การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์ มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนการสอน, มรดกทางศิลปวัฒนธรรม, การอนุรักษ์, ท้องถิ่น, ครูสังคมศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา 2) ศึกษาความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา ด้วยการใช้รูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่น และ
3) ถอดบทเรียนการใช้รูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา โดยใช้กระบวนการวิจัยและพัฒนา วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา มี 4 องค์ประกอบ คือ หลักการ วัตถุประสงค์ กระบวนการของรูปแบบ 4 ขั้นตอน และเงื่อนไขการนำรูปแบบไปใช้ 2) ความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา ด้วยการใช้รูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นซึ่งประเมินจากแบบประเมินความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา อยู่ในระดับดีมาก 3) การถอดบทเรียนการใช้รูปแบบการส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นของครูสังคมศึกษา พบว่าผู้เข้าร่วมกิจกรรมสามารถให้ข้อมูลย้อนกลับไปตรงตามประเด็นการถอดบทเรียน และสามารถสะท้อนแนวทางการจัดการเรียนการสอนเชิงอนุรักษ์มรดกทางศิลปวัฒนธรรมที่เหมาะสมกับท้องถิ่นได้
References
Bureau of Academic Affairs and Educational Standards. (2008). Core Indicator and Content of Social Studies in Fundamental Educational Curriculum 2008. Bangkok: Agriculture Association Printing. (in Thai)
Chanupakara, P. (2014). The Professional Development Model for the Enhancement of Coaching Competency of Subject Area Master Teacher. Doctor of Philosophy Thesis Program in Curriculum and Instruction Graduate School Silpakorn University. (in Thai)
Department of Cultural Promotion. (2018). Intangible Cultural Heritage and Sustainable Development. Bangkok: Department of Cultural Promotion. (In Thai)
Devries, R. and Zan, B. (1992). “Study Compares Teachers and Classroom Atmospheres”. The Constructivist 6: 925-927.
Dewi, S., Saddam and Eko, H. (2020). Application of Conservation Value for Character Developing of Universitas Negeri Semarang Students. [Online]. Retrieved April 13, 2021, from https://eudl.eu/proceedings/VEIC/2020.
Henry, A., Eko, S., I Made, S. and Riska Dami, R. (2020). Integration Model of Conservation Values in The Subject of Study in The UNNES Faculty of Engineering to Support The Vision of Conservation Knowledge And International Reputation. [Online]. Retrieved April 13, 2021, from https://eudl.eu/proceedings/VEIC/2020.
Homchaiyawong, D. and Nillapun, M. (2016). “The Development of Instructional Model Focusing on Coaching and Mentoring to Enhance Elementary Teachers Competencies of the Student Teachers”. Silpakorn Educational Research Journal 8(1): 198-213. (in Thai)
Jarolimek, J. (1967). Social Studies in Elementary Education. New York: Macmillan.
Jarusombuti, T. (2013). The Way to be a Coach for Changing. Bangkok: Phusaidad. (in Thai)
Jonassen, D. H. (1992). Evaluation Constructivist Learning. In T. M. Duffy (ED.). Constructivism and the Technology of Instruction. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Joyce, B., Weil, M. and Calhoun, E. (2004). Model of Teaching. Boston: Preason Education.
Khammanee, T. (2007). Teaching Science: Knowledge for Effective Management of Learning Process. Bangkok: Chulalongkorn Press. (in Thai)
Kruekamai, W. (2018). The Development of Coaching and Mentoring Supervision to Enhance Learning Management in 21st Century in the Service Area of the Office of the Basic Education Commission in Chiang Mai Province. Chiang Mai: Chiang Mai Rajabhat University. (in Thai)
Lowriendee, W. (2013). Model and Strategy of Learning Management for Develop Thinking Skills. Nakhon Pathom: Silpakorn University. (in Thai)
Luangdaeng, P. (2018). The Development of Learning Provision Model Using Knowledge Management to Enhance Thai Art and Cultural Heritage Conservative Consciousness for Undergraduate Students. Doctor of Philosophy Thesis Program in Curriculum and Instruction Graduate School Silpakorn University. (in Thai)
McManus, P.(2009). Coaching Technic. Bangkok: Expernet. (in Thai)
Michael, B. and Mourshed, M. (2007). How the World’s Best-Performing School Systems Come Out on Top. Washington, D.C.: McKinsey and Company.
Moe, C. (2014). “Learning from Unesco Conventions Finding Relevance for Heritage Conservation”. Gurgaon 10(2): 165-169.
Naiyapatana, O. (2011). Research Design: Quantitative Methods Qualitative Methods and Mixed Method. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House. (in Thai)
Office of the Education Council. (2017). The National Education Plan 2017 – 2036. Bangkok: Office of the Education Council. (in Thai)
Office of the National Economic and Social Development Council. (2017). The Twelfth National Economic and Social Development Plan (2017-2021). Bangkok: Office of the National Economic and Social Development Council. (in Thai)
Saddam, Zurohman, A., and Bahrudin, B. (2018). “The Intergration Strategy of Conservation Values in Habituation of Semarang State University Campus”. International Journal of Education and Curriculum Application 1(2):1-13.
Sajjasophon, R. (2014). Development of Leaning Innovation for Supporting New Leader of the Senior Club’s Competencies. Nakhon Pathom: Kasetsart University. (in Thai)
Sathum, P. (2016). The Development of Teacher Professional Development Curriculum Using Positive Coaching to Construct Curriculum for Meadia Consumption With Meadia Literacy Based on the Sufficiency Economy. Doctor of Education Thesis Program in Curriculum and Instruction Graduate School Naresuan University. (in Thai)
Srivastava, S. (2015). “A Study of Awareness of Cultural Heritage Among the Teachers at University Level”. Universal Journal of Educational Research 3(5): 336-346.
Seedaket, S. (2020). “Model of Integrated Educational Management for Enhancing Creative Innovation Skills of Teachers and Support Staff,Sirindhorn College of Public Health Khon Kaen Province”. Journal of Research and Curriculum Development 10(1): 182-210.
(in Thai)
Smith, P. L., and Ragan, T. J. (1999). Instructional Design. New York John Wiley and Sons Inc.
The Fine Arts Department. (2020). The Hand Book of Art and Cultural Conservation for Local Volunteer. Bangkok: National Office of Buddhism Publisher. (in Thai)
UNESCO. (2012). EFA Global Monitoring Report 2012: Youth and Skills. Paris: United Nations.
Vanprom, W. (2021). “Development Coaching to Empower Teachers Providing Experiential Leaning to Enhance Critical Thinking for Students”. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology 6(12): 669-684. (in Thai)
Wallipodom, S. (2016). The Conservation and New Creation in Change. [Online]. Retrieved October 20, 2021, from https://lekprapai.org/home/view.php?id=938.
Wanset, S. (2009). Development of Learning Community Model for Parents of Autistic Children in Special Education Center. Khon Kaen: Special Education Bureau. (in Thai)
Weiss, T.B. (2003). Coaching Competencies and Corporate Leadership. Boca Raton: CRS.
Wongyai, W. and Patphol, M. (2019). Coaching for Develop Learner Potential. Bangkok: Jaransanitwong Printing. (in Thai)
