การศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดและพฤติกรรมการบริโภคอาหารว่างของนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลายโรงเรียนราชินี

Main Article Content

วัชชาภัค ทัศน์เอี่ยม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดของการจำหน่วยอาหารว่างของโรงเรียนราชินี และ (2) พฤติกรรมการบริโภคอาหารว่างของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลายโรงเรียนราชินี ซึ่งเป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามออนไลน์เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักเรียนโรงเรียนราชินี ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 จำนวน 96 คน ที่ได้มาจากการคำนวณด้วยขนาดตัวอย่างโปรแกรม G*power และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า (2) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดในการบริโภคอาหารว่างภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน ได้แก่ ผลิตภัณฑ์ ราคา การจัดจำหน่าย การส่งเสริมการตลาด บุคคล กระบวนการ และลักษณะทางกายภาพ และ (2) นักเรียนส่วนใหญ่บริโภคอาหารว่างในโรงเรียนสัปดาห์ละ 1-2 วัน บริโภคอาหารว่างต่อวันไม่เกิน 25 บาท มีความสนใจบริโภคอาหารคาว น้ำผักและน้ำผลไม้ นิยมบริโภค ลูกชิ้นปิ้ง และน้ำหวานต่าง ๆ ลำดับแรก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทัศน์เอี่ยม ว. (2024). การศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดและพฤติกรรมการบริโภคอาหารว่างของนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลายโรงเรียนราชินี. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2), 14–26. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmutphuso/article/view/268621
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัญญรัตน์ เกียรติสุภา. (2561). กรมอนามัย ผลสำรวจพฤติกรรมเด็กวัยเรียนยังพบมีพฤติกรรมสุขภาพ ที่ไม่เหมาะสมทั้งด้านการบริโภค สุขอนามัย ความปลอดภัย. สำนักข่าว กรมประชาสัมพันธ์.

นงนุช ใจชื่น และ คณะ. (2556). การซื้อและการบริโภคอาหารและเครื่องดื่มของเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. คลังข้อมูลและความรู้ระบบสุขภาพ สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.).

ปฐมา วิเศษเขตรการณ์. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความถี่ในการบริโภคอาหารว่างประเภทแป้งและน้ำตาลระหว่างมื้อของนักเรียนประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 อำเภอขามทะเลสอ จังหวัดนครราชสีมา. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9 : วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม. 11(26), 98-112.

สุกัญญา บัวศรี และคณะ. (2563). พฤติกรรมการบริโภคอาหาร ผักและผลไม้ของเด็กวัยเรียนในจังหวัดเชียงราย. พยาบาลสาร. 47(2), 24-36.

อมรศรี แซ่ตัน และชญาภัทร์ กี่อาริโย. (2566). การใช้บริการร้านอาหารพื้นถิ่นของผู้บริโภค จังหวัดภูเก็ต. พัฒนาเทคนิคศึกษา. 35(125), 99-109.

อัมรา ทับทิมศรี. (2566). หัวหน้ากลุ่มโภชนาการ โรงเรียนราชินี. สัมภาษณ์, 25 กันยายน.

Bublitz, M. G., Peracchio, L. A., & Block, L. G. (2018). How the price of food affects dietary choices in children. Journal of Nutrition Education and Behavior, 50(3), 211-220.

Contento, I. R. (2007). Education and food: The role of nutrition education in preventing obesity. Journal of Nutrition Education and Behavior, 39(4), S5-S12.

Kearney, J. M., McElhone, S., & O'Sullivan, L. (2019). The role of nutrition in child health: The impact of nutrition on health outcomes in children. Public Health Nutrition, 22(4), 605-616.

Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing Management (15th ed.). Pearson.

Story, M., Neumark-Sztainer, D., & French, S. (2008). Individual and environmental influences on adolescent eating behaviors. Journal of the American Dietetic Association, 108(4), 568-578.

Sutherland, L. A., & Duffy, R. (2018). The role of food safety in consumer choice. Food Quality and Preference, 70, 134-144.

Vandevijvere, S., Decker, E., & Lachat, C. (2018). The influence of food environments on dietary behavior and health. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(8), 1692.