การปฏิบัติตนเพื่อป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนวัยรุ่นหญิง ในสถานศึกษา สังกัดอาชีวศึกษา จังหวัดนครปฐม

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการปฏิบัติตนเพื่อป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ การเห็นคุณค่าในตนเอง ความสามารถในการเลือกปฏิบัติตามกลุ่มเพื่อนอย่างเหมาะสม ความคิดเห็นต่อผลดีในการป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์และการได้รับแนวทางการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์จากครอบครัวของนักเรียนวัยรุ่นหญิง 2) เปรียบเทียบความแตกต่างของการปฏิบัติตนเพื่อป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนวัยรุ่นหญิง 3) ศึกษาการเห็นคุณค่าในตนเอง ความสามารถในการเลือกปฏิบัติตามกลุ่มเพื่อนอย่างเหมาะสม ความคิดเห็นต่อผลดีในการป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์และการได้รับแนวทางการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์จากครอบครัวเป็นปัจจัยที่สามารถทำนายการปฏิบัติตนเพื่อป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนวัยรุ่นหญิง ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนวัยรุ่นหญิงมีระดับการปฏิบัติตนเพื่อป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ ความสามารถในการเลือกปฏิบัติตามกลุ่มเพื่อนอย่างเหมาะสม ความคิดเห็นต่อผลดีในการป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์และการได้รับแนวทางการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์จากครอบครัวอยู่ในระดับมาก ส่วนการเห็นคุณค่าในตนเองอยู่ในระดับปานกลาง 2) นักเรียนวัยรุ่นหญิงที่มีประเภทของกิจกรรมที่ชอบเข้าร่วมแตกต่างกันมีการปฏิบัติตนเพื่อป้องกันความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ความคิดเห็นต่อผลดีของการป้องกันความเสี่ยงจากการมีเพศสัมพันธ์และความสามารถในการเลือกปฏิบัติตามกลุ่มเพื่อนอย่างเหมาะสมสามารถร่วมกันทำนายการปฏิบัติตนเพื่อป้องกัน ความเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ได้ร้อยละ 34.7 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001