การสังเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนออนไลน์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความเรื่องการสังเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนออนไลน์เป็นการศึกษาวิเคราะห์จากเอกสาร (documentary analysis) มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวกับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนออนไลน์ โดยใช้วิธีการสังเคราะห์งานวิจัยทั้งหมดจำนวน 10 เรื่อง ที่มีการศึกษาไว้ไม่เกิน 5 ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2559 -2564 พบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนออนไลน์ ประกอบไปด้วยปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอก ปัจจัยภายในที่เป็นคุณลักษณะส่วนบุคคลมีทั้งหมด 7 ปัจจัย ได้แก่ 1) การจัดการตนเอง 2) ความต้องการในการเรียนรู้ 3) ความตั้งใจในการเรียนรู้ 4) การจัดการความเครียด 5) แรงจูงใจในการเรียน 6) ความสามารถในการเรียนรู้ และ 7) ทัศนคติที่ดีต่อการเรียนออนไลน์ ส่วนปัจจัยภายนอกมีทั้งหมด 6 ปัจจัย ได้แก่ 1) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างครูผู้สอนและผู้เรียน 2) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียนกับผู้เรียน 3) บรรยากาศในการเรียน 4) ความพร้อมของทรัพยากรการเรียน 5) รูปแบบการเรียนที่ไม่ซับซ้อน ใช้งานง่าย 6) เนื้อหาบทเรียนมีลักษณะที่ดี ข้อเสนอแนะจากการศึกษานี้ได้แก่ 1) ครอบครัวต้องมีบทบาทในการส่งเสริมการเรียน 2) รูปแบบและเนื้อหาการเรียนออนไลน์ต้องไม่ซับซ้อน เข้าใจง่าย 3) การอบรมการผลิตสื่อให้แก่ผู้สอน 4) สถาบันการศึกษาควรช่วยเหลือผู้เรียน 8) ภาคเอกชนควรลดอัตราค่าบริการอินเทอร์เน็ตและอุปกรณ์อิเลกทรอนิค 5) ภาครัฐควรควบคุมค่าบริการอินเทอร์เน็ตและอุปกรณ์อิเลกทรอนิค
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนกวรรณ มณีฉาย และแสงดาว ประสิทธิสุข. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจในการเรียนรู้แบบออนไลน์ (e-learning) ของพนักงานธนาคารออมสิน เขตสุราษฎร์ธานี. กรุงเทพฯ: กลุ่มวิชาการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2549). ประกาศคณะกรรมการอุดมศึกษา เรื่อง แนวทางปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การขอเปิดและดำเนินการหลักสูตรระดับปริญญาในระบบการศึกษาทางไกล พ.ศ. 2548. http://www.mua.go.th/users/he-commission/doc/law/ministry% 20law/1-15%20manage%20distance%20programe%202548n.pdf
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2563). ประกาศกระทรวงการอุดมศึกษาวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม เรื่อง มาตรการและการเฝ้าระวังการระบาดของโรคติดต่อเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโรคโควิด-19 (Coronavirus Disease 2019 (COVID – 19). https://www.ops.go.th/main/images/2563/muaAdmin/corona/COVID-5.pdf.
เครือข่ายมหาวิทยาลัยราชภัฎ 38 แห่ง. (2564). การสำรวจความคิดเห็นต่อสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 “การเรียนการสอนออนไลน์สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19”. https://register.kpru.ac.th/RajabhatPoll/contents/20200007/rajabhatPoll.pdf
ชนินทร์ ตั้งพานทอง. (2560). ปัจจัยที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนออนไลน์เพื่อเสริมการเรียนการสอน. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต) สาขาวิชาสารสนเทศทางธุรกิจ คณะพาณิชย์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐฐินันท์ กังแฮ, กุสุมา ใจสบาย และกรวรรณ สืบสม. (2560). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ เรื่อง ระบบสารสนเทศและการสื่อสาร กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร, 9 (24), 5-8.
ธัญจิรา จิรนันทกาญจน์. (2560). การใช้แบบเรียนออนไลน์ในการศึกษาแพทยศาสตร์ ใน เวชบันทึกศิริราช. ภาควิชาเวชศาสตร์ป้องกันและสังคม คณะแพทย์ศาสตร์ศิริราชพยาบาล, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
มติชนออนไลน์. (2563). วิจัยชี้ครูไม่พร้อมสอนออนไลน์เฉียด 50% นักเรียนพร้อมแค่ 45% ไม่มีคอมพิวเตอร์-เนต เกินครึ่ง. https://www.matichon.co.th/education/news_ 2148365.
มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี. (2563). การเรียนออนไลน์. สารสำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ, 9(2), http://www.arit.rbru.ac.th/Document/newsletter/ post63_2.pdf.
เมธาสิทธิ์ ธัญรัตนศรีสกุล, วรกมล วงศธรบุญรัศมิ์, ณัฐกานต์ โรจนพรประสิทธิ์, กันต์กมล หินทอง, พรรณนิภา สนิทดี, ธีรนาฏ เมตตาสุธารส และมนต์เมืองใต้ รอดอยู่. (2563). การประเมินการจัดการเรียนการสอนทางไกลในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 กรณีระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนราชินีบูรณะ โดยใช้การประเมินแบบเร่งด่วน. วารสารศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์, 4(2), 30-45.
วิทยา วาโย, อภิรดี เจริญนุกูล, ฉัตรสุดา กานกายันต์ และจรรยา คนใหญ่. (2563). การเรียนการสอนแบบออนไลน์ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส COVID – 19 : แนวคิดและการประยุกต์ใช้จัดการเรียนการสอน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 14(34), 285-298.
วิทัศน์ ฝักเจริญผล, กนิษฐา เชาว์วัฒนกุล, พินดา วราสุนันท์, กุลธิดา นุกูลธรรม, กิติศาอร เหล่าเหมณี, สินีนุช สุวรรณาภิชาติ และสุมิตร สุวรรณ. (2563). ความพร้อมในการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ภายใต้สถานการณ์ระบาดไวรัส Covid-19. วารสารศาสตร์การศึกษาและ พัฒนามนุษย์, 4(1), 44-61.
ศศิณัณฐ นาไทย. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการเรียนปริญญาโท หลักสูตรการบริหารเทคโนโลยีรูปแบบออนไลน์. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารเทคโนโลยี วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
สิริพร อินทสนธิ์. (2563). โควิด-19 : กับการเรียนการสอนออนไลน์ กรณีศึกษา รายวิชาการเขียนโปรแกรมเว็บ. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 22(2), 203-213.
สุรินทร์ เพชรไทย. (2560). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์รายวิชาออกแบบและพัฒนาเว็บไซต์โดยใช้อีเลิร์นนิ่ง. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติพิบูลสงครามวิจัย ครั้งที่ 3 ประจำปี พ.ศ. 2560. 23 - 24 มีนาคม 2560, พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
สุวรี บัวสุวรรณ์, พัฒนาพร ดอกไม้ และปัญญาพร แสงสมพร. (2556). ปัจจัยที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาที่ใช้ระบบอีเลิร์นนิงเติมเต็มการเรียน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
เสถียร พูลผล และปฏิพล อรรณพบริบูรณ์. (2563). การสำรวจความคิดเห็นของนักศึกษาเภสัชศาสตร์ที่มีต่อการเรียนการสอนออนไลน์ในช่วงโควิท 19 เพื่อออกแบบแนวทางการจัดการเรียนรู้รูปแบบใหม่ของคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม. การประชุมวิชาการครั้งที่ 15 เรื่อง การพัฒนาระบบและกลไกอุดมศึกษาไทยในยุคพลิกผัน, 30 กรกฎาคม 2563. กรุงเทพฯ: สมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย (ควอท) และสำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
สำนักนายกรัฐมนตรี. (2563). แถลงการณ์สำนักนายกรัฐมนตรีเรื่อง การประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินตามพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๔๘. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2563/A/024/T_0001.PDF.
อรณิชา เสตะคุณ. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลของการเรียนรู้ผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขารัฐประศาสนศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
อรรถพล ทองวิทยาพรม, จำนง วงษ์ชาม และสุทิศา ซองเหล็กนอก. (2561). การใช้สื่อออนไลน์เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ของนักศึกษา วิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรมศรีสงคราม มหาวิทยาลัยนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 8(3), 81- 89.
อัศนีย์ เหมกระศรี. (2561). ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการเรียนบทเรียนออนไลน์ บทปฏิบัติการชีววิทยา ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. การประชุมวิชาการระดับชาติ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2563/A/024/T_0001.PDF.
Bonk, C. J., Lee, M. M., Kou, X., Xu, S., & Sheu, F.-R. (2015). Understanding the Self-Directed Online Learning Preferences, Goals, Achievements, and Challenges of MIT OpenCourseWare Subscribers. Educational Technology & Society, 18(2), 349–368.
Chou, P-N. (2012). Effect of Students’ Self-Directed Learning Abilities on Online Learning Outcomes: Two Exploratory Experiments in Electronic Engineering. International Journal of Humanities and Social Science, 2(6), 177-187.
Cicognani, A. (2000). Concept Mapping as a Collaborative Tool for Enhanced Online Learning. Journal of Educational Technology & Society, 3(3), 150-158.
Dixon, W. B. (1992). An exploratory study of self-directed learning readiness and pedagogical expectations about learning among adult inmate learners in Michigan. Michigan: Michigan State University.
Guglielmino, L. M. (1977). Development of the Self-Directed Learning Readiness Scale. Georgia: University of Georgia.
Heo, J., Han, S. (2017). Effects of motivation, academic stress and age in predicting self-directed learning readiness (SDLR): Focused on online college students. Educ Inf Technol, 23(2), 61–71.
Kim, R., Olfman, L., Ryan, T., & Eryilmaz, E. (2013). Leveraging a personalized system to improve self-directed learning in online educational environments. Computers & Education journal, 70(2), 150–160.
Knowles, M. S. (1975). Self-Directed Learning: A Guide for Learners and Teacher. Chicago: Association Press.
Rogers, C. R. (1969). Freedom to learn. Columbus: Charles E. Merrill Publishing Co.
Schommer-Aikins, M., & Easter, M. (2018). Cognitive Flexibility, Procrastination, and Need for Closure Linked to Online Self-directed Learning Among Students Taking Online Courses. Journal of Business and Educational Leadership, 8(1), 110 - 125.
