แบบบ้านสำหรับผู้ประสบภัยพิบัติ ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

Main Article Content

เทบพะวง ไชโกสี
บัณฑิต จุลาสัย

บทคัดย่อ

มีวัตถุประสงค์จะเสนอแบบบ้านสำหรับผู้ประสบภัยพิบัติในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวที่สามารถตอบสนองเป็นที่พักอาศัยฉุกเฉิน ที่พักอาศัยชั่วคราว และที่พักอาศัยถาวรไปพร้อมกัน เพื่อตอบสนองความต้องการที่พักอาศัยสำหรับผู้ประสบภัยได้นั้น จากแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องจะต้องคำนึงถึงปัจจัยด้านรูปแบบ วัสดุ และแรงงาน โดยรูปแบบอาคารต้องเรียบง่ายต่อเติมได้และแข็งแรง ใช้วัสดุที่หาได้ในพื้นที่ มีน้ำหนักเบา เพื่อให้สามารถใช้แรงงานน้อยหรือผู้อยู่อาศัยสามารถสร้างได้เองและสามารถต่อเติมได้ภายหลัง
จึงเสนอรูปแบบบ้านเป็นอาคารชั้นเดียว รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาด 3.00 x 6.00 เมตร หลังคาแบบเพิงหมาแหงน ตัวอาคารแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกเป็นพื้นที่ภายในใช้เป็นที่นอนและพักผ่อน ส่วนที่สองเป็นพื้นที่ภายนอกที่ใช้ประกอบกิจกรรมอื่น ๆ มีช่องระแนงเพื่อระบายอากาศ โครงสร้างเป็นเหล็กรูปพรรณรีดเย็นวางบนตอม่อสำเร็จรูป พื้นภายนอกเป็นพื้นคอนกรีตเสริมเหล็ก พื้นภายในยกระดับโครงสร้างเหล็กยกระดับปูด้วยแผ่นไฟเบอร์ซีเมนต์ เช่นเดียวกับผนังโครงเคร่าเป็นเหล็กกาวาไนซ์บุด้วยแผ่นไฟเบอร์ซีเมนต์ โครงสร้างหลังคาเป็นเหล็ก มุงด้วยแผ่นเหล็กเมทัลชีท
เมื่อนำแบบไปก่อสร้างจริงในนครหลวงเวียงจันทน์ ต้องใช้เวลาก่อสร้างทั้งหมด 24 วัน เนื่องจากสภาพอากาศมีฝนตกหนักเกือบทุกวัน แต่ถ้านับเฉพาะทำงานจะเหลือแค่ 7 วัน ใช้งบประมาณ 70,290 บาท แบ่งเป็นค่าวัสดุ 50,290 บาท ค่าแรง 20,000 บาท เป็นค่าจ้างช่างในพื้นที่ 2 คน จากการสอบถามผู้อยู่อาศัยมีความพึงพอใจแต่มีปัญหาฝนสาดเข้าตัวบ้านเนื่องจากชายคาสั้น มีช่องเปิดน้อยเกินไปทำให้แสงเข้าภายในบ้านไม่เพียงพอและระแนงตีแนวตั้งทำให้หักได้ง่าย นอกจากนั้น ช่างยังไม่คุ้นเคยกับวัสดุก่อสร้างสมัยใหม่ทำให้การก่อสร้างล่าช้าบางขั้นตอนในช่วงแรก
ผู้วิจัยจึงได้ทำการปรับแบบใหม่ เพื่อเป็นแนวทางในการสร้างที่อยู่อาศัยสำหรับผู้ประสบภัยพิบัติในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวต่อไป

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กวี หวังนิเวศน์กุล. วัสดุวิศวกรรมก่อสร้าง. กรุงเทพฯ: วี.พริ้นท์ (1991) จำกัด, 2552.

ระวิวรรณ โอฬารรัตน์มณี. “สถาปัตยกรรมพื้นถิ่น: การศึกษา วิจัยและการปฏิบัติวิชาชีพ.” Arch Journal 8 (2552): 56-66.

วิวัฒน์ เตมียพันธ์. สถาปัตยกรรมพื้นถิ่น. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ลกรุ๊ป, 2559.

Asian Disaster Preparedness Centre. Guidelines on Housing Construction in Disaster Prone Areas. Vientiane: Department of Planning, 2014. (Mimeographed)

Johnson, C. Impacts of Prefabricated Temporary Housing after Disasters: 1999 Earthquakes in Turkey. Habitat International 31 (2007): 36-52.

Murray, M. W. 2015. “Shelter after Disaster: Facts and Figures.” Accessed October 20, 2018. https://www.scidev.net/global/design/feature /shelter-after-disaster-facts-figures-spotlight.html.

Oliver, P. Shelter and Society. New York: FA Praeger, 1969.

Steinberg, F. “Housing Reconstruction and Rehabilitation in Aceh and Nias, Indonesia-rebuilding Lives.” Habitat International 31, 1: 150-66.

UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs, UN Country Teamin Laos. “LAO PDR: Disaster

Response Plan (August 2018 -December 2018).” Accessed December 12, 2018. https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/LAO_ResponsePlan_180807_v.1.pdf.