The Change in Function of Building Group, Phyathai Palace with Authenticity of Location and Setting
Main Article Content
Abstract
Phyathai Palace is an important historic estate more than one hundred years which has changed function from palace, hotel, hospital and became a museum at present. This research article studies The change in "use and function" and "location and setting" of building group in Phyathai Palace within the scope of Authenticity under the architectural conservation concept by analyzing timelines in the history of Phayathai Palace with the change in architectural usability. The methodology of this research is collecting Phyathai Palace’s history data by documentary research and field research in order to compare timelines of the 5 eras in the scope of lay-out plans. Afterwards, the change in function of building group within the existing authenticity of location and setting would be summarized. The study demonstrates that the Authenticity from the existing framework Lay-out Plan remains are Samsen canal, Ratchawithi road and Roman garden from Phyathai Palace Era (2462-2468 BE). The Authenticity of the existing building group are Thewaratsapharom Hall (old Throne Hall) from Wang Phayathai Era (2453-2462 BE) Vaikuntha Thepayasathan Hall, Piman Chakri Hall, Srisuthaniwat Hall, Udom Wanapon Hall, Car royal dock building and Mekhala Ruchi Pavilion from Phyathai Palace Era (2462-2468 BE).
Article Details
References
กรรณิการ์ ตันประเสริฐ. (2553). พระราชวังพญาไทในวันวารห้าแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.
จดหมายเหตุพระราชกิจรายวัน ค.ศ.1921 (พ.ศ.2463-2464). (2464). [จดหมายเหตุ]. กรุงเทพฯ: หอวชิราวุธานุสรณ์ สำนักหอสมุดแห่งชาติ.
จุฑาทิพย์ อังคุสิงห์. (2547). ภาพเก่าเล่าอดีตพระราชวังพญาไท. นิตยสารศิลปากร, 47(1), 80.
ชมรมคนรักวัง. (2548). พระราชวังพญาไท. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ลาสโก้.
ดารนี จินดาพล. [ม.ป.ป.]. เรื่องน่ารู้ในพระราชวังพญาไท ชุดที่ 1 เล่าสู่กันฟังเรื่องวังพญาไท. [ม.ป.ท.]: ชมรมคนรักวังในพระอุปถัมภ์ สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี สนับสนุนการจัดพิมพ์.
แน่งน้อย ศักดิ์ศรี, ม.ร.ว. (2537). พระราชวังและวังในกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: บริษัท อี เอส พี พริ้นท์.
ประกาศกรมศิลปากร เรื่องขึ้นทะเบียนโบราณสถาน พ.ศ. 2522. (2522, 6 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 96 ตอนที่ 15.
แผนที่บริเวณพระราชวังพญาไท. [ม.ป.ป]. [แผนที่]. ผจ(2)สร0201/48 (แยกออกจากเอกสารหมายเลข สร0201.30/3). กรุงเทพฯ: สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ.
สมชาติ จึงสิริอารักษ์. (2553). สถาปัตยกรรมแบบตะวันตกในสยาม สมัยรัชกาลที่ 4 พ.ศ. 2480. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมชาติ จึงสิริอารักษ์. (2558). ประวัติ แนวคิด ทฤษฎี และการปฏิบัติการในการอนุรักษ์โบราณสถาน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาศิลปสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมาคมอิโคโมสไทย (ICOMOS Thailand). (2554). กฎบัตรประเทศไทยว่าด้วยการบริหารจัดการแหล่งมรดกวัฒนธรรม (Thailand Charter on Cultural Heritage Sites Management) พ.ศ. 2554. สืบค้นจาก www.icomosthai.org/THcharter/63546_Charter_updated.pdf
อุทุมพร (2540). สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนี พันปีหลวง. กรุงเทพฯ: นำอักษรการพิมพ์.
Engelhardt, R. A., & Rogers, P. R. (2005). Hoi An protocols for best conservation practice in Asia, professional guidelines for assuring and preserving the authenticity of heritage sites in the context of the cultures of Asia. Retrieved from https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000182617
ICOMOS. (1994). The Nara document on authenticity (1994). Retrieved from https://whc.unesco.org/document/116018
UNESCO World Heritage Centre. (2005). Operational guidelines for the implementation of the world heritage convention. Retrieved from https://whc.unesco.org/archive/opguide08-en.pdf