บทวิเคราะห์การจัดการภาครัฐแนวใหม่ “เหล้าเก่าในขวดใหม่จริงหรือ?”
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ (1) เพื่อนำเสนอข้อวิพากษ์เชิงทฤษฎีของการจัดการภาครัฐแนวใหม่ในมุมมองของนักวิชาการต่างๆ (2) เพื่อนำเสนอข้อวิพากษ์เชิงปฏิบัติของนักวิชาการต่อแนวคิดการจัดการภาครัฐแนวใหม่ และ (3) เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบแนวคิดในทัศนะของผู้เขียนจาก 3 กลุ่มแนวคิด คือ แนวคิดของการบริหารงานภาครัฐแบบดั้งเดิม (Old Public Administration: OPA) การบริหารงานภาครัฐแนวใหม่ (New Public Administration: NPA) และการจัดการภาครัฐแนวใหม่ (New Public Management: NPM) เพื่อหาข้อสรุปว่า NPM เป็น “เหล้าเก่าในขวดใหม่จริงหรือ?” ผลจากการวิเคราะห์เอกสาร พบว่า NPM “ไม่ใช่เหล้าเก่าในขวดใหม่” เนื่องจากมีการนำแนวคิดและวิธีการของภาคเอกชนมาใช้ในการแก้ไขปัญหาระบบราชการอย่างโดดเด่นเมื่อเทียบกับแนวคิดอื่น เช่น การลดขนาดองค์กร การรื้อปรับระบบ การแปรรูปกิจกรรมของรัฐให้เป็นกิจกรรมของเอกชน ตลอดจนให้ความสำคัญกับความพึงพอใจสูงสุดของผู้รับบริการ เป็นต้น แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าบางมุมมองของ NPM มีความคล้ายคลึงกับ OPA เช่น การมองประชาชนเป็นผู้รับบริการที่หน่วยงานภาครัฐต้องส่งมอบบริการสาธารณะที่ดีที่สุดให้ ตลอดจนการเน้นประสิทธิภาพ ความคุ้มค่าของการให้บริการ เป็นต้น ทั้งนี้ ผู้อ่านอาจเห็นต่างจากผู้เขียนหากใช้กระบวนทัศน์ (Paradigms) หรือหลักการอื่นเป็นตัวตั้งในการวิเคราะห์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
เอกสารอ้างอิง
นราธิป ศรีราม. (2556). การสังเคราะห์แนวคิดการบริการสาธารณะแนวใหม่. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. (2545). การปฏิรูประบบราชการภายใต้กระแสการจัดการภาครัฐใหม่และข้อวิพากษ์. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.
เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. (2553). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับรัฐประศาสนศาสตร์. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.
อุษณี มงคลพิทักษ์สุข. (2555). แนะนำหนังสือ การบริหารปกครองสาธารณะ: การบริหารรัฐกิจในศตวรรษที่ 21 Public Governance. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 30(3), 175-188.
Ansell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative Governance in Theory and Practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.
Bowornwathana, B. (2010). Minnowbrook IV in 2028: From American Minnowbrook to Global Minnowbrook. Public Administration Review, 70(1), 64-68.
DeLeon, L., & Denhardt, R. B. (2000). The Political Theory of Reinvention. Public Administration Review, 60(2), 89-97.
Denhardt, J. V., & Denhardt, R. B. (2007). The New Public Service: Serving, Not Steering. New York: M.E. Sharpe.
Fox, C. J. (1996). Reinventing Government as Postmodern Symbolic Politic. Public Administration Review, 56(3), 256-262.
Frederickson, G. H. (1971). Toward a New Public Administration. In Shafritz, J. M. (Ed.). Classic of Public Administration (pp. 294-305). Wadsworth: Cengage Learning.
Frederickson, G. H. (1996). Comparing The Reinventing Government Movement with the New Public Management. Public Administration Review, 56(3), 263-270.
Goodnow, F. J. (1900). Politics and Administration. In Shafritz, J. M. (Ed.). Classic of Public Administration (pp. 29-31). Wadsworth: Cengage Learning.
Gruening, G. (2001). Origin and Theoretical Basis of New Public Management. International Public Management Journal, 4(1), 1-25.
Gulick, L. H. (1937). Notes on the Theory of Organization. In Gulick, L., & Urwick, L. (Eds.). Papers on the Science of Administration (pp. 3-45). New York: Institute of Public Administration.
Haque, S. M. (2001). The Diminishing Publicness of Public Service Under the Current Mode of Governance. Public Administration Review, 61(1), 65-82.
Henry, N. (2010). Public Administration and Public Affairs. New York: Longman.
Hood, C. (1991). A Public Management for All Seasons?. Public Administration, 69(1), 3-19.
Larbi, G. A. (1999). The New Public Management Approach and Crisis States. Geneva: UNRISD.
Maor, M. (1999). The Paradox of Managerialism. Public Administration Review, 59(1), 5-18.
McGettigan, T. (2011). Good Science: The Pursuit of Truth and The Evolution of Reality. MD: Lexington Books.
Nelissen, N., Bemelmans Videc, M. L., Godfroij, A., & de Goede, P. (1999). Renewing Government. Utrecht: International Books.
Organization for Economic Cooperation and Development. (1991). Public Management. Paris: OECD.
Organization for Economic Cooperation and Development. (1996). Public Management. Paris: OECD.
Osborne, D., & Gaebler, T. (1992). Reinventing Government. New York: Addison-Wesley.
Osborne, S. P. (2010). Introduction the (New) Public Governance: A Suitable Case for Treatment?. In Osborne, S. P. (Ed.). The New Public Governance: Emerging Perspectives on the Theory and Practice of Public Governance (pp 1-16). London: Routledge.
Taylor, F. W. (1912). Scientific Management. In Shafritz, J. M. (Ed.). Classic of Public Administration (pp. 37-39). Wadsworth: Cengage Learning.
Weber, M. (1922). Bureaucracy. In Shafritz, J. M. (Ed.). Classic of Public Administration (pp. 44-49). Wadsworth: Cengage Learning.
White, L. D. (1926). Introduction to The Study of Public Administration. In Shafritz, J. M. (Ed.). Classic of Public Administration (pp. 50-57). Wadsworth: Cengage Learning.
Wilson, W. (1887). The Study of Administration. In Shafritz, J. M. (Ed.). Classic of Public Administration (pp. 16-28). Wadsworth: Cengage Learning.
