การจำแนกลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ชายน้ำสะแกกรังที่มีผลต่อการตั้งถิ่นฐานของเรือนแพในเขตเมืองเก่าอุทัยธานี

Main Article Content

สุพิชญา สุรโชคสิริพร
วิภากร ธรรมวิมล

บทคัดย่อ

แม่น้ำสะแกกรังเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญของเมืองเก่าอุทัยธานีเป็นพื้นที่ที่มีคุณค่าและความสำคัญต่อวิถีชีวิตของคนในพื้นที่ทั้งชุมชนริมน้ำและชุมชนเรือนแพ โดยทั้งสองฝั่งของแม่น้ำเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชุมชนเรือนแพที่มีวิถีชีวิตและภูมิปัญญาสอดคล้องกับพลวัตของแม่น้ำ สะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติที่สืบทอดกันมาตั้งแต่อดีต เกิดเป็นพื้นที่ที่มีคุณค่าทางภูมิทัศน์วัฒนธรรม ซึ่งการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ชายน้ำในปัจจุบันอาจส่งผลกระทบต่อลักษณะการตั้งถิ่นฐานและการดำรงชีวิตของชุมชน


บทความวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ชายน้ำตามแนวตลิ่งแม่น้ำสะแกกรังที่ส่งผลต่อการตั้งถิ่นฐานของเรือนแพ และจำแนกลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ชายน้ำ เพื่อทำความเข้าใจและชี้ให้เห็นความสำคัญของระบบอุทกนิเวศบริเวณพื้นที่ชายน้ำที่เป็นรากฐานสำคัญในการคงอยู่ของภูมิทัศน์วัฒนธรรมเรือนแพสะแกกรัง


ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ชายน้ำสะแกกรังที่ส่งผลต่อการตั้งถิ่นฐานของชุมชนเรือนแพสะแกกรัง แบ่งออกเป็น 4 ประเภท คือ 1) พื้นที่ชายน้ำธรรมชาติที่อำนวยต่อการตั้งเรือนแพ 2) พื้นที่ชายน้ำธรรมชาติที่ไม่สามารถตั้งเรือนแพได้บริเวณพื้นที่สาธารณะของชุมชน 3) พื้นที่เขื่อนป้องกันตลิ่งที่เป็นอุปสรรคต่อการตั้งเรือนแพ และ 4) พื้นที่โครงสร้างยกลอย และลาน ที่เป็นอุปสรรคต่อการตั้งเรือนแพ โดยพื้นที่แต่ละประเภทต้องการการจัดการที่แตกต่างกันและควรมุ่งเป้าไปที่การเก็บรักษา ฟื้นฟูระบบอุทกนิเวศชายน้ำที่เป็นรากฐานสำคัญในการคงอยู่ของภูมิทัศน์วัฒนธรรมเรือนแพสะแกกรัง

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมชลประทาน. (2567). รายงานภาคสนามพื้นที่ลุ่มน้ำเจ้าพระยาและลุ่มน้ำสะแกกรัง. สำนักบริหารจัดการและอุทกวิทยา. https://water.rid.go.th/hyd/Report/2567/รายงานออกสนาม_เจ้าพระยา-สะแกกรัง_2567.pdf

กรมโยธาธิการและผังเมือง. (2566a). รายงานการศึกษา 25 ลุ่มน้ำ โครงการวางและมาตรการบรรเทาอุทกภัย ลุ่มน้ำสะแกกรัง. สำนักวิศวกรรมการผังเมือง.

กรมโยธาธิการและผังเมือง. (2566b). โครงการวางและจัดทำผังเมืองรวมเมืองอุทัยธานี. สำนักผังเมืองรวม กรม.

กระทรวงวัฒนธรรม. สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ, และมหาวิทยาลัยศิลปากร. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์. (2549). แนวทางการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม. สำนักงาน-คณะ.

เกรียงไกร เกิดศิริ และอิสรชัย บูรณะอรรจน์. (2561). คู่มือการนำเสนอแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมและแหล่งมรดกทางธรรมชาติเป็นแหล่งมรดกโลก. สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

เกรียงไกร เกิดศิริ และอิสรชัย บูรณะอรรจน์. (2564). แผนที่มรดกทางวัฒนธรรมเมืองเก่าอุทัยธานี. สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม - คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุในคณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2544). วัฒนธรรมพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญา จังหวัดอุทัยธานี. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

โครงการชลประทานอุทัยธานี. (2567, 11 พฤศจิกายน). สถานการณ์น้ำ C.2 แม่น้ำเจ้าพระยา และแม่น้ำสะแกกรัง ข้อมูลประจำวันที่… [Image attached]. Facebook. https://web.facebook.com/uthaithaniirr/posts/pfbid024gz5182oYRQ3dgb uqwP9Y1zWTS4azrRrSdDcyGx4rU59g1c3g8DisuNR6xNjG7Al

ญาณาธร เธียรถาวร และปภาดา สืบพลาย. (2565). การอนุรักษ์และการพัฒนาการท่องเที่ยวของชุมชนมรดกริมน้ำ กรณีศึกษา ชุมชนเรือนแพแม่น้ำสะแกกรังอำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี. คณะศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

ณัฐวิทย์ พิมพ์ทอง. (2567, มกราคม–มีนาคม). ชาวน้ำ ชาวแพ สะแกกรัง. วารสารเมืองโบราณ, 50(1), 68–72.

ธัชพล มาลัย. (2564). โครงการวางผังแม่บท อนุรักษ์และพัฒนาพื้นที่ย่านเมืองเก่าริมแม่น้ำสะแกกรัง จังหวัดอุทัยธานี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]. TU Digital Collections. https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:274816

นัฐศิพร แสงเยือน. (2552). การบ่งชี้และจำแนกลักษณะทางภูมินิเวศและลักษณะการใช้งานของมนุษย์บนพื้นที่ชายน้ำ กรณีศึกษา แม่น้ำน่าน อ.เมือง, อ.พรหมพิราม จ.พิษณุโลก และแม่น้ำสะแกกรัง อ.เมือง จ.อุทัยธานี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. CUIR. http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/16521

นัฐศิพร แสงเยือน, เรืองไร โตกฤษณะ, ดนัย ทายตะคุ, และพันธ์ทิพย์ จงโกรย. (2560). มูลค่าทางเศรษฐศาสตร์ในการอนุรักษ์ภูมิทัศน์วัฒนธรรมพื้นที่ชายน้ำเมืองอุทัยธานี. วารสารการจัดการ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 6(2), 7–16.

ปริญญา นิกรกุล. (2561). การจัดการลุ่มน้ำสะแกกรังในบริบทของการบริหารจัดการบ้านเรือนแพ จังหวัดอุทัยธานี. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 18(3), 249–258.

ภัสราภรณ์ ล้อประกานต์สิทธิ์. (2567). แม่น้ำสะแกกรัง แม่น้ำสายสำคัญในเมืองพระชนกจักรี ไหลผ่านนครสวรรค์ อุทัยธานี ก่อนลงแม่น้ำเจ้าพระยา. มูลนิธิสืบนาคะเสถียร. https://www.seub.or.th/bloging/knowledge/2023-199/

ระบบจัดการสืบค้นภาพถ่ายทางอากาศ กรมแผนที่ทหาร. (2554). รายการภาพถ่ายทางอากาศ โครงการ L7018 ปี พ.ศ. 2554. https://aerialphoto.rtsd.mi.th/login

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2563). โครงการจัดทำฐานข้อมูลพื้นที่ฐานลุ่มน้ำ 22 ลุ่มน้ำ รายงานสรุปข้อมูลพื้นฐานของลุ่มน้ำ ลุ่มน้ำสะแกกรัง. สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ. https://ebook.onwr.go.th/read/146/pdf

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ศูนย์วิจัยและพัฒนาวิศวกรรมปฐพีและฐานราก. (2561). โครงการศึกษาและจัดทำแบบมาตรฐานเขื่อนป้องกันตลิ่งพัง. https://www.gerd.eng.ku.ac.th/News/2013_Aug/summary.pdf

ลาวรรณ ทัยคุปต์. (2546). พลวัตของการดำรงชีวิตที่สัมพันธ์กับทรัพยากรธรรมชาติของชุมชนชาวแพแม่น้ำสะแกกรัง จังหวัดอุทัยธานี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วันเฉลิม ชวดนุช. (2566). การศึกษาผลกระทบของมาตราการของรัฐต่อชุมชนเรือนแพ เขตเทศบาลเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี[วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. SURE. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/29129

สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ. (2561). โครงการศึกษาประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์ “พื้นที่ลุ่มน้ำสะแกกรัง”. บริษัท มหานคร คอนซัลแตนท์ - บริษัท อินโนเวชั่น คอนซัลแตนท์.

สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2564). การประชุมคณะกรรมการอนุรักษ์และพัฒนากรุงรัตนโกสินทร์ และเมืองเก่า ครั้งที่ 1/2564. https://www.onep.go.th/การประชุมคณะกรรมการอนุ-2/

อมร กฤษณพันธุ์. (2555). สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นในบริบทพลวัตภูมิทัศน์วัฒนธรรม : กรณีศึกษา ชุมชนชาวแพ แม่น้ำสะแกกรัง จ.อุทัยธานี. วารสารวิชาการ สิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างวินิจฉัย, 11(1), 1–13.

อมร กฤษณพันธุ์, วันเพ็ญ เจริญตระกูลปีติ, และพรหมปพร นวลแสง. (2553). แนวทางการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม ที่มีลักษณะทางภูมิทัศน์วัฒนธรรมที่โดดเด่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน : กรณีชุมชนเรือนแพและชุมชนริมแม่น้ำสะแกกรัง จังหวัดอุทัยธานี. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

อรศิริ ปาณินท์. (2546). หมู่บ้านลอยน้ำของไทย. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร องค์การมหาชน-คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

Beechie, T. J., Sear, D. A., Olden, J. D., Pess, G. R., Buffington, J. M., Moir, H., Roni, P., & Pollock, M. M. (2010). Process-based principles for restoring river ecosystems. BioScience, 60(3), 209–222. https://doi.org/10.1525/bio.2010.60.3.7

Belknap, R. K., & Furtado, J. G. (1967). Three approaches to environmental resource analysis. The Conservation Foundation. https://eric.ed.gov/?id=ED050933

Forman, R. T. T., & Gordon, M. (1981, November). Patches and structural components for a landscape ecology.BioScience, 31(10), 733-740.

Gashaw, T., Terefe, H., Soromessa, T., Ahmed, S., & Megersa, T. (2015). Riparian areas rehabilitation and restoration: An overview. Point Journal of Agriculture and Biotechnology Research, 1(2), 55–63.

Haslam, S. M. (2008). The riverscape and the river. Cambridge University Press.

Junk, W. J., Bayley, P. B., & Sparks, R. E. (1989). The flood-pulse concept in river-floodplain systems. Proceedings of the International Large River Symposium (LARS), Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences Special Publication, 106, 110–127.

Kauffman, J. B., Beschta, R. L., Otting, N., & Lytjen, D. (1997, May). An ecological perspective of riparian and stream restoration in the western United States. Fisheries, 22(5), 13–24.

The Landscape Character Network [LCN]. (2002). Landscape character assessment guidance for England and Scotland. The Countryside Agency and Scottish Natural Heritage.

Lowrance, R., Leonard, R., & Sheridan, J. (1985). Managing riparian ecosystems to control nonpoint pollution. Journal of Soil and Water Conservation, 40(1), 87–91.

Naiman, R. J., & Decamps, H. (1997). The ecology of interfaces: Riparian zones. Annual Review of Ecology and Systematics, 28(1), 621-658.

National Research Council, Division on Earth and Life Studies, Board on Environmental Studies and Toxicology, Water Science and Technology Board, & Committee on Riparian Zone Functioning and Strategies for Management. (2002). Riparian areas: Functions and strategies for management. National Academies Press.

Naveh, Z., & Lieberman, A. S. (1994). The evolution of landscape ecology. In Z. Naveh, & A. S. Lieberman (Eds.), Landscape ecology: Theory and application (pp. 3–25). Springer.

Palmer, M. A., Bernhardt, E. S., Allan, J. D., Lake, P. S., Alexander, G., Brooks, S., Carr, J., Clayton, S., Dahm, C. N., Shah, J. F., Galat, D. L., Loss, S. G., Goodwin, P., Hart, D. D., Hassett, B., Jenkinson, R., Kondolf, G. M., Lave, R., Meyer, J. L., O'Donnell, T. K., Pagano, L., & Sudduth, E. (2005). Standards for ecologically successful river restoration. Journal of Applied Ecology, 42(2), 208–217. https://doi.org/10.1111/j.1365-2664.2005.01004.x

Przedwojski, B., Blazejewski, R., & Pilarczyk, K. W. (1995). River training techniques: Fundamentals, design, and applications. CRC Press.

Senft, A. R. (2009). Species diversity patterns at ecotones [Unpublished doctoral dissertation]. The University of North Carolina at Chapel Hill.