ความเปลี่ยนแปลงของการแบ่งส่วนการใช้ประโยชน์ที่ดินภายในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย พ.ศ.2457-2560

บทคัดย่อ

           โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทยเป็นหนึ่งในโรงพยาบาลที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและมีความสำคัญยิ่งในประเทศ โรงพยาบาลตั้งอยู่บนที่ดินขนาดใหญ่ การศึกษาสถาปัตยกรรมโรงพยาบาลจากความเปลี่ยนแปลงของการแบ่งส่วนการใช้ประโยชน์ที่ดินเป็นวิธีหนึ่งที่จะเข้าใจความเปลี่ยนแปลงของสถาปัตยกรรมโรงพยาบาลที่แล้วมาได้เป็นอย่างดี งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความเปลี่ยนแปลงและลักษณะของความเปลี่ยนแปลงของการแบ่งส่วนการใช้ประโยชน์ที่ดินภายในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย พ.ศ. 2457 - 2560 โดยมีระเบียบวิธีวิจัย ได้แก่ การทบทวนวรรณกรรม การเก็บข้อมูล การสังเคราะห์ข้อมูล การวิเคราะห์ข้อมูล และการสรุปผลการวิจัย

           การเก็บข้อมูลได้รวบรวมข้อมูลจากหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับการวางผังกายภาพโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทยในช่วงเวลาต่าง ๆ และสังเคราะห์โดยการทำผังจำลองที่มีรูปแบบเดียวกันโดยอ้างอิงหรือสันนิษฐานข้อมูลจากหลักฐานที่ค้นพบ แสดงผังในช่วงเวลาต่าง ๆ 

           ผลการวิจัยสรุปได้ว่า ความเปลี่ยนแปลงของการแบ่งส่วนการใช้ประโยชน์ที่ดินภายในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย พ.ศ. 2457 - 2560 แบ่งเป็น 4 ช่วง ได้แก่ ช่วงที่หนึ่ง พ.ศ. 2457 - 2500 เป็นช่วงที่ส่วนให้บริการรักษาพยาบาลทางทิศใต้ค่อย ๆ ขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ และเพิ่มส่วนทางทิศตะวันตก นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มส่วนประโยชน์ใช้สอยที่ดินใหม่ ได้แก่ ส่วนพักอาศัยและส่วนการศึกษา ช่วงที่สอง พ.ศ. 2500 - 2510 เป็นช่วงที่ส่วนให้บริการรักษาพยาบาลได้เพิ่มส่วนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ นอกจากนี้ ส่วนสนับสนุนและบริการและส่วนพักอาศัย ที่เคยอยู่แบบรวมศูนย์ได้กระจายไปอยู่ทั่วที่ดิน ช่วงที่สาม พ.ศ. 2510 - 2549 เป็นช่วงที่ส่วนให้บริการรักษาพยาบาลทางทิศใต้มีการขยายตัวไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ แต่ได้ยกเลิกส่วนในทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ช่วงที่สี่ พ.ศ. 2549 - 2560 เป็นช่วงที่ส่วนสนับสนุนและบริการ และส่วนพักอาศัย ได้กลับไปรวมศูนย์อีกครั้ง