Comparison of Properties of External Color Emulsion Paint in Thailand

Main Article Content

Phimchanok Srichompoo
Songkiat Teartisup

Abstract

This article presents a comparison of the weather resistance qualities and solar radiation reflection of emulsion paint for external applications in Thailand. By comparing the collected catalogs and academic papers on industrial product standards for each paint model, the various color differences were established as a foundation for further testing.


Then the interview with people related to paint was conducted together with the visits to paint the wholesale and retail areas. The results revealed that each brand has different grades of paint. Paint can be divided into four categories: economy, standard, premium, and ultra-premium. These categories indicate the quality of paint . This is because paint grades are classified based on their useful life: economy grade lasts 1-3 years, standard grade 5-7 years, premium grade 8-10 years, and ultra-premium grade 11-15 years. Currently, there are several paint brands. This study selected five major brands with the largest market share: TOA Paint, Nippon Paint, Dulux, Beyer, and Jotun Thai. By selecting their number and best-selling paints of each grade to compare their industrial product standards, color qualities, and technical information, The comparison results show that useful life is prioritized over performance in paints grading. Many industrial standards only indicate how long a particular paint model may pass the test, therefore they don't identify better colors. When comparing technical facts paints selection cannot be solely based on the theoretical amount of space because the amount of space obtained and the price are inconsistent.

Article Details

Section
Articles

References

กมลวรรณ ชื่นจิตพิทักษ์. (2554). ทัศนคติของผู้บริโภคต่อผลิตภัณฑ์สีทาอาคารในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ธนสาร ช่างนาวา และสันต์ จันทร์สมศักดิ์. (2561, มกราคม-มิถุนายน). รูปแบบสีขององค์ประกอบทางสถาปัตยกรรม พื้นที่ย่านถนนบำรุงเมือง กรุงเทพมหานคร. วารสารสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างวินิจฉัย คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 17(1), 118-131.

บริษัท ทีโอเอ เพ้นท์ (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน). (2564). ภาพข้อมูลทางวิชาการและภาพแค็ตตาล็อกสี TOA รุ่น Super Shield. https://www.toagroup.com/th/products/decorative-coatings/exterior/112/supershield-titanium

บริษัท ทีโอเอ เพ้นท์ (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน). (2565). แบบแสดงรายการข้อมูลประจำปี/รายงานประจำปี 2565 (แบบ 56-1 One Report). https://toa.listedcompany.com/misc/flipbook/index.html?id=266073

บริษัท หลักทรัพย์ เอเชีย พลัส. (2564, 15 มีนาคม). ส่วนแบ่งตลาดสีทาอาคารในประเทศไทยประจำปี 2562. สายงานวิจัย บล. เอเชียพลัส-กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. https://www.asiaplus.co.th/asps/research_file.php?id=55168&file=1

บุญเลิศ ชุตินิมิตกุล. (2529). การศึกษาพฤติกรรมการซื้อสีทาบ้านของผู้บริโภคขั้นสุดท้ายในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรีดา จันทวงษ์, วิชาญ วิมานจันทร์, ชนากานต์ อาษาสุจริต, จงจิตร์ หิรัญลาภ, โจเซฟ เคดารี, อดิศร ออฤดี, อรรถกร พ่วงจีน, และเลอสรรค์ ใจกระจ่าง. (2550, กันยายน-ธันวาคม). การศึกษาทดสอบเปรียบเทียบของสภาวะอากาศภายในบ้านจำลองระหว่างสีเทาอ่อนกับสีครีมที่ใช้ทาผนังภายนอกภายใต้ภูมิอากาศแบบร้อนชื้นของกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการพระจอมเกล้า พระนครเหนือ, 17(3), 11-20.

ภาพข้อมูลทางวิชาการและภาพแค็ตตาล็อกสี Dulux รุ่น Weather shield Ultima Advance. (2024). AkzoNobel Paints. https://www.dulux.co.th/th/products/size=3L

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. คณะวิศวกรรมศาสตร์. (2545). โครงการจัดทำแผนแม่บทอุตสาหกรรมรายสาขา (สาขาเคมีภัณฑ์). สำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรมกระทรวงอุตสาหกรรม. https://www.oie.go.th/view/1/A1/TH-TH/?page=2

มอก. 272-2564 มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมสีอิมัลชันใช้งานทั่วไป. (2564, 8 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 138 ตอนพิเศษ 211 ง หน้า 2-9.

มอก. 2321-2564 มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมสีอิมัลชันทนสภาวะอากาศ. (2564, 8 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 138 ตอนพิเศษ 211 ง หน้า 2-9.

มอก. 2514-2564 มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมสีอิมัลชันลดความร้อนจากแสงอาทิตย์. (2564, 8 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 138 ตอนพิเศษ 211 งหน้า 2-8.

อรรจน์ เศรษฐบุตร และสริน พินิจ. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณความชื้นและการเสื่อมสภาพของผนังอาคารโบราณสถาน กรณีศึกษา : พระอุโบสถวัดนิเวศธรรมประวัติ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 64, 201-216.