แนวทางการออกแบบสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุในสถานดูแล ผู้ป่วยระยะสุดท้ายในประเทศไทย

Main Article Content

ไพทินี จินตกานนท์
ไตรรัตน์ จารุทัศน์

บทคัดย่อ

สถานดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายเป็นสิ่งใหม่สำหรับประเทศไทย ทำให้ยังขาดความรู้และความเข้าใจที่นำไปสู่การพัฒนาอย่างเป็นระบบ ซึ่งความจริงแล้วสถานดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายจำเป็นอย่างยิ่งในประเทศไทยสืบเนื่องมาจากปัญหาอัตราการครองเตียงในสถานพยาบาลสูงมาก ทำให้ไม่สามารถรองรับกลุ่มผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่เป็นกลุ่มที่มีการครองเตียงนานได้เพียงพอ เพื่อศึกษาและนำเสนอสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่เหมาะสมสำหรับสถานดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายในประเทศไทยโดยเฉพาะสำหรับกลุ่มผู้สูงอายุ โดยมีการลงสำรวจเก็บข้อมูลทางกายภาพของพื้นที่โครงการกรณีศึกษา และสัมภาษณ์ผู้ใช้งานในโครงการ รวมถึงการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้เชี่ยวชาญเพื่อนำข้อมูลที่ได้มาสรุปผลประกอบกัน


จากการศึกษาพบว่า ผู้ใช้งานของสถานดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายให้ความสำคัญกับพื้นที่ห้องพักผู้ป่วยที่มีการใช้งานมากที่สุด ผู้ใช้บริการที่เป็นผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีการใช้งานอุปกรณ์ช่วยในการเคลื่อนไหว ดังนั้นการออกแบบสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุในสถานดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายนอกจากหลักการออกแบบเพื่อคนทั้งมวลแล้วสภาพแวดล้อมที่ผู้ป่วยคุ้นเคย มีความสบายใจในการใช้งานเป็นสิ่งสำคัญ ผสมผสานกับสภาพแวดล้อมเยียวยาที่เอื้อต่อการบำบัด โดยตัวโครงการยังต้องสามารถตอบสนองความต้องการด้านการแพทย์ และความปลอดภัยในการใช้งานตามมาตรฐานได้อย่างครบถ้วน เพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและยกระดับคุณภาพการตายดีในประเทศไทย

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กิติพล นาควิโรจน์, ศรีเวียง ไพโรจน์กุล, เต็มศักดิ์ พึ่งรัสมี, บุศยามาส ชีวสกุลยง, ปาริชาติ เพียสุพรรณ์, ภุชงค์ เหล่ารุจิสวัสดิ์, ยุวเรศมคฐ์ สิทธิชาญบัญชา, โรจนศักดิ์ ทองคำเจริญ, ลักษมี ชาญเวชช์, สกล สิงหะ, อาทิตย์ ชัยธนสาร, และอิศรางค์ นุชประยูร. (2559). คู่มือการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายและครอบครัว). บียอนด์ เอ็นเทอร์ไพรซ์.

โกศล จึงเสถียรทรัพย์, พุทธชาติ แผนสมบุญ, และธนวรรณ สาระรัมย์. (2560). โครงการการออกแบบสภาพแวดล้อมสถานพยาบาลให้เอื้อต่อการเยียวยา. สำนักงานวิจัยสังคมและสุขภาพ (สวรส.).

ขวัญชัย วิศิษฐานนท์, โสภณ วัณไวทยจิตร, ปิยะวรรณ โภคพลากรณ์, ทรงพล เจตนาวณิชย์, วิไลลักษณ์ ตันติตระกูล, จิติศักดิ์ พูนศรีสวัสดิ์, นวลทิพย์ ชูศรีโฉม, ศิริโรจน์ กิตติสารพงษ์, วิภาณี สุขเอิบ, อรุณพร อิฐรัตน์, พัฒน์ธิกร ไวยสิงห์, เกื้อจิตร แขรัมย์, สุนิสา รัตนศรีบัวทอง, และเอื้อกานต์ วรไพฑูรย์. (2561). คู่มือการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคอง (Palliataive Care) แบบบูรณาการ. เบสท์ สเต็ป.

ฉวีวรรณ จันทนกูล, ดาวรุ่ง คุณวุฒิคุณากร, และอภิรดี ธรรมจารี. (2564, พฤษภาคม). แนวทางการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองและระยะท้าย. https://www.rajavithi.go.th/rj/wp-content/uploads/2021/08/25847eab0d27fafe59c5178250f568fd.pdf

ฐิติมา ปลื้มใจ. (2563). รูปแบบการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาคุณภาพบริการพยาบาลผู้ป่วยระยะท้ายแบบประคับประคองในโรงพยาบาลสงขลา. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 3(1), 73 – 94.

ธนาศรี สัมพันธารักษ์ เพ็ชรยิ้ม. (2562). สวนบำบัด. อมรินทร์.

พูลสุข นิจกิจศรานนท์. (2563, 2 กันยายน). วิจัยกรุงศรี แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2563-65 : ธุรกิจโรงพยาบาลเอกชน. https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/services/private-hospitals/io/io-private-hospital

ภัสสร์ชญาณ์มน เพรสคอทท์. (2556). สภาพการอยู่อาศัยของผู้สูงอายุภาวะสมองเสื่อมในโครงการที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2563). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2562. พริ้นเทอรี่.

สุภาพร มีลาภ. (2564, 29 พฤษภาคม). Palliative Care แบบเมตตา. https://thaicam.go.th/wp-content/uploads/2021/03/อ.สุภาพร-3.-Pallative-Care_compressed.pdf

อุดมวรรณ วันศรี และเยาวเรส ประภาษานนท์. (2557). เตรียมตัวอย่างไรให้ตายดี. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(1), 130– 135.

Murray, S. (2019). The 2015 quality of death index ranking palliative care across the world. N.p.

Radbruch, L., & Payne, S. (2010). White paper on standards and norms for hospice and palliative care in Europe: Part 2. European Journal of Palliative Care, 17(1), 22–33.

World Health Organization. (2020, August 5). Palliative care. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/palliative-care