การเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยการละเล่นพื้นบ้าน และกิจกรรมเข้าจังหวะที่มีต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน

ผู้แต่ง

  • ฤชากร พลจารย์ สาขาวิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสต์ วิทยาเขตกำแพงแสน
  • ธีรนันท์ ตันพานิชย์ ภาควิชาพลศึกษาและกีฬา คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน

คำสำคัญ:

โปรแกรมออกกำลังกาย, การละเล่นพื้นบ้าน, กิจกรรมเข้าจังหวะ

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยการละเล่นพื้นบ้าน และกิจกรรมเข้าจังหวะที่มีต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์             วิทยาเขตกำแพงแสน กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิต 40 คน มีอายุระหว่าง 18-24 ปี แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 20 คน คือกลุ่มทดลองที่ 1 และกลุ่มทดลองที่ 2 ทำการฝึก 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน เครื่องมือการวิจัย คือ 1) โปรแกรมการออกกำลังกายการละเล่นพื้นบ้าน 2) โปรแกรมการออกกำลังกายกิจกรรมเข้าจังหวะ หาคุณภาพเครื่องมือจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 5 ท่าน มีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาทั้ง 2 โปรแกรม เท่ากับ 0.82 วิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ของสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพ เพื่อเปรียบเทียบภายในกลุ่มทดลองที่ 1 และกลุ่มทดลองที่ 2 ก่อนการฝึกและหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่มทดลองที่ 1 และกลุ่มทดลองที่ 2 หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยการละเล่นพื้นบ้าน และกิจกรรมเข้าจังหวะที่มีต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนิสิตมหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 ภายในกลุ่มทดลองที่ 1 และกลุ่มทดลองที่ 2 พบว่า เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ผลเปรียบเทียบโปรแกรมการออกกำลังกายการละเล่นพื้นบ้าน และกิจกรรมเข้าจังหวะที่มีต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 ของกลุ่มทดลองที่ 1 และกลุ่มทดลองที่ 2 พบว่า ไม่แตกต่างกัน

 

References

American College of Sports Medicine. (2014). ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and

Prescription. (9 Ed.). Baltimore: Williams and Wilkins, inc.

Arphawatthanakun, T. (2009). Sports Training Principal. Bangkok, Chulalongkorn University Publisher. (in Thai)

Directors Board of General Education. (2016). Kasetsart General Education Manual. Bangkok,

Registration and Processing Office of Kasetsart University. (in Thai)

Khankhaeng, K. (2017). Life Skill Development for Health and Society. Bangkok. Office of the

Vocational Education Commission. (in Thai)

Komaratat, C. (2006). Traditional Thai Sports in the Central Region : Study and Analysis

of the Background How to Play and Value. Bangkok Staporn Books. (in Thai)

Krabuanrat, C. (2013). “Physical Activities”. Journal of Health, Physical Education and

Recreation 39(1): 5-15. (in Thai)

Krabuanrat, C. (2014). Science of Coaching in Sports Coaching. Bangkok, Sinthana Copy

Company. (in Thai)

Kitmaetheekun, R. (2020). “Application of FITT Principle in Teaching Physical

Education to Improve Health Related Physical Fitness Among Kasetsart University

Students”. Journal of Health, Physical Education and Recreation 46(2) (in Thai)

Ministry of Education. (2008). The 2008 B.E.E. Basic Education Core Curriculum. Bangkok,

Agricultural Cooperative Printery of Thailand. (in Thai)

National Economic and Social Development Council on NESDC. (2016). The 12st Economic

Development Plan and National Society 2017 - 2021. Bangkok, Prime Minister's Office.(in Thai)

Noppornchrenkul, W. and Adulkasem, S. (2018). The Effect of Using Positive Reinforcement

to Increase Responsible Behavior of Undergraduate Student. Bangkok, Chulalongkorn

University. (in Thai)

Puangpee, W. (2019). “Effect of Circuit-Based Aerobic Interval Training Program on Physical

Fitness of Obese Male students”. Journal of Health, Physical Education and

Recreation 45(2): 167 -181. (in Thai)

Ruengpanyawut, P. (2014). Effects of Physical Education Learning Management Using

Thai Folk Games on Health - Related Physical Fitness of Elementary School Students. Bangkok, Chulalongkorn University. (in Thai)

Reddy, S. (2013). “Optimal Music for the Gym”. New York: The Wall Street Journal. [Online]. Retrieved October 2, 2021, from https://www.wsj.com/articles/ SB100014241278873 24883604578396670814453936

Saavedra J. M. (2020). “Effects of 2 Physical Exercise Programs (Circuit Training and Brisk Walk)

Carried out During Working Hours on Multidimensional Components of Workers’ Health:

A Pilot Study”. International Journal of Occupational Medicine and Environmental

Health 34(1) : 39-51.

Seelamad, S. (2014). Physical Activities for Health. Bangkok, Chulalongkorn University

Publisher. (in Thai)

Seelamad, S. (2017). Principle of Coaching as The Sports Coach. Bangkok, Chulalongkorn

University. (in Thai)

Soonthornwiphat, S. (2017). The Effect of Station Exercise Program on Circulatory and Respiratory System Endurance of Grade 6 Female Students at The Demonstration School of Khon Kaen Kasetsart University Educational Research and Development Center. Thesis Master of Arts in Physical Education Kasetsart University. (in Thai)

Samahito, S. (1998). Physical Fitness Test. Bangkok Bachelor of Science (Sports Science),

Faculty of Education Kasetsart University. (in Thai)

Thompech, P. (2018). The Effects of Thai Traditional Games for Promoting Physical Health

Among North-Chiang Mai University Students. Master of Education Thesis Program in

Physical Education Graduate School Thailand National Sports University. (in Thai)

Vongsrangsap, S. (2012). Health-Related Physical Fitness Norms for Students of

Kasetsart University Laboratory School Kamphaeng Saen Campus. Bangkok,

Kasetsart University Research Center. (in Thai)

Worasak, P. (2005). Philosophy, Principles Teaching Methods and Measurements for Evaluation in Physical Education. Bangkok: Publishing House of Chulalongkorn University

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-11-03

ฉบับ

บท

บทความวิจัย