การจัดการเศรษฐกิจชุมชนเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตช่างทอผ้าไหม จังหวัดสุรินทร์

Main Article Content

อัครเดช สุพรรณฝ่าย
พรรณนิการ์ กงจักร
ศิวาพร พยัคฆนันท์

บทคัดย่อ

การมีวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระบบการจัดการเศรษฐกิจชุมชนทอผ้าไหม  2) ทดสอบอิทธิพลของการจัดการเศรษฐกิจชุมชนที่มีต่อคุณภาพชีวิตช่างทอผ้าไหม 3) หาแนวทางการจัดการเศรษฐกิจชุมชมเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตช่างทอผ้าไหม พื้นที่วิจัยคือ ตำบลสวาย อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากกลุ่มช่างทอผ้าไหม ผู้นำชุมชน ตัวแทนเจ้าหน้าที่หน่วยงานภาครัฐ นักวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาช่างทอ โดยการใช้แบบสอบถามแบบสัมภาษณ์และประชุมกลุ่มย่อย


ผลการศึกษา พบว่า ร้อยละ 50 ของครัวเรือนในตำบลสวาย มีความเกี่ยวข้องกับการทอผ้าไหมและกระบวนการทอผ้าไหมมีความเกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจครัวเรือนของช่างทอ โดยช่างทอส่วนใหญ่มีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการเศรษฐกิจครัวเรือนภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากเกือบทุกด้าน ยกเว้นด้านการผลิตและพัฒนาผลิตภัณฑ์อยู่ในระดับปานกลาง และมีความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตของช่างทอในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน และการจัดการเศรษฐกิจชุมชนทุกด้าน      ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของช่างทอ สำหรับแนวทางการจัดการเศรษฐกิจชุมชนเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตช่างทอผ้าไหม ตำบลสวาย อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ มีแนวทางการจัดการ 3 ระดับ ได้แก่ 1) การจัดการเศรษฐกิจระดับครัวเรือน 2) การจัดการเศรษฐกิจระดับชุมชน และ 3) จัดการระดับธุรกิจหรือระดับวิสาหกิจชุมชน อย่างไรก็ตาม คุณภาพชีวิตที่ดีของคนในชุมชนไม่ได้เกิดจากปัจจัยด้านเศรษฐกิจเพียงด้านเดียว ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องควรวางแผนและดำเนินการพัฒนาด้านอื่น ๆ ร่วมด้วย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุพรรณฝ่าย อ. ., กงจักร พ., & พยัคฆนันท์ ศ. (2024). การจัดการเศรษฐกิจชุมชนเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตช่างทอผ้าไหม จังหวัดสุรินทร์. วารสารธรรมศาสตร์, 43(1), 99–117. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/tujo/article/view/272617
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการพัฒนาชุมชน. (2564). รายงานคุณภาพชีวิตของคนไทยจากข้อมูลความจำเป็นพื้นฐาน (จปฐ.) ปี 2564 คณะกรรมการอำนวยการงานพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน (พชช.). บริษัท บีทีเอส เพรส จำกัด. กรุงเทพมหานคร.

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2560). มาตรฐานระบบการจัดการวิสาหกิจชุมชน. http://library.dip.go.th/multim4/eb/EB%2029%20 %E0%B8%A1481.1.pdf.

กองการสวัสดิการแรงงาน. คุณภาพชีวิตในการทำงาน (Quality of Work Life). อนุุสารแรงงาน, 2547.

จุลศักดิ์ ชาญณรงค์. (2546). ธุรกิจชุมชน: ตามแนวพระราชพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงและทฤษฎีีใหม่. สุทธิปริทรรศน์. 17(51), 80-86.

ชนิดาภา มาตราช และ รุ่งนภา กิตติลาภ. (2559). การศึกษาต้นทุนและผลตอบแทนกลุ่มทอผ้าไหมมัดหมี่่ “ลายฟองน้ำ หัวฝาย” ตำบลปอแดง อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 3(2), 210.

ชัชจริยา ใบลี. (2560). สถานการณ์ปัญหาและความต้องการของกลุ่มผลิตภัณฑ์์สิ่งทอพื้นบ้านในจังหวัดเลย. วารสารราชพฤกษ์. 15(3), 88-96.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2564). ผ้าอีสาน. https://www.bot.or.th/Thai/MuseumAndLearningCenter/BOTMuseum/Northern/Pages/T- Esan.aspx.

ปรางทิพย์ ภักดีคีรีไพรวัลย์. (2559). การศึกษาคุณภาพชีวิตของคนในชุมชนบ้านแสนตอ ม.11 ตำบลท่าผา อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พัชราภา สิงห์ธนสาร. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเขตตำบลแม่วงก์ อำเภอแม่วงก์ จังหวัดนครสวรรค์. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์. 7(1), 57-69.

มนต์์ทนา คงแก้ว และคณะ. (2561). สถานการณ์หนี้ครัวเรือนกับแนวทางการสร้างวินัยทางการเงินเพื่อความพอเพีียงของครัวเรือนในตำบลทะเลน้อย อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง. รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.

วัฒนะ จูฑะวิภาต. (2555). ผ้าทอกับชีวิตคนไทย. รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร.

ศิวาพร พยัคฆนันท์ และคณะ. (2564). การพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวชุมชนผ้าไหมทอมือ ตำบลสวาย อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. วารสารธรรมศาสตร์์, 40(2), 130-146.

สถาบันพัฒนาองค์์กรชุมชน (องค์กรมหาชน). (2558). คู่มือสนับสนุนการพัฒนาระบบเศรษฐกิจและทุนชุมชน สำนักสนับสนุนขบวนองค์กรชุมชน. กรุงเทพมหานคร. หน้า 9.

สุชาติิ อำนาจวิภาวีี และคณะ. 2564. นโยบายของภาครัฐในการส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมให้ เกิดความยั่งยืน. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ. 8(3), 56-66.

สุริยะ หาญพิชัย. 2563. หนี้สินครัวเรือนเกษตรกรไทย: สถานภาพความรู้ปัจจุบันและข้อสังเกตบางประการ. Journal of Modern Learning Development, 5(2), 191-213.

สำนัักงานคณะกรรมการการพััฒนาเศรษฐกิิจและสัังคมแห่่งชาติิ. (2560). แผนพััฒนาเศรษฐกิิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. สำนักนายกรัฐมนตรีี. กรุงเทพมหานคร.

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2562). ศึกษาผลการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อรายได้ รายจ่าย การออม หนี้สิน. https://www.oae.go.th/view/1/ภาวะการเศรษฐกิจสังคมครัวเรือนและแรงงานเกษตร/31803/TH-TH.

อุทัย ปริญญาสุทธินันท์. (2560). “วิสาหกิจชุมชน” ปฏิทรรศน์ในการแข่งขันทางธุรกิจ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 37(2), 131-150.

องค์การบริหารส่วนตำบลสวาย. (2562). ผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ 2562. รายงานประจำปีองค์การบริิหารส่วนตำบลสวาย อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์.

Claymone Y. and Jaiborisudhi W. (2019). An Analysis of One Tambon One Product (OTOP) Project: Problems, Obstacles, Achievements. International Journal of East Asian Studies, 23(2), 172-192.

Walton, R. E. (1973). Quality of working life : What is it?. Slone Management Review. 15, 12-18.