รูปแบบบ้านพักพูลวิลล่าที่ดำเนินการโดยผู้ประกอบการขนาดกลางและ ขนาดย่อม ในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

Main Article Content

นายธนาสิน ออสุวรรณ

บทคัดย่อ

พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวมีแนวโน้มเปลี่ยนไปในลักษณะการท่องเที่ยวแบบความสนใจพิเศษ ส่งผลให้ธุรกิจบ้านพักพูลวิลล่ามีการเจริญเติบโต งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทางกายภาพ และองค์ประกอบของบ้านพักพูลวิลล่าที่ดำเนินการโดยผู้ประกอบการขนาดกลาง และขนาดย่อม ในพื้นที่หัวหิน รวบรวมข้อมูลที่พักจากเว็บไซต์ด้านการท่องเที่ยว สัมภาษณ์ผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยว รวมถึงสำรวจบ้านพักที่เป็นกรณีศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลโดยการระบุตำแหน่งที่พักลงในแผนที่ เขียนผัง และเปรียบเทียบข้อมูลในด้านรูปแบบการพัฒนา รวมถึงลักษณะทางกายภาพ และองค์ประกอบของที่พัก


ผลการศึกษาพบว่า 1) ผู้ประกอบการบ้านพักพูลวิลล่ามีแนวคิดในการนำที่พักอาศัยที่มีอยู่มาดัดแปลง เพื่อสร้างรายได้ให้กับตนเอง โดยมีการสร้างสระว่ายน้ำ หรือสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มเติม รวมถึงพัฒนาระบบการบริหารจัดการบุคลากร เพื่อให้ที่พักมีศักยภาพเพิ่มขึ้นสอดคล้องกับความต้องการของนักท่องเที่ยว 2) ลักษณะที่ตั้งของบ้านพักพูลวิลล่ามี 2 แบบ คือ 2.1) ที่พักที่อยู่ติดชายหาด และใกล้กับชายหาดที่ระยะ 50–200 เมตร 2.2) ที่พักที่อยู่ในตัวเมือง ห่างจากเทศบาลหัวหิน 10-30 กิโลเมตรซึ่งมีจำนวนมากกว่า (ร้อยละ 80) 3) บ้านพักพูลวิลล่าสามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ตามลักษณะโครงการตั้งต้นก่อนดัดแปลงเป็นที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว ได้แก่ บ้านพักอาศัยทั่วไปที่ถูกนำมาดัดแปลง บ้านพักอาศัยในโครงการจัดสรรที่ถูกนำมาดัดแปลง และโครงการที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นที่พักสำหรับนักท่องเที่ยวแบบบ้านพักพูลวิลล่าโดยตรง โดยพบบ้านพักที่เกิดจากการนำที่อยู่อาศัยทั่วไปมาดัดแปลงมากที่สุด (ร้อยละ 70) 4) ระดับราคาของบ้านพักพูลวิลล่าแตกต่างกันขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่ตั้งของโครงการ และพบว่า ในการเข้าพักวันธรรมดาจะมีระดับราคาลดลง โดยมีอัตราเฉลี่ยต่อนักท่องเที่ยว 1 คนเหลือเพียง 460-790 บาท และมีการปรับขึ้นลงกันอย่างต่อเนื่อง


จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่า แนวคิดในการดัดแปลงที่พักของผู้ประกอบการ ส่งผลต่อลักษณะทางกายภาพ และองค์ประกอบของบ้านพักพูลวิลล่าที่แตกต่างกัน สะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบการพัฒนาที่พักที่สอดคล้องกับพฤติกรรมการท่องเที่ยวในปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงไป การศึกษาจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ประกอบการในเขตพื้นที่ และผู้ประกอบการในพื้นที่อื่นที่มีลักษณะสอดคล้องกัน ส่งผลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสำหรับภาครัฐ และภาคเอกชนในอนาคต

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. กรมการท่องเที่ยว. แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ:การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, 2558.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. กรมการท่องเที่ยว. แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, 2558.

กฤษณะ พัชรภิญโญ. “ปัจจัยการเลือกห้องพักอาศัยของนักท่องเที่ยวในโรงแรมระดับ 3 ดาว กรณีศึกษา โรงแรมริเวอร์ไซด์ กรุงเทพมหานคร. ” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาเคหการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2549.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. กองสถิติและวิจัยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. “สถิติการท่องเที่ยวภายในประเทศ
ปี 2558.” สืบค้น 10 ธันวาคม 2560. https://www.mots.go.th/more_news.php?cid=411.

ณัฏฐิกา รักเสนาะ. “ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเลือกใช้บริการบูติคโฮเต็ลของนักท่องเที่ยวชาวไทย ในอำเภอ
หัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์.” การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการ คณะการ
จัดการการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2553.

ถิรวุฒิ ธนวิชเพียรพาก. “แนวทางการปรับตัวของโรงแรมท้องถิ่นระดับราคาประหยัด กรณีศึกษาพื้นที่เขตกรุงเทพมหานครและเมืองพัทยา.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาเคหการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552.

Tourism Authority of Thailand. “สถานการณ์การท่องเที่ยว หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์.” สืบค้น 10 ธันวาคม 2560.
https://www.tourism.go.th/view/1/%E0%B8%AA%E0%B8%96%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%97%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A8%20%E0%B8%9B%E0%B8%B5%202558/TH-TH.

เบญนภา จันทร์กลับ. “แนวโน้มการพัฒนารูปแบบโรงแรมบูติก: กรณีศึกษาโรงแรมในเขตอำเภอหัวหิน-ชะอำ.”
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาเคหการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2554.

วราลี เวชชธรรม. “การขออนุญาตอาคารประเภทโรงแรมภายใต้กฎหมายไทย กรณีอาคารที่มีขนาดต่ำกว่าอาคารขนาดใหญ่ ตามกฎหมายควบคุมอาคาร.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555.

“สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.).” สืบค้น 10 ธันวาคม 2560.
https://www.rd.go.th/publish/38056.0.html.

Gray, William S. Hotel and Motel Management. 3rd ed. Englewood Cliffs, NJ.: Prentice Hall, 1994.

Kotler, Philip. Marketing for Hospitality and Tourism. 3rd ed. Upper Saddle River, NJ.: Pretice Hall, 2003.

Kotler, P. and Kevin Lane Keller. Marketing Management. 15th ed. Boston: Pearson, 2016.

Morgan, M. Marketing for Leisure and Tourism. London: Prentice Hall, 1996.

Seubsamarn, Kanoknon. “Tourist Motivation to Use Homestays in Thailand and their Satisfaction
Base on the Destination’s Cultural.” Master of Science, University of Missouri, 2009.

Barth, S.C. Hospitality Law: Managing Legal Issues in the Hospitality Industry. 3rd ed. Hoboken, NJ. :
John Wiley & Sons, 2009.