The Original Architecture of East Asiatic Manger’s House in Phrae Province

Main Article Content

ปิยะธิดา สายขุน
เทิดศักดิ์ เตชะกิจขจร

Abstract

East Asiatic Manager’s House which was built over 100 years ago, is one of the examples that represent the turning point of lumber houses in Thailand. Its function and form have been changed in every period. The objective of this research is to study the original appearance and space of this architecture by measurement, field survey, interviewing, studying related documents, and analyzing the structure and usability. According to the research, the original form of architecture can be traced back to 1925-1935 A.D and had some characters different from the existing building such as, the verandah and the terraces. Moreover, from the result of the study of wood sections in the structure and the construction, East Asiatic Manager’s House can be deduced that it is one of the original of present lumber houses. However, in that period, the forestry abundance caused the use of the larger wood size comparing to the common size in nowadays.

Article Details

Section
Articles

References

กรมป่าไม้. องค์ความรู้ไม้สักไทย. กรุงเทพฯ : สำนักวิจัยและพัฒนาการป่าไม้ กรมป่าไม้, 2556.

กิตติชัย วัฒนานิกร. นายห้างป่าไม้ สีสันชีวิตอดีตล้านนา. พิมพ์ครั้งที่ 2. เชียงใหม่: สันติภาพแพ็คพริ้นท์ เชียงใหม่, 2558.

ข่ายลูกหลานเมืองแพร่. ผ่อบ้าน หันเมือง:การอนุรักษ์สถาปัตยกรรมท้องถิ่นโดยชุมชน จังหวัดแพร่. กรุงเทพฯ: ศูนย์จังหวัดพระนครศรีอยุธยา, (ม.ป.ป.).

ต่อพงศ์ ยมนาค. วัสดุและการก่อสร้าง: ไม้. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, 2553.

เทอด สุปรีชากร. “บ้านบนเมก.” ใน ทัศนียา สุปรีชากร. อนุสรณ์พระราชทานเพลิงศพศาสตราจารย์เทอด สุปรีชากร. [ม.ป.ท.], 2551.

ธีรวุธ กล่อมแล้ว. “แนวทางการอนุรักษ์เรือนไม้พื้นถิ่นในเขตเทศบาลเมืองแพร่.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2552.

เพ็ญสุภา สุขคตะ. เยี่ยมเรือนเยือนอดีต. กรุงเทพฯ: ภาคโบราณคดีและวิจิตรศิลป์แห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, 2554.

ศูนย์ฝึกอบรมที่ 1 (แพร่). “โครงการพิพิธภัณฑ์การป่าไม้.” แพร่: พิพิธภัณฑ์ป่าไม้แพร่, 2556.

แสงแข ชมพูมิ่ง. การป่าไม้เมืองแพร่. (ม.ป.ท.), 2548.

อารยา เรืองคงเกียรติ. “การศึกษารูปแบบทางกายภาพของเรือนแพทรงไทย กรณีศึกษาชุมชนคนเวียง อำเภอเสนา.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2554.

อำไพ เปี่ยมอรุณ. การแปรรูปไม้. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ,2549.

King, Anthony D. The Bungalow. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press, 1984.

Ping Amaranand and Warren, W. Heritage Homes of Thailand. Bangkok: Siam Society, 1995.

สัมภาษณ์
เกียรติศักดิ์ แจ้งชูศักดิ์. หัวหน้ากองช่างโรงเรียนป่าไม้แพร่ ช่วงปีพ.ศ.2536-ปัจจุบัน. สัมภาษณ์, 3 พฤศจิกายน
2560.

ดารา ยาร์ด. ทายาทอดีตผู้จัดการบริษัทอีสต์เอเชียติก. สัมภาษณ์, 2 มีนาคม 2561.

ทองดี แก่นแก้ว. อดีตหัวหน้ากองช่างโรงเรียนป่าไม้แพร่ ช่วงปี พ.ศ.2510-2543. สัมภาษณ์, 3 พฤศจิกายน 2560.

ทัศนียา สุปรีชากร. ทายาทอดีตผู้อำนวยการโรงเรียนป่าไม้แพร่. สัมภาษณ์, 31 มีนาคม 2561.

บุญส่ง วงวาร. ศิษย์เก่าวิทยาลัยวนศาสตร์ช่วงปี พ.ศ.2494-2496 และอดีตผู้อำนวยการโรงเรียนป่าไม้แพร่ช่วงปี พ.ศ.2515-2520. สัมภาษณ์, 5 พฤศจิกายน 2560.

พิมพ์พันธุ์ เพชรรัตน์. รักษาการผู้อำนวยการสถาบันประชารัฐพิทักษ์ป่า. สัมภาษณ์, 10 กันยายน 2560.

เสรี ชมพูมิ่ง. อดีตผู้รับเหมาทำไม้สักในจังหวัดแพร่. สัมภาษณ์, 5 พฤศจิกายน 2560.

อดุลย์ อดุลวัฒนศิริ. ทายาทของสล่าเตียม เวียงกลาง หนึ่งในช่างไม้ที่สร้างคุ้มวงศ์บุรี. สัมภาษณ์, 5 พฤศจิกายน 2560.