุปกรณ์เลือกตั้งท้องถิ่นอีก 3 เดือน. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2562, จาก https://www.matichon.co.th/politics/news_1520411
มักซ์ เวเบอร์. (2560). การยึดมั่นในอาชีพการเมือง. กรุงเทพฯ: สมมติ.
มิเชล ฟูโกต์. (2558). ร่างกายใต้บงการ ปฐมบทแห่งอำนาจในวิถีสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: คบไฟ.
ฤกษ์ชัย พูลสวัสดิ์. (2552). การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มธุรกิจในการเมืองระดับท้องถิ่นของไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีกลุ่มการเมืองท้องถิ่นในเทศบาลตำบลกะรน จังหวัดภูเก็ต. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วัชรพล พุทธรักษา. (2557). บทสำรวจความคิดทางการเมืองของ อันโตนิโอ กรัมชี. กรุงเทพฯ: สมมติ.
วิรัตน์ คำศรีจันทร์. (2556). Snowball Sampling Technique: การเรียนรู้และเข้าถึงชุมชนด้วยการอ้างอิงต่อเนื่องปากต่อปากในวิจัยแบบ PAR. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2561, จาก https://www.gotoknow.org/posts/428764.
สุรพล พรมกุล. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮาส์.
เจอโรเม่ คาราเบล. (2557). ความขัดแย้งของการปฏิวัติ อัลโตนิโย กรัมชี กับปัญหาของปัญญาชน. กรุงเทพฯ: บริษัทสำนักพิมพ์สยามปริทัศน์ จำกัด.
อคิน รพีพัฒน์. (2543). ระบบอุปถัมภ์และโครงสร้างชนชั้นสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น. ใน อมรา พงศาพิชญ์, และปรีชา คุวินทร์พันธุ์ (บ.ก.). ระบบอุปถัมภ์ (น. 137-171). กรุงเทพฯ: วิญญู.
______. (2547). ระบบอุปถัมภ์กับการเมืองไทย สมัยคิดใหม่ ทำใหม่. ใน เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง (บ.ก.). รู้ทันทักษิณ (น. 31-39). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ฃอคิดด้วยคน.
อมรา พงศาพิชญ์, และปรีชา คุวินทร์พันธุ์. (2543). ระบบอุปถัมภ์. กรุงเทพฯ: วิญญู.
ธีรยุทธ บุญมี. (2533). ระบบอุปถัมภ์ในสังคมไทย. ใน คณะกรรมการกลุ่มผลิตชุดวิชาสังคมและวัฒนธรรมไทย. เอกสารประกอบการสอนชุดวิชาสังคมและวัฒนธรรมไทย หน่วยที่ 1-7 (น. 198-205). นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Foucault, M. (1978). The History of Sexuality Volume 1: An Introduction. New York: Pantheon Books.
______. (1980). Power/Knowledge. New York: Patheon Books.