ศักยภาพชุมชน และที่อยู่อาศัยของชุมชนล่ามช้าง ในการเป็นย่านนวัตกรรมสร้างสรรค์ ภายใต้แผนพัฒนาเมืองอัจฉริยะ

Main Article Content

กัญชุดา เพ็ญไชยา
กุณฑลทิพย พานิชภักดิ์

บทคัดย่อ

รัฐบาลประกาศนโยบายการพัฒนาเมืองในระดับภูมิภาคตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ กำหนดให้จังหวัดเชียงใหม่มีการพัฒนาเป็นเมืองอัจฉริยะ เพื่อขับเคลื่อนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ และยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้คน ชุมชนในย่านเมืองเก่าจังหวัดเชียงใหม่ที่ได้รับการกำหนดให้เป็นย่านนวัตกรรมสร้างสรรค์ มีทั้งสิ้น 26 ชุมชน ผลการประเมินองค์ประกอบความเป็นย่านสร้างสรรค์พบว่า ชุมชนล่ามช้างเป็นชุมชนที่มีศักยภาพในการต่อยอดไปสู่การพัฒนาเป็นย่านนวัตกรรมสร้างสรรค์สูงที่สุด การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินศักยภาพของชุมชน โดยการศึกษาสถานการณ์ทางด้านกายภาพ เศรษฐกิจ สังคม ความต้องการ และทัศนคติของผู้อยู่อาศัย ในการพัฒนาชุมชนและที่อยู่อาศัย เพื่อให้สอดคล้องต่อแผนพัฒนาเมืองอัจฉริยะ โดยทำการรวบรวมข้อมูลจากการสำรวจ การวิเคราะห์ข้อมูลผ่านระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ การสัมภาษณ์เชิงลึก และการจัดทำแผนที่สำหรับการประชุมกลุ่มย่อยเชิงปฏิบัติการทั้งหมด 2 ครั้ง ซึ่งเป็นการวิจัยแบบมีส่วนร่วมกับชุมชน ผลการศึกษาพบว่า ชุมชนล่ามช้างมีศักยภาพในการพัฒนาตามเป็นนโยบายสูง เนื่องจากชุมชนล่ามช้างเป็นชุมชนที่มีประวัติศาสตร์อย่างยาวนาน ในการเป็นชุมชนการค้าเก่าแก่ มีองค์ประกอบที่สำคัญในการเป็นย่านสำหรับอยู่อาศัยและแหล่งงาน มีวัด ตลาด และโรงเรียนเป็นศูนย์กลางของชุมชน ที่ส่งเสริมให้คนในชุมชนมีความร่วมมือสูง ทั้งนี้ มีการบริหารจัดการทรัพยากรภายในชุมชนผ่านองค์กรและคณะกรรมการ ซึ่งเกิดเป็นเครือข่ายชุมชนที่มีความเข้มแข็งมาก มีวิสาหกิจชุมชนที่ประกอบไปด้วยกิจการและธุรกิจชุมชน ทำให้ลักษณะและรูปแบบของบ้านในชุมชนล่ามช้าง มีการดัดแปลงบ้านของตนเองเป็นพื้นที่ในการประกอบกิจกรรมทางธุรกิจ ส่วนใหญ่มีการปรับเปลี่ยนให้สามารถรองรับเป็นที่พักอาศัยนักท่องเที่ยว ทั้งนี้ ศักยภาพดังกล่าวเป็นเพียงปัจจัยขั้นพื้นฐานในการพัฒนาย่านเท่านั้น ผลการจัดประชุมเชิงปฏิบัติการพบว่า ต้องมีการพัฒนาแผนและผังในระดับชุมชนให้มีความสอดคล้องกับแผนนโยบายที่เป็นแนวทางที่สามารถปฏิบัติได้จริงโดยอ้างอิงจากสินทรัพย์เดิมที่มีอยู่ภายในชุมชน เพื่อนำแผนดังกล่าวไปถ่ายทอดเป็นแนวทางการพัฒนาบ้านเพื่อส่งเสริมการประกอบกิจกรรมรูปแบบใหม่และการสร้างรายได้ ที่สอดคล้องไปกับการพัฒนาเชิงกายภาพ โดยจำเป็นต้องมีการสร้างเครือข่ายระหว่างชุมชน องค์กร ภาครัฐ และสถาบันให้เกิดการส่งเสริมทางการเงิน การระดมทุน และการพัฒนากองทุนภายในชุมชน เนื่องจากยังขาดงบประมาณในการสนับสนุนการพัฒนา

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์. (2558). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน (Theory and Principle of Community Development). จันทบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

ดุษฎี ทายตะคุ. (2551). เอกสารคำสอนวิชา การวางผังเมือง : กลยุทธ์การพัฒนาและอนุรักษ์เมือง. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรสรร วิเชียรประดิษฐ์. อาจารย์ประจำภาควิชาการวางแผนภาคและเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2564, 18 พฤศจิกายน).สัมภาษณ์.

สถาบันวิจัยสังคมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2562). เชียงใหม่เมืองหัตถกรรมสร้างสรรค์. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2564, จาก https://www.creativecitychiangmai.com/articles/เชียงใหม่เมืองหัตถกรรม/

สมชาย เกตุรัตนมาลี. (2552). ศักยภาพในการพัฒนาที่อยู่อาศัยของผู้อยู่อาศัยย่านเมืองเก่า : กรณีศึกษาชุมชนนางเลิ้ง กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2537). สังคมวิทยาชุมชน : หลักการศึกษาวิเคราะห์และปฏิบัติงานชุมชน. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สำนักงานจังหวัดเชียงใหม่. (2564). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาเมืองอัจฉริยะ (Chiang Mai Smart City Strategy Plan). เชียงใหม่: [ม.ป.ท.].

สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2565). เชียงใหม่เมืองนวัตกรรม. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2565, จาก https://www.nia.or.th/pacpodcast-ep24-ChiangMai-InnovationCity

สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์. (2562). ย่านสร้างสรรค์เชียงใหม่ (Chiang Mai Creative City). สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2565, จาก http://resource.tcdc.or.th/ebook/Chiang.Mai.Creative.City.pdf

สุริยานนท์ พลสิม. (2561). นิยาม องค์ประกอบ ดัชนีชี้วัด และผลลัพธ์แห่งการเป็นเมืองอัจฉริยะ (Understanding Smart City). ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุวารี วงศ์กองแก้ว. ผู้อำนวยการเครือข่ายหอศิลปวัฒนธรรมเมืองเชียงใหม่ และหัวหน้ากลุ่มงานการส่งเสริมพัฒนาเมืองเชียงใหม่ เทศบาลนครเชียงใหม่. (2564, 16 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์.

The JRC of the European Commission. (2019). The cultural and creative cities monitor.Luxembourg: Publications Office of the European Union.

Katz, B. & Wagner, J. (2014). The rise of innovation districts: A new geography of innovation in America. Washington: Brookings Institute.

OHCHR/UN-Habitat. (2008). Fact sheet on the right to adequate housing. Geneva: United Nations.