กระบวนการและผลการเรียนรู้ของเยาวชนปกาเกอะญอ โดยใช้ภูมิสารสนเทศเพื่อการจัดการพื้นที่ทำกินในเขตพื้นที่ป่าอนุรักษ์ อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (Pgaz k’n yau Youth’s Learning Process and Outcomes Based on Geoinformatics for Landuse Management in Protected Area Tha Song Yang, Tak Province)
คำสำคัญ:
กระบวนการและผลการเรียนรู้, ภูมิสารสนเทศ, การจัดการพื้นที่ทำกิน,เยาวชนปกาเกอะญอบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการและผลการเรียนรู้ของเยาวชนปกาเกอะญอโดยใช้ภูมิสารสนเทศเพื่อการการจัดการพื้นที่ทำกิน ในเขตพื้นที่ป่าอนุรักษ์ อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
การวิจัยเป็นแบบเชิงคุณภาพชาติพันธุ์วรรณา เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก และสัมภาษณ์แบบสนทนากลุ่ม โดยใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ผู้ให้ข้อมูลเป็นเยาวชนที่เข้าร่วมโครงการวิจัยการจัดการทรัพยากรธรรมชาติร่วมพื้นที่ป่าและพื้นที่ทำกินบ้านแม่อมยะ-บ้านขุนแม่เหว่ย จำนวน 13 คน และผู้เกี่ยวข้อง จำนวน 5 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและเขียนพรรณนาความ
การวิจัยมีข้อค้นพบ คือ 1) กระบวนการเรียนรู้ของเยาวชนปกาเกอะญอ มี 3 ระยะ 6 ขั้นตอน ได้แก่ ระยะที่ 1 การเริ่มต้น ประกอบด้วย ขั้นที่ 1 การรับรู้ และขั้นที่ 2 การเตรียมความพร้อม ระยะที่ 2 การปลูกฝัง ประกอบด้วยขั้นที่ 3 ความเข้าใจและขั้นที่ 4 การฝึกฝนปฏิบัติ และระยะที่ 3
การเปลี่ยนแปลง ประกอบด้วยขั้นที่ 5 การริเริ่มสิ่งใหม่ และขั้นที่ 6 การปรับมุมมองและการปรับตัวที่เหมาะสม 2) ผลการเรียนรู้ของเยาวชนปกาเกอะญอ มีผลการเรียนรู้ ใน 3 มิติ ประกอบด้วย 1.ผลเชิงปฏิบัติ 2.ผลเชิงการสื่อสารสัมพันธ์และ 3.ผลเชิงอัตลักษณ์และความเป็นไท
References
Aiamsaart, N. and others. (2017). “The Effect of Motivation Program on The Drinking
Behavior Among Persons With Alcohol Dependence”. Psychiatric Nursing and
Mental Health 31(2) :120-135. (in Thai)
Anupanpong, A. (2007). Houses of Paka-kyaw Karen : Sustainability and Adaptability on
Cultural Ecology in Ratation Farming. Master of Arts Graduate School Silpakorn
University. (in Thai)
Auengpaibul, P. (2003). A Development of The Community Learning Process Model for
Sustainable Development : Multi case studies. Doctor of Philosophy Thesis
Program in Non-Formal Education Graduate School Chulalongkorn University.
(in Thai)
Boonsin, S. (2015). Activityes of Lifelong Learning to Promote Hermonious Living of
Multicultural communities. Master of Education Thesis Program in Non-Formal
Education Graduate School Chulalongkorn University. (in Thai)
Cronbach,L.J. (1963). Education Psychology. New York : Harcourt Brace And Word,Inc
Deci,E.L.,Ryan,R.M. (1990). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior.New Youk:Plenum press.
Garrison,K.C., & Milcs, M.S. (1989). Education psychology. Columbus:Charles E.Merrill.
Kanchanaphan,A. (1995). The evolution of arable land reclamation in forest areas: a
case study of the northern region. Thailand Development Research Institute.
Lohitwisas, S. (2001). Philosophy of Adult & Nonformal Education. Faculty of Education
Srinakharinwirot University. (in Thai)
Luengaramsri, P. (1996). Indigenous ecology of wisdom: a case study of the Karen
community In Thungyai Naresuan Forest. Bangkok: Living and Nature Restoration
Project. (in Thai)
Mezirow, J. (1991). Transformative Dimensions of Adult Learning. San Francisco, CA : Jossey-Bass
Ministry of culture, (2011). Policy guidelines for restoring Karen People’s lifestyles.
Bangkok Chulalongkorn University Printing. (in Thai)
Office of the Non-Formal and Informal Education, (2019). Policies and operational focus
Office of Non-Formal Education. [Online]. Retrieved July 27,2019, from
https://drive.google.com/file/d/1T3odobuULnt4ax5FrTClIfM2wnkzWA1s/view
Pitak, J. (2012). Praticipatory Action Research to Develop a Community Learning
Process on Adolescent Sexuality. Doctor of Philosophy Thesis Program in Non-
Formal Education Graduate School Chulalongkorn University. (in Thai)
Pradubwate, R. (2017). “Technology Learning Management Guidelines by using Bloom’s
Taxonomy”. Veridian E-Journal Silpakorn University. 10 (3) : 1051-1065
Pulsukkho, S. (2012). Alternative Education Management by the Pga K’nyau.
Master of Education Thesis Program in Non Formal Education Graduate School
Chiang mai University. (in Thai)
Rungkhunakorn, B. (2013). A development of Perspective Transformation Process for
Abused Thai Women in Intimate Relationships. Doctor of Education Thesis
Program in Lifelong Education and Human Development Graduate School Silpakorn
University. (in Thai)
Sarahongsa, N. (2018). “The Cultural Potential of Skaw Karen: Dynamic Management of
Community Based Cultural Tourism in Mae Hong Son Province”. Graduate Studies in Northern Rajabhat Universities 8 (14) : 87-102.
Sakulsiriparinda, N. (2018). A Study of Psychlogical and Psycho-social Factors Effecting
Conceptual Process of Master of Arts in Buddhist Psychology Student’s Instructions in the Department of Psychology,Faculty of Humanities, Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Wangnoi District, Phra Nakhon Si-Ayutthaya Province. Master of Arts Thesis Program Buddhist Psychology Graduate School Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (in Thai)
Senhom, J. and others. (2019). “Self-Reliance of Non-Formal Education Students in
Bangkok”. okhon Lampang Buddhist College’s 8 (1) : 251-262. (in Thai)
Tansiri, W. (1996). “Guidelines for Thai education reform in the Globalization era”. The Teacher Civil 16 (3) : 12-16.
Valdemar Lima Bhopal, S. (2008). A Guide to Thinking about the Meaning of Landscape
Culture Internal education and local awareness. Bangkok : Lek-prapai viriyahpant foundation. (in Thai)
Wasinghon, C. (2015). The Technique in Evaluate Achievement of Interior Design
Knowledge for 4 th year Student in INT415 (Interior Design5). Sripatum
University. (in Thai)
Behavior Among Persons With Alcohol Dependence”. Psychiatric Nursing and
Mental Health 31(2) :120-135. (in Thai)
Anupanpong, A. (2007). Houses of Paka-kyaw Karen : Sustainability and Adaptability on
Cultural Ecology in Ratation Farming. Master of Arts Graduate School Silpakorn
University. (in Thai)
Auengpaibul, P. (2003). A Development of The Community Learning Process Model for
Sustainable Development : Multi case studies. Doctor of Philosophy Thesis
Program in Non-Formal Education Graduate School Chulalongkorn University.
(in Thai)
Boonsin, S. (2015). Activityes of Lifelong Learning to Promote Hermonious Living of
Multicultural communities. Master of Education Thesis Program in Non-Formal
Education Graduate School Chulalongkorn University. (in Thai)
Cronbach,L.J. (1963). Education Psychology. New York : Harcourt Brace And Word,Inc
Deci,E.L.,Ryan,R.M. (1990). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior.New Youk:Plenum press.
Garrison,K.C., & Milcs, M.S. (1989). Education psychology. Columbus:Charles E.Merrill.
Kanchanaphan,A. (1995). The evolution of arable land reclamation in forest areas: a
case study of the northern region. Thailand Development Research Institute.
Lohitwisas, S. (2001). Philosophy of Adult & Nonformal Education. Faculty of Education
Srinakharinwirot University. (in Thai)
Luengaramsri, P. (1996). Indigenous ecology of wisdom: a case study of the Karen
community In Thungyai Naresuan Forest. Bangkok: Living and Nature Restoration
Project. (in Thai)
Mezirow, J. (1991). Transformative Dimensions of Adult Learning. San Francisco, CA : Jossey-Bass
Ministry of culture, (2011). Policy guidelines for restoring Karen People’s lifestyles.
Bangkok Chulalongkorn University Printing. (in Thai)
Office of the Non-Formal and Informal Education, (2019). Policies and operational focus
Office of Non-Formal Education. [Online]. Retrieved July 27,2019, from
https://drive.google.com/file/d/1T3odobuULnt4ax5FrTClIfM2wnkzWA1s/view
Pitak, J. (2012). Praticipatory Action Research to Develop a Community Learning
Process on Adolescent Sexuality. Doctor of Philosophy Thesis Program in Non-
Formal Education Graduate School Chulalongkorn University. (in Thai)
Pradubwate, R. (2017). “Technology Learning Management Guidelines by using Bloom’s
Taxonomy”. Veridian E-Journal Silpakorn University. 10 (3) : 1051-1065
Pulsukkho, S. (2012). Alternative Education Management by the Pga K’nyau.
Master of Education Thesis Program in Non Formal Education Graduate School
Chiang mai University. (in Thai)
Rungkhunakorn, B. (2013). A development of Perspective Transformation Process for
Abused Thai Women in Intimate Relationships. Doctor of Education Thesis
Program in Lifelong Education and Human Development Graduate School Silpakorn
University. (in Thai)
Sarahongsa, N. (2018). “The Cultural Potential of Skaw Karen: Dynamic Management of
Community Based Cultural Tourism in Mae Hong Son Province”. Graduate Studies in Northern Rajabhat Universities 8 (14) : 87-102.
Sakulsiriparinda, N. (2018). A Study of Psychlogical and Psycho-social Factors Effecting
Conceptual Process of Master of Arts in Buddhist Psychology Student’s Instructions in the Department of Psychology,Faculty of Humanities, Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Wangnoi District, Phra Nakhon Si-Ayutthaya Province. Master of Arts Thesis Program Buddhist Psychology Graduate School Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (in Thai)
Senhom, J. and others. (2019). “Self-Reliance of Non-Formal Education Students in
Bangkok”. okhon Lampang Buddhist College’s 8 (1) : 251-262. (in Thai)
Tansiri, W. (1996). “Guidelines for Thai education reform in the Globalization era”. The Teacher Civil 16 (3) : 12-16.
Valdemar Lima Bhopal, S. (2008). A Guide to Thinking about the Meaning of Landscape
Culture Internal education and local awareness. Bangkok : Lek-prapai viriyahpant foundation. (in Thai)
Wasinghon, C. (2015). The Technique in Evaluate Achievement of Interior Design
Knowledge for 4 th year Student in INT415 (Interior Design5). Sripatum
University. (in Thai)
Downloads
เผยแพร่แล้ว
2020-07-15
ฉบับ
บท
บทความวิจัย
