บทบาทใหม่ของนักการศึกษาในโลกที่พลิกผัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันมีเทคโนโลยีหลายอย่างเกิดขึ้นใหม่และเข้ามามีบทบทสำคัญในการเปลี่ยนโลกที่อาจ เรียกว่า เทคโนโลยีเปลี่ยนโลก (disruptive technology) ซึ่งมีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของทุกคน ทำให้โลกอยู่ในภาวะที่มีความผันผวน (volatility) ความไม่แน่นอน (uncertainty) ความสลับซับซ้อน (complexity) และความคลุมเครือ (ambiguity) บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอมุมมองเกี่ยวกับ บทบาทใหม่ของนักการศึกษาในโลกที่พลิกผัน ใน 3 ประเด็นสำคัญ คือ 1) การพัฒนาตนเองให้รู้เท่าทันโลก ที่พลิกผัน 2) การพัฒนาความสามารถในการจัดการเรียนรู้ และ 3) การพัฒนาความสามารถในการ ประเมินผลการเรียนรู้ของผู้เรียน โดยมีเป้าหมายเพื่อปรับเปลี่ยนแนวคิดในการจัดการเรียนรู้จากแบบ ดั้งเดิมไปสู่การจัดการเรียนรู้ที่มุ่งพัฒนาผู้เรียนให้สามารถดำรงชีวิตในโลกที่พลิกผันได้โดยมีข้อเสนอแนะ สำหรับนักการศึกษาไทยในประเด็นที่สำคัญ ดังนี้ 1) การพัฒนาตนให้มีความรอบรู้ในการเปลี่ยนแปลงของ โลกในด้านต่าง ๆ และมีความรอบรู้เกี่ยวกับความรู้ ทักษะที่จำเป็นสำหรับผู้เรียนที่จะอยู่ในโลกอนาคต 2) การเปลี่ยนจากการจัดการเรียนรู้จากเน้นผู้สอนและเนื้อหาสาระไปสู่การจัดการเรียนรู้ที่เน้นการพัฒนาสมรรถนะของผู้เรียน และ 3) การใช้การวัดและประเมินผลการเรียนรู้แบบองค์รวมซึ่งครอบคลุมทั้งด้าน ความรู้ ทักษะ/สมรรถนะ และคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้เรียน โดยใช้วิธีการวัดและประเมินผลตาม สภาพจริงให้มากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
งานบริหารทรัพยากรสุขภาพ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล. (2563). การกำหนดเป้าหมายด้วย SMART goals. สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2563, จาก https://www.si.mahidol.ac.th/th/division/um/knowledge_detail.asp?id=179
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. บริษัทพริกหวานกราฟฟิคจำกัด: กรุงเทพฯ.
________. (2562). ครูไทยยุคใหม่สนใจดิจิทัล. บริษัทพริกหวาน จำกัด: กรุงเทพฯ.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ: กรุงเทพฯ.
สลิลนา ศรีสุขศิริพันธ์. (2555, มิถุนายน 24). ศาสตร์ คืออะไร. [ออนไลน์]. สืบค้น 8 พฤศจิกายน 2563, จาก https://www.gotoknow.org/ posts/461639
ไสว ฟักขาว. (2562). การจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะในศตวรรษที่ 21. มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม: กรุงเทพฯ.
สมเสมอ ทักษิณ และภิญโญ วงษ์ทอง. (2563). การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ (creative problem solving). นครนายก: สถาบันวิจัยพัฒนาและสาธิตการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Baker, E.L., O’Neill, H. F.,Jr., & Linn, R. L..(1993). Policy and validity prospects for performance based assessment. American Psychologist, 48, 1210-1218.
Greenstein, L. (2012). Assessing 21st Century Skills: A Guide to Evaluating Mastery and Authentic Learning. Corwin: California, USA.
Schaaf, R. L., Jukes, I. (2019). A Brief History of the Future of Education: Learning in the Age of Disruption. (SAGE Publications Asia-Pacific Pte. Ltd). [Kindle version 5]. Retrieved 4 October, 2020, from http://www.amazon.com
