The Studying Thai Constitutional Cultural Politics Analysis Approach
Keywords:
Study of the Thailand Constitution, Cultural Politics, Political Development of ThailandAbstract
The main question in this article is: how many approaches to studying the Thai Constitution can be classified? And what new approaches have appeared? This article reviews political science literature with the Constitution of the Kingdom of Thailand as its principal analytical unit. Result were found that, about a decade ago, cultural politics analysis (CPA), another subsequently overlooked approach, was devised. CPA combines previous approaches to constitutional analysis of both the text and customs. It is original in at least two aspects: i) through political activism, these works created knowledge to deny inaugural power; ii) academically, these works sought to at understand the crux of Thai modernizations in arranging the relationships among traditional institutions pre dominant before the constitution existed, as well as, the ruling elite and the institutions holding power according to liberal democratic philosophy and legitimacy.
References
กฤษณ์ วงศ์วิเศษธร. (2556). มโนทัศน์เกี่ยวกับกฎหมายจารีตประเพณีทางรัฐธรรมนูญ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กองบรรณาธิการ the101.world. (2564). จุดเปลี่ยนหลักนิติศาสตร์-ประวัติศาสตร์ : อ่านคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญผ่านสายตานักกฎหมาย. จาก https://www.the101.world/constitutional-court-ruling-no-19-2564/
กัญญา นะรา. (2542). รัฐธรมนูญและสถาบันการเมือง: ศึกษารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2475. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กัลยา แช่อั้ง. (2559). การเมืองวัฒนธรรมเรื่องการสร้างความหมายประชาธิปไตย ยุครัฐบาลทักษิณสู่รัฐบาลสนธิ-สุรยุทธ. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 19(19), 10-25.
เกรียงศักดิ์ เชษฐพัฒนวนิช. (2536). แนวความคิดประชาธิปไตยแบบไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เกษียร เตชะพีระ. (2531). ประชาธิปไตยของประชาชนต้องเป็นอิสระจากรัฐและทุน. ใน สุภลักษณ์กาญจนขุนดี (บรรณาธิการ), อำนาจขาวบ้าน (18-30). กรุงเทพฯ: สหพันธ์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย.
เกษียร เตชะพีระ. (2537). การเมืองวัฒนธรรมว่าด้วยประชาธิปไตย: บทนำเปรียบเทียบเชิงทฤษฎี. รัฐศาสตร์สาร, 19(1), 6-23.
เกษียร เตชะพีระ. (2 เมษายน 2553). ไพร่กับอำมาตย์ปีศาจวาทกรรม. มติชน, 4.
เกษียร เตชะพีระ. (2554). ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข: ที่มาและที่ไป. ในกิตติประเสริฐสุข (บรรณาธิการ), เมืองไทย 2 เสี่ยง: สภาพปัญหา แนวโน้มและทางออกวิกฤติการเมืองไทย (1-55). กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เกษียร เตชะพีระ. (2560). ภูมิทัศน์ใหม่ทางการเมือง. มติชนสุดสัปดาห์, 37 (1923), 53-54.
เกษียร เตชะพีระ. (2562). การเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกของไทยในยุคหลังในหลวงภูมิพล. สืบคันเมื่อ 25 พฤษภาคม 2563, จาก https://www.newmandala.org/thailands-first-elections-in-the-post-bhumibol-era/
เกษียร เตชะพีระ. (2562). ดุษฎีนินธ์ที่เหมือน "สุลักษณ์ ศิรักษ์" ที่มีเชีงอรรถ (จบ). มตีชนสุดสัปดาห์, 39(2001), 53.
เกษียร เตชะพีระ. (2564). การเมืองอำนาจนิยม : นิยามและความเป็นมา. https://www.matichon-weekly.com/column/article_453565
เฉลิมเกียรติ ฉิวนวล. (2533). ประชาธิปตยแบบไทย: ความคิดทางการเมืองของทหารไทย (2516-2529). กรุงเทพฯ : สถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2559). ปาฐกถา "ขวานฟ้า: การเมืองแห่งการกำหนดชื่อ". https://www.isranews.org/isranews-article/48814-article.html
ชาคร พิทักษ์วัชระ. (2554). เศรษฐศาสตร์การเมืองว่าด้วยการพัฒนาประชาธิปไตย: กรณีศึกษาสภาพัฒนาการเมือง. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไขยันต์ไชยพร. (2560) ประเพณีการปกครองระบอบประขาธิปตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข บทวิเคราะห์มาตรา 7 จากรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2540 ถึงรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน (จากมุมของทางรัฐศาสตร์). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ณัฐพลใจจริง. (2556). ขอฝันไผ่ในฝันอันเหลือเชื่อ: ความเคลื่อนไหวของขบวนการปฏิปักษ์ปฏิวัติลยาม (พ.ศ. 2475-2500). นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ณัฐพล ใจจริง. (2556). บทที่ 1 คว่ำปฏิวัติ-โค่นคณะราษฎร: การก่อตัวของ "ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ". ใน ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ: ความเคลื่อนไหวของขบวนการปฏิปักษ์ปฏิวัติสยาม (พ.ศ. 2475-2500) (3-63). นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ทวีศักดิ์ เผือกสม. (2540). การปรับตัวทางความรู้ ความจริง และอำนาจของชนชั้นนำสยาม พ.ศ. 2325 241 1. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2556). ประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์อยู่เหนือการเมือง. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2560). คนไทย/คนอื่น: ว่าด้วยคนอื่นของความเป็นไทย. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ธงชัย วินิจจะกูล. (2563). บทที่ 4 ประชาธิปไตยแบบกษัตริย์นิยมของไทย: ประวัติ กลไกการทำงานและภาวะวิกฤต (แปลโดย ธันวา วงศ์เสงี่ยม). ใน รัฐราชาชาติ: ว่าด้วยรัฐไทย (101-131). นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ (หัวหน้าโครงการวิจัย). (2559). โครงการเมวิจัยอาวุโส สก2. พัฒนาการและเปลี่ยนแปลงทางความคิดว่าด้วยความ (ไม่) เป็นสมัยใหมในสังคมไทย: รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม (สกสว.).
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2532). ว่าทกรรมทางการเมืองว่าด้วยประชาธิปตยของไทย. สมุดสังคมศาสตร์, 12(1), 15-35.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2534). รัฐธรรมนูญจารีตประเพณีกับเสถียรภาพทงการเมืองของไทย. รัฐศาสตร์สาร, 17(1), 90-104.
นิฐิณี ทองแท้.(2555). สถาบันพระมหากษัตริย์กับกระบวนการสร้างรัฐธรรมนูญจารีตประเพณีว่าด้วยการรัฐประหาร. วารสารนิติสังคมศาสตร์, 5(2), 45-75.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2547). รัฐธรรมนูญฉบับวัฒนธรรมไทย. ใน ชาติไทย, เมืองไทย, แบบเรียนและอนุสาวรีย์ (125-155). กรุงเทพฯ: มติชน.
นิธิ เอียวศรึ่วงศ์. (2564). วัฒนธรรมผด็จการไทย (1). สืบคันเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.matichonweekly.com/column/article_481800
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ. (2541). การเมืองวัฒนธรรมเรื่องการสร้างความหมายของประชาธิปไตย.[วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประชาไท. (2553). ณัฐพล-สุธาชัย-สมศักดิ์-วรเจตน์ "สถาบันกษัตริย์ - รัฐธรรมนูญ - ประชาธิปไตย" 10 ธ.ค. 53. https://www.youtube.com/watch?v=iF-XkB-nKOI
ประชาไท. (2564). เกษียร เตชะพีระ: สาธารณรัฐจำแลงกับเสมือนสัมบูรณาญาสิทธิ์. htps://pra-chatai.com/journal/2021/06/93654
ปราปต์ บุนปาน. (2559). ไกลออกไป. https://www.matichon.co.th/ columnists/news 123702.
มุนินทร์ พงศาปาน. (2564). ศาลรัฐธรรมนูญกับการพิทักษ์จารีตประเพณี: 'ไม่มีคุณค่าทางจารีตประเพณีใดที่ดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน ด้วยการกดทับสิทธิเสรีภาพของประขาชน'. https://www.the101.world/the-role-of-the-constitutional-court/
รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์, (2546). เศรษฐศาสตร์รัฐธรรมนูญ: บทวิเคราะห์รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 เล่ม 1. กรุงเทพฯ: มติชน.
รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์, (2546). เศรษฐศาสตร์รัฐธรรมนูญ: บทวิเคราะห์รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 เล่ม 2. กรุงเทพฯะ มติชน.
รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์, (2546). เศรษฐศาสตร์รัฐธรรมนูญ: บทวิเคราะห์รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 เล่ม 3. กรุงเทพฯ: มติชน.
รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์ (2545). รามงานวิจัย เศรษฐศาสตร์รัฐธรรมนูญ บทวิเคราะห์รัธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์ (2550). การแสดงปาฐกาพิเศษ ป่วย อึ้งภากรณ์ ครั้งที่ 10 หัวข้อ จารีตรัฐธรรมนูญไทยกับสันติประชาธรรม. กรุงเทพฯ: คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศุภกาญจน์ ตันตราภรณ์. (2542). รัฐธรมนูญและสถาบันการเมือง: ศึกษารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 และรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2490. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภมิตร ปิติพัฒน์. (2563). จุดเริ่มต้นสถาปนา 'การปกครองประชาธิปไตย มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข '. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สมชาย ปรีชาศิลปกุล. (2550). ปาฐกถา ปรีตี พนมยงค์ ประจำปี พ.ศ. 2550 หัวข้อ อภิรัฐธรรมนูญไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันปรีดี พนมยงค์.
สมชาย ปรีซาศิลปกุล. (2555). การศึกษารัฐธรรมนูญไทย 4 แนวทาง. วารสารนิติสังคมศาสตร์, 5(2), 29-43.
สมชาย ปรีชาศิลปกุล. (2562). นี่คือปณิธานที่หาญมุ่ง: ข้อถกเถียงว่าด้วยสถาบันพระมหากษัตริย์ ในองค์กรจัดทำรัฐธรรมนูญของไทย ตั้งแต่ พ.ศ. 2475-2550. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
สฤณี อาชวานันทกุล. (2563). ขยับ ปรับ เปลี่ยน: มองกฎหมายในโลกพลิกผัน. วารสารนิติสังคมศาสตร์, 13(2). 1-16.
สายชล สัตยานุรักษ์. (2561). นักวิชาการไทยกับการต่อสู้ช่วงชิงความหมาย "ประชาธิปไตย"ในภาวะวิกฤตทางการเมือง (พ.ศ. 2548-2557). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์วิจัย และนวัตกรรม (สกสว.).
สุทธิพัฒน์ กนิษฐกุล. (2564). เรากลับไปเป็นสมบูรณญาสิทธิราชย์หรือเปล่า? คุขเรื่องเครื่อข่ายชนชั้นนำไทย กับ อาสา คำภา. https://thematter.co/social/politics/inteview-asa-kampa/160727
เสน่ห์ จามริก. (2549). การเมืองไทยกับพัฒนาการรัฐธรรมนูญ (พิมพ์ครั้งที่ 3 แก้ไขปรับปรุงเพิ่มเติม). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
หทัยกาญจน์ ตรีสุวรรณ. (2560). การเมืองวัฒนธรรมของการออกเสียงประชามติร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2559. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์. (2555). การเปลี่ยนแปลงโลกทัศน์ของชนชั้นนำไทยตั้งแต่รัชกาลที่ 4 ถึง พุทธศักราช 2475. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อังกูร จิรกิตยางกูร. (2542). รัฐธรมนูญและสถาบันการเมือง : ศึกษารัฐรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2475 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2495. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาสา คำภา. (2561). จาก "การเมืองวัฒนธรรม" ถึง "เสรีนิยม V5 ประชาธิปไตย" วิธีวิทยาและองค์ความรู้ในการผลิตสร้างงานวิชากรของ ศาสตราจารย์ ดร. เกษียร เตชะฟีระ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
เอกลักษณ์ ไชยภูมี. (2562). พินิจทฤษฎีการปกครองแบบผสมกับรัฐธรรมนูญไทย พ.ศ. 2475-2534. [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
The Standard. (2564ก). ธงชับ วินิจจะกูล เตือนหายนะเบื้องหน้าเกิดจากขวาสุดโต่ง-ผู้มีอำนาจไม่รับฟังประชาชน ชี้อย่าปิดประตูการสนทนาความเห็นต่าง. https://thestandard.co/thongcha-winichakul-tdri/
The Standard. (2564ข). ปริญญาชี้ คำวินิฉัยศาลรัฐธรรมนูญ ทำประชาชนสับสนเรื่องระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข. https://thestandard.co/prinya-thaewanarumitkul-opinion-about-constitutional-court-decision/