Roles, Limitations, and Problems of Local Government Organizations in the Southern Border Provinces
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the roles, limitations, and problems of local government organizations in the southern Border Provinces. A qualitative study method was used, and the areas were purposively selected based on the highest cumulative frequency of incidents of violence in the four southern border provinces. Two forms of data were collected, namely documentary data and interview data. Content analysis and hermeneutics were conducted through the analytical framework of decentralization, institutionalism, and fragmented centralization. The results of the study revealed that 1) local government organizations in the study areas have a role in developing and supporting conflict resolution in the southern border provinces jointly with other network-based institutions with direct or indirect security missions; 2) local government organizations have limitations in law, budget, personnel, and public participation as a result of the centralization of power at the central state, leading to their reduced working capacity to resolve conflicts in the southern border provinces.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
References
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2565). จำนวนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.
ชัยยนต์ ประดิษฐศิลป์, ชัยณรงค์ เครือนวน, และจิตรา สมบัติรัตนานันท์. (2561). การสำรวจเชิงวิพากษ์เกี่ยวกับองค์ความรู้ด้านการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นในประเทศไทย (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการส่งเสริม วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
ถาวร เมืองช้าง. (2558). ศักยภาพการมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการปัญหาความมั่นคงชายแดนภายใต้ภัยคุกคามรูปแบบใหม่ระหว่างไทย-กัมพูชาในกระแสการก้าวสู่ประชาคมอาเซียน: กรณีศึกษาจังหวัดตราด (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ทนาย เพิ่มพูล. (2561). การติดตามนโยบายการบริหารและการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2555-2557 (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2547). รัฐไทย รัฐที่กระจายอำนาจล่าช้า. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 2(1), 5-15.
นักรบ เถียรอ่ำ. (2556). บทบาทองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการจัดการความขัดแย้งชุมชนท้องถิ่น. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 31(2), 171-200.
พัสตราภรณ์ เหลืองอิงคะสุต. (2560). ปัญหาการออกกฎของกระทรวงมหาดไทยเพื่อกำกับดูแลองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2561, 20 พฤศจิกายน). การกระจายอำนาจหายไปไหน?. สืบค้นเมื่อ 3 กรกฎาคม 2566, จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_1232628
พิชญเดช โอสถานนท์. (2555). การเมืองในกระบวนการกำหนดนโยบายแก้ปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ศึกษากรณีการจัดตั้งศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.) (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฟารีดา ปันจอร์ (บก.). (2558). คู่มือกระบวนการสร้างสันติภาพชายแดนใต้/ปาตานี “เราจะทำงานร่วมกันได้อย่างไร”. ปัตตานี: โครงการจัดพิมพ์ดีพบุ๊คส์ ศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ภาคใต้ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560, 6 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอน 40 ก. สืบค้นเมื่อ 3 กรกฎาคม 2566, จาก http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2560/A/040/1.PDF
วีระศักดิ์ เครือเทพ และคณะ. (2558). 15 ปีการกระจายอำนาจของไทย สรุปผลการวิจัยและข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมนวัตกรรมและธรรมาภิบาลท้องถิ่น คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ภาคใต้. (2567). Conflict Incident Database. สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2567, จาก https://deepsouthwatch.org/th
สะสือรี วาลี, มูหัมมัดซอและ แวหะมะ, อะอีซะห์ สะอิ, และอิสมะแอ หะยีสาและ. (2555). ปฏิทินวัฒนธรรมของชาวไทยมุสลิมเชื้อสายมลายูในจังหวัดปัตตานี (รายงานการวิจัย). ยะลา: มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา.
สัญชัย ศรีตระกูล. (2558). แนวคิดและข้อเสนอการเป็นจังหวัดจัดการตนเองของฝ่ายต่างๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2496). พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496. สืบค้นเมื่อ 3 กรกฎาคม 2566, จาก http://web.krisdika.go.th/lawHeadContent.jsp?fromPage=lawHeadContent&formatFile=htm&hID=0
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2537). พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537. สืบค้นเมื่อ 3 กรกฎาคม 2566, จาก http://web.krisdika.go.th/lawHeadContent.jsp?fromPage=lawHeadContent&formatFile=htm&hID=0
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2540). พระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540. สืบค้นเมื่อ 3 กรกฎาคม 2566, จาก http://web.krisdika.go.th/data/law/law2/%CD16/%CD16-20-9999-update.pdf
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2542). พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2567, จาก http://web.krisdika.go.th/data/law/law2/%A1100/%A1100-2e-2544-a008.htm
สุรวุฒน์ ช่อไม้ทอง. (2563). องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในกระบวนการสร้างสันติสุขชายแดนใต้. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 9(1), 133-160.
เอกฉัตร วิทยอภิบาลกุล. (2564). คำอธิบายกฎหมายการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกรินทร์ ต่วนศิริ. (2561). บทบาทนักการเมืองระดับท้องถิ่นในเขตพื้นที่ความรุนแรงของจังหวัดชายแดนใต้ (รายงานการวิจัย). ปัตตานี: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2543). เหตุอยู่ที่ท้องถิ่น ปัญหาการเมืองการปกครองที่ระดับชาติอันสืบเนื่องจากการปกครองท้องถิ่นที่ไม่เพียงพอ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาและพัฒนาการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Easton, D. (1965). A Framework for Political Analysis. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
Kerr, S., Aitken, A., & Grimes, A. (2004). Local Government Roles and Accountability. Cambridge, MA: Lincoln Institute of Land Policy.
Lowndes, V., Marsh, D., & Stoker, G. (2010). Theory and Methods in Political Science. New York: Palgrave Macmillan.
Mackenzie, W. J. M. (1975). Theories of Local Government in Explorations in Government. London: Palgrave Macmillan.
Makinde, J. T., Hassan, A. O., & Taiwo, A. O. (2016). Theory, Principle and Practice of Local Governance in Nigeria. The Journal of Developing Areas, 50(1), 306-309.
Michels, R. (2005). Democracy and the Iron Law of Oligarchy. In Shafritz, J. M., Ott, J. S., & Jang, Y. S. (Eds.). Classics of Organization Theory (pp. 304-310). Australia: Thomson Wadsworth.
Polsby, N. (1980). Community Power and Political Theory. New Haven, CT: Yale University Press.
Riggs, F. W. (1966). Thailand: The Modernization of Bureaucratic Polity. Honolulu: East-West Centre.
Tansey, S. D. (2000). Politics: The Basics. London: Routledge.