การพัฒนาของที่ระลึกด้วยการแกะสลักสบู่ในรูปแบบผักเครื่องจิ้ม

Main Article Content

ศักรินทร์ หงส์รัตนาวรกิจ
จิดาภา สุภามาลา
ปัทมปาณี สีสุราช

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์1) เพื่อศึกษาการพัฒนาของที่ระลึกด้วยการแกะสลักสบู่ในรูปแบบผักเครื่องจิ้ม และ  2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกด้วยการแกะสลักสบู่ในรูปแบบผักเครื่องจิ้มของบุคคลทั่วไป ผู้วิจัยได้ทดลองสูตรสบู่จากเศษสบู่เหลือใช้ จำนวน 5 สูตร จากนั้นออกแบบร่างความคิดจำนวน 1 รูปแบบ และกำหนดขนาดภาชนะที่จัดวาง ชนิดผักที่เลือกนำมาแกะสลัก รูปแบบการแกะสลักใบไม้ การแกะสลักดอกไม้ การแกะสลักภาชนะใส่น้ำพริก และสีที่ใช้ในการระบาย เพื่อให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการแกะสลักสบู่จำนวน 5 คน พิจารณาเลือกสูตร และรูปแบบที่เหมาะสมจากนั้นนำไปพัฒนาของที่ระลึกด้วยการแกะสลักสบู่ในรูปแบบผักเครื่องจิ้ม นำผลิตภัณฑ์ที่ได้ไปสำรวจความพึงพอใจของบุคคลทั่วไป จำนวน 100 คน นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยใช้ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและ ผลการวิเคราะห์พบว่า 1) ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ เลือกสบู่สูตรที่ 5 โดยให้เหตุผลว่า เนื้อสบู่ละเอียด เนียน เหนียว นุ่ม แกะได้ง่าย และขึ้นรูปทรงมากที่สุด 2) ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ เลือกภาชนะทรงกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางขนาด 8 นิ้ว ชนิดผักที่เลือกนำมาแกะสลัก จำนวน 8 ชนิด ได้แก่ แตงร้าน แตงกวา แครอท มะเขือม่วง มะเขือเสวย มะเขือไข่เต่า ขมิ้นขาว ถั่วฝักยาว รูปแบบการแกะสลักใบไม้ เลือกใบไม้เซาะร่องและรูปแบบใบไม้ฉลุ รูปแบบการแกะสลักดอกไม้ เลือกดอกไม้ชั้นเดียว ดอกซ้อนสลับและดอกทรงยาว รูปแบบการแกะสลักภาชนะใส่น้ำพริก เลือกภาชนะแบบมีฝา สีที่ใช้ในการระบายสีสบู่ เลือกสีย้อมผ้าบาติก 3) ความพึงพอใจของบุคคลทั่วไปที่มีต่อการพัฒนาของที่ระลึกด้วยการแกะสลักสบู่ในรูปแบบผักเครื่องจิ้ม พบว่าด้านผลิตภัณฑ์พึงพอใจความสวยงามของผลิตภัณฑ์อยู่ในระดับ มากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.82 ด้านวัสดุ พึงพอใจความคิดริเริ่มสร้างสรรค์อยู่ในระดับ มากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.74  ด้านคุณค่าและประโยชน์ใช้สอยพึงพอใจใช้เป็นของที่ระลึกอยู่ในระดับ มากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.90

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
หงส์รัตนาวรกิจ ศ., สุภามาลา จ., & สีสุราช ป. (2022). การพัฒนาของที่ระลึกด้วยการแกะสลักสบู่ในรูปแบบผักเครื่องจิ้ม. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(1), 50–61. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmutphuso/article/view/256859
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม. (2559). วัฒนธรรม วิถีชีวิตและภูมิปัญญา. กรุงเทพฯ : บริษัทรุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977) จำกัด.

คนึงนิจ กัณหะกาญจนะ. (2554). ศิลปะการแกะสลักผักและผลไม้. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.

จอมขวัญ สุวรรณรักษ์ และนิธิยา รัตนาปนนท์. (2558). เทคโนโลยีการแกะสลักผักและผลไม้. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.

จอมขวัญ สุวรรณรักษ์ และอุดมเดชา พลเยี่ยม (2555) การพัฒนาสบู่สำหรับใช้ในงานแกะสลักแทนผักและผลไม้ เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มในงานหัตถกรรมไทย. รายงานการวิจัย คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

ณภัทร ทองแย้ม. (ม.ป.ป.). การปอก คว้าน และการแกะสลักผลไม้. กรุงเทพฯ : เซเว่นพริ้นติ้ง.

บุรินทร์ภัทร ชูวงศ์. (2553). การแกะสลักสบู่ ประดิษฐกรรมด้วยปลายมีด. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.

ภัทราวุธ ทองแย้ม. (2545) การแกะสลักและจัดผักเครื่องจิ้ม. กรุงเทพฯ : บริษัทนาคา อินเตอร์มีเดีย จำกัด.

สุกัญญา จันทกุล และคณะ (2561). การออกแบบผลิตภัณฑ์สบู่แกะสลัก. วารสารสวนสุนันทาวิชาการและวิจัย.12(2), 43 - 56.

อภิญญา ศักดาศิโรรัตน และอดิศรา ลออพันธุ์สกุล. (2558). แนวทางการพัฒนาธุรกิจสินค้าที่ระลึกประเภทงานหัตถกรรมไทยในบริบทการท่องเที่ยว. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. 9(1), 30 - 36.

อัมพรรณ แสดรัมย์. (2552). การพัฒนาผลิตภัณฑ์สบู่แกะสลักกลิ่นสมุนไพรจากเศษสบู่เหลือใช้เพื่อเป็นสินค้า OTOP ชุมชน ตำบลประโคนชัย อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์. สารนิพนธ์ปริญญาโท สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

อิศราพร ใจกระจ่าง สาวิตรี มุณีศรี สุธิกาญจน์ แก้วคงบุญ สุภาพร ไชยรัตน์ และสุพัตรา คำแหง. (2559). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ระลึกด้านศิลปวัฒนธรรมและประเพณีเพื่อเพิ่มมูลค่าทาง เศรษฐกิจชุมชนในเขตอำเภอเมืองจังหวัดนครศรีธรรมราช. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ และนานาชาติ ครั้งที่ 7. (วันที่ 23 มิถุนายน 2559 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่) 583- 596.