Stress of Undergraduate Students in the Hospitality and Tourism Industry Program
Keywords:
Stress, Undergraduate Student, Hospitality and Tourism IndustryAbstract
The objectives of this research article were 1) to study the stress level of undergraduate students in the hospitality and tourism industry program and 2) to compare the stress of undergraduate students in the hospitality and tourism industry program with different biosocial factors. The questionnaire was collected from 240 undergraduate students in the hospitality and tourism industry program selected by two-stage sampling, which was stage 1: quota sampling and stage 2: accidental sampling. The data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, independent sample t-test, and one-way analysis of variance (ANOVA) with multiple comparisons by using Bonferroni and Games-Howell. The research findings were 1) the stress level of undergraduate students in the hospitality and tourism industry program was at a high level, and 2) undergraduate students in the hospitality and tourism industry program with different gender had differences in stress at the 0.05 level of significance.
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข (มปป). แบบวัดความเครียด (SPST-20). สืบค้น 28 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.sro.moph.go.th.
กิ่งแก้ว ทรัพย์พระวงศ์. (2554). จิตวิทยาเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กิ่งแก้ว ทรัพย์พระวงศ์. (2556). จิตวิทยาทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 21). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กรุงเทพธุรกิจ. (2564). สศช.ชี้โควิด-19 ทำว่างงานพุ่ง กดดันสัดส่วนหนี้ครัวเรือนเพิ่ม. สืบค้น 28 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/ 940106.
จุฑารัตน์ สถิรปัญญา และวิทยา เหมพันธ์. (2556). ความเครียดของนักศึกษามหาวิทยาลัย. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 1(1), 42-58.
ชวิศา แก้วอนันต์, วนิศรา มาชะนา และศิรินันท์ ปุยะโท. (2562). ความเครียดและการจัดการความเครียดของนักศึกษามหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 13(2), 159-174.
ณัฏฐพร รอดเจริญ. (2558). ความเครียดและปัจจัยที่เกี่ยวข้องของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
นันทิพย์ หาสิน, อังคณา ขันรีจิตรนนท์, และนนทลี พรธาดาวิทย์. (2559). ความเครียด และการปรับตัวของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 31(3), 94-101.
ดุลยลักษณ์ สุทธิงาม. (2563). ความเครียดในการเรียนของนักเรียนนายร้อยตำรวจ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ. วารสารวิจยวิชาการ, 3(1), 121-132.
ตรีธิดา ปกาสิทธิ์. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความวิตกกังวลในการเรียนรู้ของผู้เรียนในสาขาวิชาการท่องเที่ยวและสาขาวิชาธุรกิจโรงแรม: กรณีศึกษาผู้เรียนในมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. ใน การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยรังสิต ประจำปี 2556 (RSU Research Conference 2013). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยรังสิต.
บงกช นักเสียง, ภัทรา หิรัญรัตนพงศ์, นิสรา คำมณี, ปวีณา แจ้งประจักษ์, จตุภัทร เมฆพายัพ, วีระ น้ำฟ้า และรจนกร ยิ่งชล. (2563). การติดสื่อสังคมออนไลน์ บุคลิกภาพห้าองค์ประกอบกับความเครียดของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารการสื่อสาร มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 3(2), 43-64.
ประชาชาติธุรกิจ. (2564). สภาพัฒน์ ชี้ว่างงานพุ่ง 7.6 แสนคน นักศึกษาจบใหม่ 4.9 แสนคนสะเทือน. สืบค้น 28 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.prachachat.net/finance/ news-675530.
ธนากร ธีรการุณย์วงศ์. (2559). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความเครียดขอนักศึกษาต่างชาติ หลักสูตรการแพทย์แผนจีน มหาวิทยาลัยแพทย์จีนกวางโจว (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา).
ธัญญารัตน์ จันทรเสนา. (2555). ความเครียดของนิสิตระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
พรสุข หุ่นนิรันดร์, อนันต์ มาลารัตน์ และสุภาพ หวังข้อกลาง. (2555). ความเครียดของนักศึกษาสาธารณสุขศาสตร์. วารสารคณะพลศึกษา, 15(พิเศษ), 352-356.
ภูวสิทธิ์ ภูลวรรณ, เอกตระการ แข็งแรง, ชนานันท์ บุตรศรี, พิชญา ดุพงษ์ และกิตติมา ลาภอนันต์บังเกิด. (2563). ความเครียดและกลวิธีเผชิญความเครียดในงานโรงแรม. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(3), 105-118.
รพีพัฒน์ มัณฑนะรัตน์. (2563). สถานการณ์การท่องเที่ยวในวิกฤต COVID-19. สืบค้น 28 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.cea.or.th/th/single-research/cultural-heritage-tourism-industry-covid-19.
ระชานนท์ ทวีผล และประสพชัย พสุนนท. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความวิตกกังวลของนักศึกษาสาขาการจัดการโรงแรม คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 23(5), 721-730.
ศรีจันทร์ พรจิราศิลป์ และชญานุตม์ นิรมร. (2554). ความเครียดและวิธีแก้ความเครียด. สืบค้น 8 มิถุนายน 2564 จากhttps://pharmacy.mahidol.ac.th/th/knowledge/article/47.
สรวิชญ์ ก้วยไข่มุข และชนิกา แสงทองดี. (2562). ความเครียดในการเรียนของนักศึกษา: กรณีศึกษาสาขาการบริหารงานตำรวจ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. วารสารอาชญากรรมและความปลอดภัย, 1(1), 65-78.
สกายจิต เกิดศักดิ์ ณ แวงน้อย, สุจิตรา จักรเครือ, มาริสา คุ้มกระโทก, ธัชพรรณ บัวจันอัด, พิมพ์พิชชา ไหวดี และชไมพร คลังกระโทก. (2563). ผลกระทบของโควิด-19 ต่อแรงงาน “คนรุ่นล็อกดาวน์” (lockdown generation) . วารสารจัดหางานโคราช, 3(11), 2.
สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. (2564). ดัชนีความเชื่อมั่นผู้ประกอบธุรกิจการท่องเที่ยวในประเทศไทย 1/ 2564. กรุงเทพฯ: สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย.
สิรินิตย์ พรรณหาญ บุญมี พันธุ์ไทย และกมลทิพย์ ศรีหาเศษ. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อความเครียดในการเรียนของนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 4 – 6 คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(3), 2579 - 2593.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2555). กลุ่มวีวอยซ์ เผยผลสำรวจ ผู้หญิงเครียดกว่าผู้ชายมากถึง 20% เมื่อตกอยู่ในภาวะวิกฤติ!!!. สืบค้น 28 มิถุนายน 2564, จาก https://www.thaihealth.or.th/Content/4010-E0B881E0B8A...html#:~:text=ทั้งนี้ ระดับความเครียดในภาวะ, แพทย์ทรงคุณวุฒิ กรมสุขภาพ.
หงส์ศิริ ภิยโยดิลกชัย, อรุณวรรณ กัมภูสิริพงษ์, มยุรี สวัสดิ์เมือง และทัศนี จันทรภาส. (2558). ความเครียดและการแก้ปัญหาความเครียดของนักศึกษาสาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศทางธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ บพิตรพิมุข จักรวรรดิ. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ บพิตรพิมุข จักรวรรดิ.
Buchner, A. (2010). G*Power: Users Guide-Analysis by Design. Düsseldorf: Heinrich-Heine-Universität.
Bataineh, M. Z. (2013). Academic Stress among Undergraduate Students: The Case of Education Faculty at King Saud University. International Interdisciplinary Journal of Education, 2(1), 82-88.
Chakrapani, C. (2011). Statistical Reasoning VS. Magical Thinking: Shamanism as Statistical Knowledge: Is a Sample Size of 30 All You Need? Retrieved from http://www.chuckchakrapani.com/articles/pdf/0411chakrapani.pdf.
Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences. 2nd ed. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Cronbach, L. J. (1990). Essential of Psychological Testing. New York: Harper & Row.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A. G. (2009). Statistical Power Analyses Using G* Power 3.1: Tests for Correlation and Regression Analyses. Behavior Research Methods, 41(4), 1149-1160.
Jogaratnam, G. & Buchanan P. (2004). Balancing the Demands of School and Work: Stress and Employed Hospitality Students. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 16(4), 237-245.
Kar, S. S. & Ramalingam, A. (2013). Is 30 the Magic number? Issues in Sample Size Estimation. National Journal of Community Medicine, 4(1), 175-179.
Louanglath, P. I. (2017). Minimum Sample Size Method Based on Survey Scales. International of Research and Methodology in Social Science, 3(3), 44-52.
Mensah, C., Azila-Gbettor, E. M., Appietu, M. E., & Agbodza, J. S. (2020). Internship Work-Related Stress: A Comparative Study between Hospitality and Marketing Students. Journal of Hospitality and Tourism Education. 33(1), 29-42.
Mental Health Foundation. (2020). Stress. Retrieved from https://www.mentalhealth. org.uk/a-to-z/s/stress.
