ผลของกิจกรรมมวยไทยที่มีต่อสมรรถภาพทางกายและการเคลื่อนไหวพื้นฐานของเด็กปฐมวัย

บทคัดย่อ

วิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนากิจกรรมมวยไทยสำหรับนักเรียนระดับชั้นปฐมวัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาสมรรถภาพทางกายและการเคลื่อนไหวพื้นฐาน 2) เปรียบเทียบสมรรถภาพทางกายและทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐานของนักเรียนชั้นปฐมวัย ระหว่างก่อนกับหลังการเข้าร่วมกิจกรรมมวยไทย 3) เปรียบเทียบสมรรถภาพทางกายและทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐาน หลังการทดลอง ระหว่างกลุ่มเข้าร่วมกิจกรรมมวยไทยกับกลุ่มการจัดการเรียนรู้ตามปกติ กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนชั้นปฐมวัย อายุ 5-6 ปี โรงเรียนวัดบางปลา (เมธีจุลารักษ์) จำนวน 30 คน ได้มาด้วยวิธีการเลือกแบบเจาะจง แบ่งออกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ กิจกรรมมวยไทยสำหรับนักเรียนระดับปฐมวัย จำนวน 18 กิจกรรม แบบประเมินทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐาน และแบบทดสอบสมรรถภาพทางกายสำหรับเด็กไทย อายุ 4-6 ปี ของกรมพลศึกษา สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที

ผลการวิจัยพบว่า 1) กิจกรรมมวยไทยสำหรับนักเรียนระดับชั้นปฐมวัยทั้ง 18 กิจกรรม มีคุณภาพสามารถนำไปใช้ได้ 2) สมรรถภาพทางกายด้านความอ่อนตัว ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ กำลังของกล้ามเนื้อ ความอดทนของกล้ามเนื้อ และองค์ประกอบของร่างกาย หลังการทดลองสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นด้านความเร็ว และความคล่องแคล่วว่องไว ไม่พบความแตกต่าง ส่วนทักษะการเคลื่อนไหวขั้นพื้นฐานด้านการยืน การเดิน การกระโดด สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในด้านการวิ่งไม่พบความแตกต่างและ 3) สมรรถภาพทางกายและทักษะการเคลื่อนไหวขั้นพื้นฐาน ระหว่างกลุ่มทดลองกับการจัดการเรียนรู้ปกติ พบว่า ด้านความอ่อนตัว สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนรายการอื่นไม่พบความแตกต่าง