ข้อเสนอแนะแนวทางเพื่อการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม: กรณีศึกษาชุมชนริมแม่น้ำปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

นนทวัฒน์ รอดเนียม

บทคัดย่อ

          ชุมชนริมแม่น้ำปากพนัง อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นชุมชนที่มีเอกลักษณ์และลักษณะทางกายภาพที่โดดเด่นของย่านชุมชนเก่า มีวิถีชีวิต ประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีการถ่ายทอดกันมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน อีกทั้งยังเป็นเมืองท่าที่สำคัญ เป็นศูนย์กลางทางการค้าข้าวและเครื่องเทศในอดีต อันเนื่องมาจากสภาพทางภูมิศาสตร์ที่เหมาะสมต่อการขนส่ง และการคมนาคมทางน้ำ ซึ่งในปัจจุบันชุมชนริมแม่น้ำปากพนังยังคงมีร่องรอยของความเจริญรุ่งเรืองจากอดีตปรากฏให้เห็นอยู่ โดยการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบ คุณค่าและความสำคัญของชุมชนริมแม่น้ำปากพนัง โดยศึกษาแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม การระบุถึงคุณค่าและความสำคัญของพื้นที่ และนำผลที่ได้ไปวิเคราะห์ถึงสถานการณ์ปัจจุบัน ประเด็นปัญหา อุปสรรค และโอกาสในการดำรงรักษาย่านชุมชน เพื่อใช้เป็นเกณฑ์สำหรับการพิจารณา และการเสนอแนะรูปแบบในการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมของพื้นที่ วิธีการอนุรักษ์และพัฒนาพื้นที่ รวมถึงการกำหนดมาตรการควบคุมในด้านต่าง ๆ ที่ส่งผลทำให้เกิดการการรับรู้ และการตระหนักถึงคุณค่าความสำคัญของพื้นที่ ก่อให้เกิดการอนุรักษ์ รักษา และส่งเสริมให้ภูมิทัศน์วัฒนธรรมมีการสืบทอดคงอยู่ต่อไป

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เกรียงไกร เกิดศิริ. (2551). ชุมชนกับภูมิทัศน์วัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: อุษาคเนย์.

เทศบาลเมืองปากพนัง. [ม.ป.ป.]. รายงานกิจการเทศบาลเมืองปากพนัง 2555-2558. นครศรีธรรมราช: เทศบาลเมืองปากพนัง.

เทศบาลเมืองปากพนัง. กองวิชาการและแผนงาน. สำนักเทศบาลเมืองปากพนัง. (2561). ปากพนังเมือง (ห้าม) พลาด.นครศรีธรรมราช: เทศบาลเมืองปากพนัง.

เทียมสูรย์ สิริศรีศักดิ์. (2553). ความเข้าใจบางประการเกี่ยวกับการอนุรักษ์ภูมิทัศน์วัฒนธรรมในประเทศไทย. วารสารอาษา, 3, 104-113.

ภาพแปะฟ้าเมืองคอน-อดีตเกาะ Polo tantalem เกาะเมืองพนัง เมืองเบี้ยซัด ปากพนัง ตอน 1. (2562). สืบค้นเมื่อ 6 พฤษภาคม 2563, จาก http://www.gotonakhon.com/?p=18435

วิทยาลัยครูนครศรีธรรมราช. (2526). รายงานการสัมมนาประวัติศาสตร์นครศรีธรรมราช ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงสยามการพิมพ์.

สรรค์ เวสสุนทรเทพ และ ชัยสิทธิ์ ด่านกิตติกุล. (2014, September-December). แนวโน้มการศึกษาภูมิทัศน์วัฒนธรรมในประเทศไทย (Trends of Cultural Landscapes Studies in Thailand). SDU Research Journal Humanities and Social Sciences, 10(3), 143-164.

สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2549). แนวทางการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม/ในความร่วมมือของสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม และคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.