การศึกษาการเมืองเรื่องการดำเนินคดีเชิงยุทธศาสตร์เพื่อระงับการมีส่วนร่วมของประชาชน พ.ศ. 2557-2566
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยการเมืองเรื่องการดำเนินคดีเชิงยุทธศาสตร์เพื่อระงับการมีส่วนร่วมของประชาชน ศึกษาในขอบเขตเวลาระหว่างปี พ.ศ. 2557-2566 นี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการศึกษาบนฐานของข้อมูลเชิงประจักษ์ทางการเมือง เอกสาร งานวิจัย วิทยานิพนธ์และข่าว เพื่อวิเคราะห์การฟ้องคดีเชิงยุทธศาสตร์เพื่อระงับการมีส่วนร่วมกับการปฏิสัมพันธ์ทางการเมืองตั้งแต่ พ.ศ. 2557-2566 ผลการศึกษา พบว่า การดำเนินคดีเชิงยุทธศาสตร์เพื่อระงับการมีส่วนร่วมของประชาชน มีปฏิสัมพันธ์ตามบริบททางการเมืองตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557-2566 โดยมีพัฒนาการที่เชื่อมโยงกับการรักษาอำนาจของรัฐบาลอำนาจนิยม และส่งผลต่อพัฒนาการประชาธิปไตยตามบริบททางการเมืองไทยที่สำคัญ 3 ช่วงเวลา ได้แก่ ช่วงแรกการขึ้นสู่อำนาจของคณะรัฐประหารกับประกาศของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (ปี พ.ศ. 2557-2561) ช่วงที่สองกลไกการใช้กฎหมายปิดปากหลังรัฐบาลประยุทธ์ จันทร์โอชา ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ปี 2560 (ปี พ.ศ. 2562-2564) และช่วงที่สามการเปลี่ยนผ่านสู่รัฐบาลพลเรือนจากเลือกตั้งไปสู่วาระการเห็นปัญหาร่วมกันและการแก้ไขการฟ้องคดีปิดปาก (ปี พ.ศ. 2565-2566) จากวาระช่วงเวลาทั้งสามข้างต้นสะท้อนถึงการฟ้องคดีเชิงยุทธศาสตร์เป็นเครื่องมือทางการเมือง มีการดำเนินคดีใช้เพื่อต่อสู้และประนีประนอมต่อรอง มุ่งประสงค์ให้หยุดเคลื่อนไหว หยุดการใช้เสรีภาพการแสดงออก การวิพากษ์วิจารณ์และการรวมตัวชุมนุม สร้างภาระทางคดีและสร้างความกลัว อีกด้านหนึ่งยืนยันถึงการฟ้องคดีว่าเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมายเพราะมีการกระทำความผิดเกิดขึ้นจริง อย่างไรก็ดี ก็มีการการฟ้องคดีโต้กลับด้วย ประโยชน์ของการศึกษานี้ช่วยให้เกิดองค์ความรู้การฉวยใช้กฎหมายและกระบวนการยุติธรรมในมิติทางการเมือง และช่วยให้เกิดความเข้าใจย้อนกลับไปถึงที่มาและความสำคัญของการเสนอนิรโทษกรรมโดยภาคประชาสังคมและพรรคการเมือง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
เอกสารอ้างอิง
กนกรัตน์ เลิศชูสกุล. (2566). นักเรียนขบถ: ประวัติศาสตร์ขบวนการนักเรียนไทยฉบับสั้น. กรุงเทพฯ: บริษัทกู๊ดเฮด พริ้นท์ติ้ง แอนด์ แพคเกจจิ้ง กรุ๊ป จำกัด.
กฤตนันท์ เตนากุล, และวรรณวิภา เมืองถ้ำ. (2566). มาตรการคุ้มครองผู้แจ้งเบาะแสทุจริตจากการดำเนินคดีเชิงยุทธศาสตร์. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(1), 156-165.
กฤษฎา ศุภวรรธนะกุล, และคณะ. (2565). SLAPP 'หนึ่งความฝัน' กับการถูกฟ้องปิดปาก. กรุงเทพฯ: ชมรมนักข่าวสิ่งแวดล้อม ร่วมกับมูลนิธิศูนย์ข้อมูลชุมชน ฝ่ายพัฒนาเครือข่ายสื่อพลเมือง สำนักเครือข่ายและการมีส่วนร่วมสาธารณะ องค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทย (ไทยพีบีเอส) และ CCFD-Terre Solidaire.
กุลธรี สวัสดิ์ศรี, พัด ลวากูร, กานต์ บุญยะกาญจน, และกฤติธี ศรีเกตุ. (2566). การใช้อำนาจรัฐและการสร้างความชอบธรรมทางการเมืองผ่านศูนย์บริหารสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารการวิจัยบริหารการพัฒนา, 13(3), 657-672.
คณะกรรมการนิติศาสตร์สากล และศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน. (2559). รายงานการทบทวนสถานการณ์สิทธิมนุษยชนของประเทศไทยรอบที่สอง ภายใต้กลไก Universal Periodic Review. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการนิติศาสตร์สากล และศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน.
คณิต ณ นคร, กิติพงษ์ กิตยารักษ์, จุฑารัตน์ เอื้ออำนวย, เดชา สังขวรรณ, มานิจ สุขสมจิตร, รณชัย คงสกนธ์, และคณะ. (2555). รายงานฉบับสมบูรณ์ คณะกรรมการอิสระตรวจสอบและค้นหาข้อเท็จจริงเพื่อปรองดองแห่งชาติ (คอป.) กรกฎาคม 2553-กรกฎาคม 2555. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการอิสระตรวจสสอบและค้นหาความจริงเพื่อความปรองดองแห่งชาติ.
โครงการอินเทอร์เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชน. (2565). อนาคตคดีฝ่าฝืนพ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ยังไม่แน่นอน ครม. ต้องสั่ง “ยกเลิกคดี” ให้ชัดเจนด้วย. สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2567, จาก https://www.ilaw.or.th/articles/5433
จตุพร โอวัฒนาพานิช. (2564). มาตรการทางกฎหมายเพื่อป้องกันการฟ้องคดีปิดปากในคดีอาญา (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จตุพร โอวัฒนาพานิช. (2565). มาตรการทางกฎหมายเพื่อป้องกันการฟ้องคดีปิดปากในคดีอาญา. วารสารกฎหมาย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 40(2), 135-168.
จิรวัฒน์ สุริยะโชติชยางกูล, และนณริฏ พิศลยบุตร. (2560). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัย การสํารวจสถานะของเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนในบริบทประเทศไทยและทางเลือกมาตรการทางเศรษฐศาสตร์สังคม และกฎหมายสําหรับเป้าหมายที่ 16: การส่งเสริมสังคมที่สงบสุขและครอบคลุมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนให้ทุกคนเข้าถึง ความยุติธรรม และสร้างสถาบันที่มีประสิทธิผล รับผิดชอบและครอบคลุมในทุกระดับ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.).
จิราภรณ์ ดำจันทร์. (2560). การเปลี่ยนผ่านเป็นประชาธิปไตยที่ไม่ตั้งมั่น: ความล้มเหลวของการทำให้เป็นประชาธิปไตยในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชำนาญ จันทร์เรือง. (2561). การฟ้องปิดปาก. สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2567, จาก http://public-law.net/publaw/view.aspx?id=2039
ไชยะ เทพา. (2559). การรัฐประหารในการเมืองไทย (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการเมือง), มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ฐิติกร สังข์แก้ว. (2566). เผด็จการอยู่ยั้งยืนยง: สถาบันประชาธิปไตยในฐานะเครื่องมืออันทรงพลังของระบอบอำนาจนิยมแบบแข่งขันในประเทศไทย. วารสารรัฐศาสตร์นิเทศ, 9(1), 1-40.
ณัฐ จินตพิทักษ์กุล. (2560). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองการมีส่วนร่วมของประชาชนในประเด็นสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับคดีสิ่งแวดล้อม: ศึกษากรณีการแกล้งฟ้อง (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณัฐ จินตพิทักษ์กุล. (2563). แนวคิด พัฒนาการ และการพิจารณาเรื่องการดำเนินคดีเชิงยุทธศาสตร์เพื่อระงับการมีส่วนร่วมของสาธารณชนในกฎหมายต่างประเทศเพื่อนำมาบังคับในกฎหมายไทย. วารสารวิชาการคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 8(1), 1-15.
ณัฐกานต์ อัครพงศ์พิศักดิ์. (2565). จาก "ถนน" สู่ "สภา": การตั้งพรรคสามัญและการลงสมัครรับเลือกตั้งของเอ็นจีโอและนักกิจกรรมในพรรคอนาคตใหม่. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(2), 73-106.
ทศพล ทรรศนกุลพันธ์. (2562). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่องสภาพปัญหาและลู่ทางสนับสนุนสิทธิในการรวมกลุ่มบนโลกไชเบอร์เพื่อแสดงออกในประเด็นฐานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ไทยพับลิก้า. (2563). นายกฯ แถลงการณ์ เพิ่มความเข้มข้นใช้กฎหมายทุกฉบับทุกมาตราจัดการม็อบ. สืบค้นเมื่อ 5 เมษายน 2567, จาก https://thaipublica.org/2020/11/hot-issue-social-media-2020-046
ธงชัย วินิจจะกูล. (2556). ประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์อยู่เหนือการเมือง. นนทบุรี: สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน.
นพพล อาชามาส. (2556). การประกอบสร้างความกลัวและการเมืองว่าด้วยการบังคับใช้ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต การพัฒนาสังคม), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นพพล อาชามาส. (2557). ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 กับการประกอบสร้างสถานะอัน “ล่วงละเมิดมิได้”. วารสารนิติสังคมศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 7(1), 19-49.
นพพล อาชามาส. (2559). มาตรา 112 การเมืองแห่งความกลัวและการสร้างความหวาดหวั่นโดยรัฐและสังคม กรณีศึกษาก่อนรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557. ใน ธนาพล อิ๋วสกุล, ชัยธวัช ตุลาธน, อัญชลี มณีโรจน์ และสังคม จิรชูสกุล (บก.). ฟ้าเดียวกัน 14/1 : รัฐเร้นลึก (น. 85-114). นนทบุรี: สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน.
นพพล อาชามาส. (2562ก). พินิจคำสั่ง “ห้ามมั่วสุมชุมนุมทางการเมือง” ของคณะรัฐประหารไทย ในฐานะเครื่องมือการปราบปรามโดยรัฐ. วารสารนิติสังคมศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 12(2), 1-39.
นพพล อาชามาส. (2562ข). ราษฎรกำแหง: บันทึก 9 คดีต้านรัฐประหารในยุค คสช. กรุงเทพฯ: ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน.
นวลน้อย ตรีรัตน์. (2559). ว่าด้วย SLAPPs. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2567, จาก http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1381491061
บีบีซีไทย. (2563). เยาวชนปลดแอก: ใครเป็นใครในแกนนำ-ผู้ชุมนุมที่ถูกดำเนินคดี. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2567, จาก https://www.bbc.com/thai/thailand-53846800
เบญจา แสงจันทร์. (2565). พูดถึงช้างกลางสภา. กรุงเทพฯ: บริษัท ภาพพิมพ์ จำกัด.
ประชาไท. (2565). ‘สร้างเครือข่าย-ปฏิรูปกฎหมาย’ แนวทางป้องกันการฟ้องปิดปากจากวงถกภาคประชาชน. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2567, จาก https://prachatai.com/journal/2022/09/100735
ปิยบุตร แสงกนกกุล. (2564). สนามกฎหมาย EP.12 การฟ้องปิดปาก (SLAPP). สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2567, จาก https://www.youtube.com/watch?v=unCHsA4aSUE&t=2088s
ภาคีนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน. (2564). 1 ปี ยืน หยัด หยุดรัฐ ทำลายสิทธิ. กรุงเทพฯ: ภาคีนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน.
ยิ่งชีพ อัชฌานนท์, ณัชปกร นามเมือง, และอานนท์ ชวลิตวณิชย์. (2564). Introduction to No.112: 12 คำถามเพื่อทำความเข้าใจกฎหมายอาญา มาตรา 112. กรุงเทพฯ: โครงการอินเทอร์เพื่อกฎหมายประชาชน.
ยิ่งชีพ อัชฌานนท์, อานนท์ ชวาลาวัณย์, วีรวรรธน์ สมนึก, ณัชปกร นามเมือง, เกตน์สิรี ทศพลไพศาล, นพพล อาชามาส, และคณะ. (2565). ห้องเช่าหมายเลข 112. กรุงเทพฯ: โครงการอินเทอร์เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชน (iLaw).
เยาวลักษณ์ อนุพันธ์. (2563, กันยายน). ความยุติธรรมภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉิน. การนำเสนอในการสัมมนาความยุติธรรมภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉิน, ห้อง M8 ชั้น M อาคารเกษม อุทยานิน (รัฐศาสตร์ 60 ปี), คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รุ่งระวี สุนทรวีระ. (2560). การดำเนินคดีอาญาฐานหมิ่นประมาทเพื่อยับยั้งการมีส่วนร่วมในการตรวจสอบการทุจริตและประพฤติมิชอบของเจ้าหน้าที่รัฐ (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขากฎหมายอาญา), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รุ่งฤทธิ์ เพ็ชรรัตน์. (2564). พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และ ศบค. จะมีไว้ทำไม หากแก้ไข พ.ร.บ.โรคติดต่อและสถานการณ์ฉุกเฉินด้านสาธารณสุข. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://plus.thairath.co.th/topic/speak/100495
ลิขิต ธีรเวคิน. (2556). ความถูกต้องตามกฎหมาย ความชอบธรรมทางการเมืองและธรรมแห่งอำนาจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. (2552). นิติรัฐกับความยุติธรรมทางสังคม. ใน ธนาพล อิ๋วสกุล, ชัยธวัช ตุลาธน, กิตติศักดิ์ สุจิตตารมย์ และชุมาพร แต่งเกลี้ยง (บก.). ฟ้าเดียวกัน 7/4 : นิติรัฐและความยุติธรรมทางสังคม (น. 66-87). กรุงเทพฯ: ฟ้าเดียวกัน.
ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน. (2562). 5 ปี คสช. พอได้หรือยัง ข้อเสนอว่าด้วยการจัดการผลพวงของรัฐประหาร. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://tlhr2014.com/archives/12492
ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน. (2562). ข้อเสนอต่อการจัดการผลพวงของรัฐประหารทางกฎหมาย นโยบายและกระบวนการยุติธรรมเพื่อคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน.
ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน. (2567). ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://tlhr2014.com/about
ศูนย์ทนายความสิทธิมนุษยชน. (2565). สถิติคดี พ.ร.บ.ฉุกเฉินฯ ที่ศาลยกฟ้อง-อัยการสั่งไม่ฟ้อง. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://tlhr2014.com/archives/41328
ศูนย์วิจัยดิเรกชัยนาม. (2563, กันยายน). เสวนาวิชาการ ประตูไม่ปิดตาย: การคุกคาม เสรีภาพและความเป็นอารยะในสังคมไทย, คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน นิสิตโครงการ LawLab for Human Right คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2566). เมื่อกฎหมายถูกใช้เป็นอาวุธ เรื่องราวของนักปกป้องสิทธิที่ถูกฟ้องปิดปาก. กรุงเทพฯ: สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน.
สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน. (2562ก). รายงานข้อเสนอแนะต่อการคุ้มครองผู้ใช้สิทธิและเสรีภาพเพื่อการมีส่วนร่วมในประเด็นสาธารณะ. กรุงเทพฯ: สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน.
สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน. (2562ข). รายงานข้อเสนอแนะต่อการคุ้มครองผู้ใช้สิทธิและเสรีภาพเพื่อการมีส่วนร่วมในประเด็นสาธารณะจากการถูกฟ้องคดี. กรุงเทพฯ: สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน.
สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน. (2566). SLAPP DATA CENTER: ฐานข้อมูลคดีฟ้องปิดปากในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://naksit.net/legal-threats-database/
สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชนและไอลอว์. (2562). SLAPP คืออะไรและทำไมเราถึงต้องให้ความสำคัญ การทำให้เสียงวิจารณ์เงียบลงในไทยและประเทศอื่นๆ ทั่วโลก. กรุงเทพฯ: สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชนและไอลอว์.
สำนักข่าวอิศรา. (2562). เปิดรายงานวิจัย 'คดีฟ้องปิดปาก' พบไทย 1 ใน 4 เกี่ยวข้องเเสดงความเห็นออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://www.isranews.org/content-page/item/83028-news-83028.html
สำนักข่าวอิศรา. (2564). ประมวลจากโซเชียลฯ-สอบลับมากทุกกรณี! เปิดแนวปฏิบัติใหม่ ตร.ดำเนินคดีความมั่นคง คำสั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติ (ตร.) ที่ 558/2563. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://www.isranews.org/article/isranews-news/96459-isranews-944.html
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2565). รายงานของคณะกรรมการเพื่อศึกษาและจัดทำร่างกฎหมายป้องกันการฟ้องคดีปิดปาก: การพิจารณาศึกษาเรื่องกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันการฟ้องคดีปิดปาก (Anti-SLAPP Law). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ.
สิริพรรณ นกสวน สวัสดี. (2561). การเปลี่ยนผ่านไปสู่ประชาธิปไตยเปรียบเทียบ: แง่คิดต่อความล้มเหลวในการเปลี่ยนผ่านไปสู่ประชาธิปไตยของไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 48(2), 7-30.
สุจิต บุญบงการ. (2521). การแทรกแซงทางการเมืองของทหารไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 15(2), 27-60.
สุทธิชัย งามชื่นสุวรรณ, และธีรวัฒน์ ขวัญใจ. (2561). กลไกการควบคุมเสรีภาพในการแสดงออกภายใต้ระบอบ คสช. กรุงเทพฯ: บริษัท เฟิสท์ ออฟเซท (1993) จำกัด.
สุทธิดา ใจสำริด. (2563). ปัญหากรณีราษฎรเป็นโจทก์ฟ้องคดีอาญา: ศึกษากรณีการฟ้องคดีอาญาโดยไม่สุจริตตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 161/1 (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุทธิดา ใจสำริด. (2564). ปัญหากรณีราษฎรเป็นโจทก์ฟ้องคดีอาญา: ศึกษากรณีการฟ้องคดีอาญาโดยไม่สุจริตตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 161/1. วารสารบัณฑิตศึกษานิติศาสตร์, 14(3), 539-561.
สุภางค์ จันทวานิช. (2550). การวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัจฉรา รักยุติธรรม. (2562). นาฏกรรมแห่งการสร้างความกลัวของรัฐไทยและการปฏิบัติการแห่งความไม่กลัวของอดีตผู้ต้องขังที่เกี่ยวข้องกับความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ม.112. ใน เวทีวิจัยมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ครั้งที่ 13 (น. 1-14), มหาวิทยาลัยบูรพา.
แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล ประเทศไทย และศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน. (2567). เสวนา “หนทางสู่คณะมนตรีสิทธิมนุษยชนฯ ประเทศไทย จะทำได้หรือเปล่า” . สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2567, จาก https://www.amnesty.or.th/news/2024/02/
Dahl, R. A. (1989). Democracy and Its Critics. New Haven: Yale University Press.
Hall, P. A., & Taylor, R. C. R. (1996). Political Science and the Three New Institutionalisms. Massachusetts: Cambridge Political Science Department.
Huntington, S. P. (1968). Political Order in Changing Societies. New Haven: Yale University Press.
Park, C., & Allaby, M. (2013). A Dictionary of Environment and Conservation. Oxford U.K.: University of Oxford.
Pring, G. W., & Canan, P. (1996). SLAPPs Getting Sued for Speaking Out. Philadelphia: Temple University Press.
Scott, J. (1990). A Matter of Record: Documentary Sources in Social Research. Cambridge: Policy Press.
Scott, J. (2006). Social Research and Documentary Sources. London: SAGE Publications.
Sheldrick, B. (2014). Blocking Public Participation: The Use of Strategic Litigation to Silence Political Expression. Waterloo, ON: Wilfrid Laurier University Press.