แนวทางการจัดการความขัดแย้งในโครงการก่อสร้างคอนโดมิเนียมพักอาศัย ขนาดใหญ่พิเศษ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยของความขัดแย้ง และการจัดการความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในโครงการก่อสร้างคอนโดมิเนียมพักอาศัยขนาดใหญ่พิเศษในประเทศไทย จำนวน 3 โครงการ เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ตัวแทนฝ่ายเจ้าของโครงการและฝ่ายที่ปรึกษาโครงการ เพื่อระบุปัจจัยของความขัดแย้งพร้อมทั้งแนวทางการจัดการความขัดแย้งที่เกิดขึ้นจริง ผลการวิจัยพบว่า ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในช่วงการดำเนินการก่อสร้าง เกิดจากปัจจัยด้านเทคนิคเป็นหลัก ซึ่งมักเกิดขึ้นในช่วงเก็บงานก่อนส่งมอบงานขั้นสุดท้าย ปัจจัยด้านเทคนิคมีความสำคัญต่อโครงการประเภทนี้เพราะส่งผลกระทบที่ชัดเจนเป็นรูปธรรม คือ คุณภาพของห้องที่ส่งมอบให้แก่ลูกค้าและความพึงพอใจของลูกค้า ซึ่งถือเป็นตัวชี้วัดความสำเร็จของโครงการลักษณะนี้ รองลงมาเป็นปัจจัยด้านสัญญา เช่น การตีความในเนื้อหาสัญญาที่ขัดแย้งกัน ขอบเขตการทำงานไม่ชัดเจน ความขัดแย้งของแบบแนบสัญญา สุดท้าย คือ ปัจจัยด้านพฤติกรรม เช่น การไม่ยอมรับในความสามารถของตัวบุคคล การขาดความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนเองหรือส่วนรวม และการขาดการสื่อสารที่เหมาะสมระหว่างบุคคล องค์กร หรือระหว่างองค์กร โครงการก่อสร้างคอนโดมิเนียมพักอาศัยที่ศึกษาใช้วิธีการจัดการความขัดแย้ง 3 แบบ ได้แก่ แบบแก้ปัญหา (problem solving) ซึ่งเป็นวิธีการหลักในการจัดการความขัดแย้งที่มาจากปัจจัยด้านเทคนิคที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพของงานก่อสร้าง รองลงมา คือ แบบบังคับด้วยคำสั่ง (force) ซึ่งเป็นการบังคับใช้คำสั่งอำนาจตามเงื่อนไขสัญญา โดยเฉพาะประเด็นที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย และความรับผิดชอบของฝ่ายต่าง ๆ ตามที่ระบุในสัญญา และแบบประนีประนอม (compromise) เมื่อเป็นความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับหลายฝ่ายทั้งภายในและภายนอก ซึ่งผลจากความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในโครงการประเภทคอนโดมิเนียมพักอาศัยในช่วงของการดำเนินการก่อสร้างจนถึงส่งมอบงานนั้น ส่งผลให้ส่งมอบงานล่าช้า และการส่งมอบงานที่ไม่ได้คุณภาพ จึงจำเป็นต้องแก้ไขและป้องกันด้วยวิธีการจัดการความขัดแย้งที่เหมาะสมตั้งแต่ก่อนเข้าสู่ช่วงการดำเนินการก่อสร้าง เพื่อช่วยลดปัญหาและผลกระทบต่อความสำเร็จของโครงการ