The Study of Housing Policy for the Older Person (Senior Complex)

Authors

  • Pannawat Thuenklin Mahidol University
  • Sutthida Chuanwan Mahidol University

Keywords:

Seniors' housing, Senior complex

Abstract

A senior complex is one of the measures to assist the elderly in an aging society by building residences for the elderly. This study’s objective is to analyze measures to place of living for the elderly. This study conducted a documental literature review and in-depth interviews comprising government organizations, and academic sectors. In order to achieve the objectives, the study applied the Walt and Gilson conceptual frameworks (policy triangle framework). The implication of this study is to reflect the senior complex’s concept, process, and context. This study’s results reflected that the senior complex could be one of the options for the elderly who remain in condition and financially prepared to live in the housing and care. The linkage of the main components that the conceptual framework has presented is policy context from the transformation of society into an aging society which increases the need for appropriate services for the
elderly in terms of housing. The content of the policy has set forth objectives to support and provide alternatives for receiving services. Actors of this measure are government agencies due to its availability of budget and resources. They also cooperate with expert organizations for care and service systems for the elderly. In order for each policy process, each actor implements and jointly follows the objectives of the senior complex details.

References

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. ประกาศกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เรื่อง การคุ้มครอง การส่งเสริม และสนับสนุนการช่วยเหลือผู้สูงอายุที่ประสบความเดือดร้อน. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 137 ตอนพิเศษ 117ง (ลงวันที่ 19 พฤษภาคม 2563).

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2559) ยุทธศาสตร์การพัฒนาอยู่อาศัยระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 - 2579).

กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่อง สังคมสูงอายุ (ฉบับปรับปรุง). http://www. dop.go.th/download/knowledge/th1551432930-155_0.pdf

กรมธนารักษ์. (2563). โครงการ “ที่พักอาศัยผู้สูงอายุ รามา - ธนารักษ์”. https://www. treasury.go.th/web-upload/filecenter/popup/Senior_Complex1-2.pdf

กรมธนารักษ์. (2563). ประกาศคณะกรรมการบริหารโครงการ “ศูนย์ที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุแบบครบวงจร”ฯ เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขโครงการ ที่พักอาศัยผู้สูงอายุ รามาฯ- ธนารักษ์ (senior housing zone). https://www.rama.mahidol.ac.th/ sites/default/ files/public/pdf/Notice01_SeniorComplex-2563.pdf

โครงการสุขภาพคนไทย. (2560). มาตรการช่วยเหลือผู้สูงอายุรองรับสังคมสูงวัย. สุขภาพคนไทย 2560. (หน้า 132-135). นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล

ณัฐนี อมรประดับกุล, ณปภัช สัจนวกุล, และปัณณวัฒน์ เถื่อนกลิ่น. (2563). นโยบายที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุ : ประวัติศาสตร์และบทเรียนจากแนวปฏิบัติที่ดีในต่างประเทศ. สถาบันวิจัยประชากรและสังคมมหาวิทยาลัยมหิดล

ณัฏฐา ศิรินันท์. (2561). การประเมินความเหมาะสมของพื้นที่ต่อการลงทุนอสังหาริมทรัพย์เชิงที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุชาวต่างชาติโดยใช้กระบวนการลำดับขั้นเชิงวิเคราะห์กรณีศึกษาเมืองเชียงใหม่.วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต(วิศวกรรมและการบริหารการก่อสร้าง). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2561). โครงการศึกษาด้านโครงสร้างเศรษฐกิจไทยที่มีนัย ต่อการดำเนินนโยบาย. https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/Economic Conditions/AAA/AgePeriodCohort.pdf

ธนพันธ์ ไล่ประกอบทรัพย์. (2557). ระบอบประชาธิปไตยกับผลต่อการกำหนดนโยบายสาธารณะ. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 6(3),283-300. http://www.polscilaw. buu.ac.th/journal/document/6-3/11.pdf

ปราโมทย์ ประสาทกุล. (19 กุมภาพันธ์ 2564). สังคมสูงวัยเปลี่ยน (ป่วน) โลก The Prachakorn, https://www.theprachakorn.com/newsDetail.php?id=402

ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2560). บริการท้องถิ่นเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่ดีสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ซัน แพคเก็จจิ้ง (2014) จำกัด.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2563). ธุรกิจที่อยู่อาศัยผู้สูงอายุ ทำอย่างไรให้ตอบโจทย์. https://kasikornresearch.com/th/analysis/k-social-media/Pages/elderly-FB-200820.aspx.

ศูนย์บริการวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2560). โครงการการศึกษารูปแบบการให้บริการ การบริหารและการจัดการที่พักสำหรับผู้สูงอายุ. https://www.dop.go.th/ th/know/4/109

สิรินทร์ยา พูลเกิด และ ณปภัช สัจนวกุล. (2563). ที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุในสังคมไทย : แนวคิด พัฒนาการ และมุมมองเชิงนโยบาย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2561). สรุปบทเรียนการทำงานแบบมีส่วนร่วมในการบริหารราชการประจำปี พ.ศ. 2561.บริษัท วิชั่น พรินท์ แอนท์ มีเดีย จำกัด

อัจฉราพร สีหวัฒนะ, ปรมาภรณ์ วีระพันธ์, รองรัตน์ วิโรจน์เพชร และรัชนิดา ไสยรส. (2563). การศึกษาศักยภาพจังหวัดหนองคายในการเป็นศูนย์กลางที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุไทยและต่างชาติ. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 6(3), 224-231

ภาษาอังกฤษ

Buse K, Mays N, Walt G. Making Health Policy. Maidenhead: Open University Press; 2004. https://books.google.co.th/booksid=LL1M4lOzXtwC&printsec=frontcover&hl=th&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=fa

Heidari, A., Arab, M. & Damari, B. (2021). A policy analysis of the national phenylketonuria screening program in Iran. BMC Health Serv Res 21, 120. https:// doi.org/10.1186/s12913-021-06116-w

Ma, F., Lv, F., Xu, P. et al. (2015). Task shifting of HIV/AIDS case management to Community Health Service Centers in urban China: a qualitative policy analysis. BMC Health Serv Res 15, 253(2015). https://doi.org/10.1186/ s12913-015-0924-y

Sanneving, L., Kulane, A., Iyer, A., & Ahgren, B. (2013). Health system capacity: maternal health policy implementation in the state of Gujarat, India. Global Health Action, 6(1), 1-8. https://www.researchgate.net/ publication/236015930

Walt, G., Shiffman, J., Schneider, H., Murray, S. F., Brugha, R., & Gilson, L. (2008). ‘Doing’ health policy analysis: methodological and conceptual reflections and challenges. Health Policy and Planning, 23, 308–317.

Downloads

Published

2023-08-10

Issue

Section

บทความวิจัย