The Development of Community-Based Agro Tourism Potential of Ban Don Sak, Huai Ngu Subdistrict, Hankha District, Chai Nat Province via Participation Processes and Community Communication
Keywords:
Development of Community-Based Agro Tourism Potential, Community-Based Tourism, Participation Processes, Community CommunicationAbstract
The purposes of this research are to 1) analyze factors affecting the development of potential and efficiency of agricultural tourism management by the community of Ban Don Sak, Huai Ngu Subdistrict, Hunkha District, Chai Nat Province 2) study the potential of Ban Don Sak, Huai Ngu Subdistrict, Hunkha District, Chai Nat Province for the agricultural tourism management by the community to be effective. This research is Community Based Research (CBR). The process of research is integrated at the community or area level (community/ area -based approach) with emphasis on “participation process” and “community communication”.
The research found that 1) factors affecting the development of the potential and efficiency of agricultural tourism management by the community of Don Sak Village, Huai Ngu Sub-district, Hankha District, Chai Nat Province, including the factors of community tourism resources community, access factors, facilities factor The factor of being able to accommodate tourists and the factors of community tourism management 2) The potential of Don Sak Village, Huai Ngu Subdistrict, Hankha District, Chai Nat Province, which affects the agricultural tourism management by the community to be effective, including the agricultural resource potential of the community: an agricultural learning center, safe farming, and agricultural community products. The potential that should be developed to be able to manage tourism by agricultural communities to be effective, including a) access to tourism resources b) facilities c) ability to accommodate tourists, and d) tourism management. In this regard, the process of participation and two-way communication in the community between researchers and local villagers plays an important role as a "mechanism" affecting the research process from the beginning to the end
References
กรมส่งเสริมการเกษตร. (2556). คู่มือปฏิบัติงานเจ้าหน้าที่กรมส่งเสริมการเกษตร การพัฒนาองค์กร เกษตรกรวิสาหกิจชุมชน และเครือข่าย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2543). สื่อเพื่อชุมชน: การประมวลองค์ความรู้. กรุงเทพฯ:สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ชุติกาญจน์ กันทะอู. (2560). การท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นฐาน: กรณีศึกษา บ้านร่องฟอง ตําบลร่องฟอง อําเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ
ดารียา บินดุสะ และเอมอร อ่าวสกุล. (2561). การศึกษาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชน และ ธรรมชาติเพื่อพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยว อําเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล. สงขลา: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
นพรัตน์ ศุทธิถกล. (2555). รูปแบบการจัดการตลาดน้ําเพื่อการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวชุมชน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา คณะ
วิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ
นําชัย ทนุผล และคณะ. (2543). การพัฒนาธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในชุมชนบ้านโป่ง ตําบลป่าไผ่ อําเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. กรุงเทพฯ: สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: เพรส แอนด์ดีไซน์.
ปาริชาติ สถาปิตานนท์และคณะ. (2549). การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมและการพัฒนาชุมชน:จากแนวคิดสู่ปฏิบัติการวิจัยในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ปรียาภรณ์ รัตนพงษ์. (2556). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนรอบตลาดน้ําคลองลัดมะยมเขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร. คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พจนา สวนศรี. (2546). คู่มือการจัดการท่องเที่ยวชุมชน. กรุงเทพฯ: โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ.
พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. (2556). การท่องเที่ยวชุมชน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
เยาวลักษณ์ แก้วยอด. (2557). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร โดยชุมชนมีส่วนร่วมในนิคมเศรษฐกิจพอเพียง อําเภอวังน้ําเขียว จังหวัดนครราชสีมา. กรุงเทพฯ: กลุ่มวิจัยและพัฒนาการปฏิรูปที่ดิน สํานักวิชาการและแผนงาน สํานักงานการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม.
วีระพล ทองมา. (2559). การท่องเที่ยวโดยชุมชน (Community Based Tourism: CBT) สําหรับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนในเขตที่ดินป่าไม้. สืบค้นจาก www.dnp.go.th/fca16/file/i49xy4ghqzsh3j1. doc.
ศรัญญา ศรีทอง. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยชุมชน (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ
สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. (2562). คู่มืองานวิจัยเพื่อท้องถิ่น. สกลนคร: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สินธุ์ สโรบล. (2561). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. สืบค้นจาก rescom.trf.or.th/display/keydefault.aspx? id_colum=276.
อรทัย ก๊กผล. (2552). คู่คิด คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชนสําหรับนักบริหารท้องถิ่น. นนทบุรี: วิทยาลัยพัฒนาการปกคลองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.
Servaes, J., Jacobson, T. A., & White, S. A. (1996). Participatory communication for social change. California: Sage.
West, R and Turner, L.H. (2014). Introducing Communication Theory: Analysis and Application. (4th ed.). Boston: McGraw Hill.