แนวทางการพัฒนาที่พักอาศัยประเภทโรงแรมขนาดเล็กในจังหวัดจันทบุรี เป็นธุรกิจ Wellness ในวิกฤตการณ์ Covid-19
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาอุปสงค์ในการท่องเที่ยวและรูปแบบกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพที่นักท่องเที่ยวมีความสนใจให้โรงแรมบริการสนับสนุนจากโรงแรม โดยผู้วิจัยใช้วิธีการศึกษาแนวคิดทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับอุปสงค์การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพเพื่อสร้างแบบสอบถามออนไลน์ (online) สำรวจพฤติกรรมกลุ่มตัวอย่างนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีความสนใจเข้าพักโรงแรมในจังหวัดจันทบุรี จำนวน 313 คน โดยสอบถามเกี่ยวกับลักษณะทางประชากรศาสตร์ พฤติกรรมการท่องเที่ยว รูปแบบกิจกรรมเสริมสุขภาพฯ ที่สนใจให้โรงแรมบริการ รวมไปถึงความยินดีจะจ่ายค่าบริการแก่โรงแรมในการทำกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพ วิเคราะห์ข้อมูลผ่านโปรแกรม SPSS ให้ได้ผลการศึกษาตามลำดับ
ผลการศึกษา พบว่า อุปสงค์การท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวเฉพาะกลุ่มที่มีความสนใจเข้าพักโรงแรมและทำกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพระหว่างท่องเที่ยวในจังหวัดจันทบุรี แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มตัวอย่างที่เป็น นักท่องเที่ยวกลุ่มหลัก (actual demand) ที่เคยมาและสนใจมาพักโรงแรมในจันทบุรีอีกใน 1 ปี จำนวน 160 คน ส่วนใหญ่สนใจทำกิจกรรมภายนอกโรงแรมโดยวิธีเดินทางไปเอง มีความสนใจให้โรงแรมช่วยจัดกิจกรรมท่องเที่ยวรูปแบบโฮมสเตย์ กิจกรรมภายในโรงแรมที่สนใจ คือ การนวด โดยมีความยินดีจะจ่ายเพื่อใช้บริการทั้งสองกิจกรรม ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง เกษียณอายุ 60-79 ปี และพนักงานบริษัทเอกชน 30–59 ปี มีระดับรายได้สูง นิยมท่องเที่ยวช่วงเทศกาล มาพักโรงแรม 1 คืน และ 2 คืน เป็นส่วนใหญ่ เดินทางกับครอบครัวหรือเพื่อน จำนวน 3–5 คน และ 6–11 คน ด้วยรถยนต์ส่วนตัว มีค่าใช้จ่ายท่องเที่ยว 2,001–4,000 บาท ต่อทริปต่อคน 2) กลุ่มตัวอย่างที่เป็น นักท่องเที่ยวกลุ่มรอง (potential demand) ที่ไม่เคยมาแต่สนใจมาพักโรงแรมที่จันทบุรีอีกใน 1 ปี จำนวน 60 คน สนใจรูปแบบกิจกรรมและยินดีจ่ายเพิ่มแก่บริการโรงแรมเพื่อทำกิจกรรมเช่นเดียวกันกับนักท่องเที่ยวกลุ่มหลัก มีความสนใจให้โรงแรมจัดสอนโยคะริมชายหาด และบริการรถรับ-ส่งเขาคิชฌกูฏ ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงเกษียณอายุ 60-79 ปี เป็นพนักงานบริษัทเอกชนและข้าราชการอายุ 30–39 ปี และ 50–59 ปี มีรายได้สูง สนใจท่องเที่ยวช่วงเทศกาลเช่นเดียวกับกลุ่มแรกแต่มีประมาณการค่าใช้จ่ายท่องเที่ยวเฉลี่ยสูงกว่าที่ 2,000 บาทต่อทริปต่อคน
งานวิจัยฉบับนี้แสดงให้เห็นถึง รูปแบบกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพที่นักท่องเที่ยวสนใจให้โรงแรมจัดบริการรวมไปถึงลักษณะทางประชากรศาสตร์ และพฤติกรรมการท่องเที่ยวของกลุ่มเป้าหมาย เพื่อใช้ศึกษาและเสนอแนะเป็นโอกาสในการพัฒนาธุรกิจโรงแรมของผู้ประกอบการในจังหวัดจันทบุรี เพื่อเป็นต้นแบบในการพัฒนาที่นำไปสู่การฟื้นตัวของธุรกิจโรงแรมในจังหวัดจันทบุรีต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2545). การวิเคราะห์เชิงปริมาณ. กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร.
การท่องเที่ยวในจังหวัดจันทบุรี. (2561). แผนพัฒนาจังหวัดจันทบุรี พ.ศ. 2561-2565. จันทบุรี: สำนักงานจังหวัดจันทบุรี.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. สถิตินักท่องเที่ยว, สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศ รายจังหวัด ปี พ.ศ. 2559 – 2564. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2564, จาก https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=411
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. สถิตินักท่องเที่ยวภายในประเทศ Q1-Q4 ปี 2561 (ภาคตะวันออก)., สถิตินักท่องเที่ยวภายในประเทศ ปี 2561 (จำแนกตามภูมิภาคและจังหวัด). สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2564, จาก https://www.mots.go.th/News-link.php?nid=12100
กรมพัฒนาธุรกิจ. [ม.ป.ป.]. จำนวนนิติบุคคลประเภทธุรกิจโรงแรมที่เลิกกิจการมกราคม พ.ศ. 2563 - มีนาคม พ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาธุรกิจ.
กองข้อมูลธุรกิจ. (2560). ธุรกิจเด่นประจำเดือน พ.ย. 60, DBD ธุรกิจด้านสุขภาพ. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2564, จาก https://dbd.go.th/download/document_file/ Statisic/2560/T26/T26_201711.pdf/
ณัฏฐ์วดี คณิตินสุทธิทอง. (2560). ความต้องการของตลาดและศักยภาพในการรองรับการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของประเทศไทย: รายงานการวิจัย. นครศรีธรรมราช: คณะเทคโนโลยีการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช.
ณัฐกานต์ โรจนุตมะ. (2542). ปัจจัยที่กำหนดอุปสงค์การท่องเที่ยวภายในประเทศของชาวกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ธนาภา พรประทานเวชน. (2558). แนวทางการพัฒนาโรงแรมขนาดเล็ก เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม: กรณีศึกษาการปรับปรุงตึกแถวในอำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
นรินทร์สิรี เชียงพันธ์. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวเพศหญิงชาวต่างชาติในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์).
นิฤมน คำเอี่ยม. (2553). แนวโนมพฤติกรรมการทองเที่ยวเชิงสุขภาพของประชาชนในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
ปทิตตา ตันติเวชกุล. (2546, เมษายน-มิถุนายน). โครงการศึกษาแนวทางการพัฒนาบริการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพ. จุลสารการท่องเที่ยว, 22(2), 30-41.
ประมาณการรายได้ของครัวเรือน พ.ศ. 2560–2564 (ทั่วประเทศ) จำแนกตามเกณฑ์ของ กคช., รายงานการคาดประมาณรายได้ของครัวเรือนในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. [ม.ป.ป.]. สืบค้น จาก https://housingkc.nha.co.th/files/article/attachments/025db76a01300e02b558b072fab26bdb.pdf
พัชรศร กนิษฐะสุนทร. (2559). การศึกษาอุปสงค์การท่องเที่ยวแบบ Green Tourism ของผู้อาศัยในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
รัฐภัทร์ ธนภัทรธีรานันท์. (2561). รูปแบบโรงแรมเพื่อสุขภาพในเกาะสมุย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2547). พระราชบัญญัติโรงแรม. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2564, จาก http://web.krisdika.go.th/data/law/law2/%C349/%C349-20-2547-a0001.pdf
Digital 2021: THAILAND. Ecommerce growth by category. Retrieved 2021, April 15, from https://datareportal.com/reports/digital-2021-Thailand
Global Wellness Institute [GWI]. [n.d.]. Global Wellness Institute wellness evidence. Retrieved 2021, April 15, from https://globalwellnessinstitute.org/wellnessevidence/