กระบวนทัศน์แบบฮินดูกับการดูดกลืนอัตลักษณ์พุทธในพุทธคยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยชิ้นนี้ศึกษาสาเหตุของความเสื่อมและการล่มสลายของพุทธศาสนาในอินเดียตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 3-12 ผลการศึกษาพบว่าการสังหารภิกษุและทำลายพุทธสถานไม่ใช่สาเหตุสำคัญ แต่สาเหตุสำคัญคือการทำให้อัตลักษณ์ของพุทธศาสนาไร้ความหมายผ่านกระบวนทัศน์แบบฮินดูที่สนับสนุนระบบวรรณะ เทวนิยม และโครงสร้างการปกครองแบบอำนาจนิยมแนวดิ่ง ความพยายามเอาชนะผู้รุกรานจากภายนอกทำให้กระบวนทัศน์แบบนี้เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยของราชวงศ์คุปตะ โดยมีเป้าหมายคือสร้างเอกภาพทางวัฒนธรรมเพื่อสถาปนาอัตลักษณ์ของชนภาคกลางพร้อมกับสนับสนุนอำนาจชอบธรรมของชนชั้นปกครองที่มีต่อพื้นที่ กระบวนทัศน์แบบฮินดูในระยะแรกใช้ยุทธศาสตร์แบบดูดกลืนผ่านวิธีการมากมาย เช่น การจัดวางให้เหมาะสม การผนวกรวม การแทนที่ รวมทั้งการข่มเหงทำลาย ซึ่งวิธีการเหล่านี้สัมพันธ์กับการเกิดขึ้นของคัมภีร์ปุราณะ ลัทธิไวษณพนิกาย และลัทธิไศวนิกาย ยุทธศาสตร์ของการดูดกลืนถูกนำมาใช้ที่พุทธคยาจากทั้งฝ่ายสาวกพุทธและสาวกของไวษณพนิกายและไศวนิกายโดยผ่านความเห็นชอบของกษัตริย์และพราหมณ์ ฝ่ายพุทธไม่ประสบความสำเร็จในการใช้วิธีการดูดกลืนดังกล่าว แต่ฝ่ายฮินดูกลับประสบความสำเร็จอย่างงดงาม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
แบชัม, เอ แอล. (2559). อินเดียมหัศจรรย์. กาญจนี ละอองศรี (บรรณาธิการแปล). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโตโยต้าประเทศไทยและมูลนิธิตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺฺโต). (2541). จาริกบุญ-จารึกธรรม. กรุงเทพฯ: พิมพ์์สวย. มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (แปล) (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่มที่ ๑๐, ๑๑. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา. (2554). ประวัติพระพุทธโฆษาจารย์์ (วิสุทธิมรรค). Dhammahome https://www.dhammahome.com/webboard/topic18558.html.
ยวาหระลาล เนห์รูู . (2545). พบถิ่นอินเดีย. กรุุณา กุศลาสัย (แปล). กรุงเทพฯ: ศยาม.
สุมาลีี มหณรงค์์ชัย. (2562). ภููมิปัญญาอินเดียโบราณ: ประวัติิศาสตร์์และปรัชญา ทางสายกลางแบบพุทธ พราหมณ์ เชน. กรุงเทพฯ: ศยาม.
Amar, Abhishek S. (2012). Buddhist Responses to Brahmana Challenges in Medieval India: Bodhgaya and Gaya. Journal of the Royal Asiatic Society, 22(1), 155-185.
Bisschop, Peter. (2010). Saivism in the Gupta-Vakataka Age. Journal of the Royal Asiatic Society, 20(4), 477-488.
Capek, Jakub and Loidolt, Sophie. (2021). Phenomenological approaches to personal identity. Phenomenology and the Cognitive Sciences 20, 217-234.
Goyal, Shankar. (1998). Changing Historiography of the Pre-Buddha Period. Annals of the Bhandarkar Oriental Research Institute, 79(1), 29-59.
Lorenzen, David N. (1999). Who Invented Hinduism? Comparative Studies in Society and History, 41(4), 630-659.
Namboodiripad, E. M. S. (1975). Some Problems of Indian History. Social Scientist, 3(9), 14-21.
Omvedt, Gail. (1990). Hinduism and Politics. Economic and Political Weekly, 25(14), 723-729.
Pattanaik, Devdutt. (2018, May 4). In Hindu mythology, Lord Vishnu is associated with economic activities. The Economic Times. www.economictimes.com
Pattanaik, Devdutt. (1999). Shiva: An Introduction. Mumbai: Vakils, Feffer and Simons Ltd.
Pattanaik, Devdutt. (1999). Vishnu: An Introduction. Mumbai: Vakils, Feffer and Simons Ltd.
Shrimali, Krishna Mohan. (2017). The Formation of Religious Identities in India. Social Scientist, 45(5/6), 3-27.
Singh, G. P. (1994). Ancient Indian Religious System in the Times of Manu and Patanjali [200-100 B.C.]. Annals of the Bhandarkar Oriental Research Institute, 75(1), 81-90.
Sokolowski, Robert. (2000). Introduction to Phenomenology. Cambridge: Cambridge University Press.
