การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่า อำเภอเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์

Main Article Content

ธีรพงศ์ พรหมวิชัย
รตา อนุตตรังกูร
นันทิยา สัตยวาที

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยและเพื่อวิเคราะห์แนวโน้มในการสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่า อำเภอเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์ โดยมองผ่านแนวคิดการสร้างฐานอำนาจทางการเมือง แนวคิดระบบอุปถัมภ์ และแนวคิดการครองอำนาจนำ พบว่า การได้มาซึ่งปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรมเป็นบันไดสองก้าวแรกสู่การได้มาซึ่งปัจจัยทางการเมือง ระบบอุปถัมภ์เอื้อให้เกิดการใช้ชีวอำนาจในการเข้ามาดำรงตำแหน่ง “ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน” แล้วยกระดับตนเองไปสู่การลงสมัครรับเลือกตั้งตำแหน่ง “ผู้ใหญ่บ้าน” เพื่อสร้างความชอบธรรมแก่อำนาจของตนให้เป็นไปตามหลักสิทธิอำนาจ หลังจากชนะเลือกตั้งจำเป็นต้องใช้ประสบการณ์และความรู้ความสามารถร่วมกันของคณะกรรมการประจำตำบล ในการบริหารท้องที่ทั้งเชิงรุกและเชิงรับ กลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่ามีการแบ่งสายงานออกเป็น 3 ทีม คือ 1) ทีมทำงานสายบู๊ 2) ทีมทำงานสายบุ๋น และ 3) ทีมทำงานสายวิชาการและเทคโนโลยี ภายใต้การนำของ “กำนัน” ซึ่งกลุ่มการเมืองสามารถสร้างสภาวะการครองอำนาจนำในท้องที่ได้สำเร็จ ภายใต้ปัจจัยทางเศรษฐกิจที่เรียกว่า “กิจกรรมตามน้ำ” เป็นชุดอุดมการณ์หลักที่ถูกผลิตซ้ำมาตลอดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2541 จนถึงปัจจุบัน จากปัจจัยทั้ง 3 ปัจจัยข้างต้น กลุ่มการเมืองจึงสร้างฐานอำนาจทางการเมืองให้เข้มแข็ง นำไปสู่การส่งสมาชิกของกลุ่มลงสมัครรับเลือกตั้งในตำแหน่งนายกองค์การบริหารส่วนตำบลหนองเต่าในปี พ.ศ. 2563


 


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พรหมวิชัย ธ. ., อนุตตรังกูร ร. ., & สัตยวาที น. . (2021). การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มการเมืองในตำบลหนองเต่า อำเภอเก้าเลี้ยว จังหวัดนครสวรรค์. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 12(1), 157–186. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/polscicmujournal/article/view/207218
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา แก้วเทพ, และสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

กิ่งกาญจน์ เอี่ยมลออ. (2555). การแข่งขันในการครองอำนาจนำทางความคิดระหว่างพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์ในการหาเสียงเลือกตั้งวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

เกษียร เตชะพีระ. (2543). แบบวิถีอำนาจไทย: ข้อคิดว่าด้วยความสัมพันธ์ทางอำนาจที่เกี่ยวข้องกับสาธารณสุขในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: วิภาษา.

ณรงค์ บุญสวยขวัญ. (2549). นักการเมืองถิ่นนครศรีธรรมราช. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

ธเนศ วงศ์ยานนาวา. (2554). ความสมเหตุสมผลของความชอบธรรม (การครอบงำ). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2547). อ่านวัฒนธรรมการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: ศิลปวัฒนธรรม.

พัฒนชัย สีนอเฟีย. (2552). ฐานอำนาจทางการเมืองในจังหวัดอ่างทองของนายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

มติชนออนไลน์. (2562). กกต. ร่อนหนังสือถึงทุกจังหวัด สั่งเตรียมอุปกรณ์เลือกตั้งท้องถิ่นอีก 3 เดือน. สืบค้นเมื่อ 16 มิถุนายน 2562, จาก https://www.matichon.co.th/politics/news_1520411

มักซ์ เวเบอร์. (2560). การยึดมั่นในอาชีพการเมือง. กรุงเทพฯ: สมมติ.

มิเชล ฟูโกต์. (2558). ร่างกายใต้บงการ ปฐมบทแห่งอำนาจในวิถีสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: คบไฟ.

ฤกษ์ชัย พูลสวัสดิ์. (2552). การสร้างฐานอำนาจทางการเมืองของกลุ่มธุรกิจในการเมืองระดับท้องถิ่นของไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีกลุ่มการเมืองท้องถิ่นในเทศบาลตำบลกะรน จังหวัดภูเก็ต. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วัชรพล พุทธรักษา. (2557). บทสำรวจความคิดทางการเมืองของ อันโตนิโอ กรัมชี. กรุงเทพฯ: สมมติ.

วิรัตน์ คำศรีจันทร์. (2556). Snowball Sampling Technique: การเรียนรู้และเข้าถึงชุมชนด้วยการอ้างอิงต่อเนื่องปากต่อปากในวิจัยแบบ PAR. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2561, จาก https://www.gotoknow.org/posts/428764.

สุรพล พรมกุล. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮาส์.

เจอโรเม่ คาราเบล. (2557). ความขัดแย้งของการปฏิวัติ อัลโตนิโย กรัมชี กับปัญหาของปัญญาชน. กรุงเทพฯ: บริษัทสำนักพิมพ์สยามปริทัศน์ จำกัด.

อคิน รพีพัฒน์. (2543). ระบบอุปถัมภ์และโครงสร้างชนชั้นสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น. ใน อมรา พงศาพิชญ์, และปรีชา คุวินทร์พันธุ์ (บ.ก.). ระบบอุปถัมภ์ (น. 137-171). กรุงเทพฯ: วิญญู.

______. (2547). ระบบอุปถัมภ์กับการเมืองไทย สมัยคิดใหม่ ทำใหม่. ใน เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง (บ.ก.). รู้ทันทักษิณ (น. 31-39). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ฃอคิดด้วยคน.

อมรา พงศาพิชญ์, และปรีชา คุวินทร์พันธุ์. (2543). ระบบอุปถัมภ์. กรุงเทพฯ: วิญญู.

ธีรยุทธ บุญมี. (2533). ระบบอุปถัมภ์ในสังคมไทย. ใน คณะกรรมการกลุ่มผลิตชุดวิชาสังคมและวัฒนธรรมไทย. เอกสารประกอบการสอนชุดวิชาสังคมและวัฒนธรรมไทย หน่วยที่ 1-7 (น. 198-205). นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

Foucault, M. (1978). The History of Sexuality Volume 1: An Introduction. New York: Pantheon Books.

______. (1980). Power/Knowledge. New York: Patheon Books.