การประเมินอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มภายใต้การตัดสินใจที่แตกต่างกัน:การทดลองตามธรรมชาติในกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตน้ำยางจังหวัดตรัง

บทคัดย่อ

การศึกษานี้ดำเนินการภายใต้วัตถุประสงค์เพื่อประเมินอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มของการตัดสินใจขายน้ำยางพาราดิบแก่ผู้รับซื้อที่แตกต่างกัน โดยอาศัยหลักการทดลองตามธรรมชาติมาใช้ในการออกแบบแนวทางการศึกษา ร่วมกับการประมาณค่าอรรถประโยชน์ผ่านแบบจำลองเศรษฐมิติ โดยได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลสำรวจทั้งสิ้น 400 ชุด และแบ่งข้อมูลเพื่อใช้ในการทดลองเป็น 2 กลุ่ม จำนวนกลุ่มละ 200 ชุด การวิเคราะห์ข้อมูลประกอบไปด้วย 3 ส่วนหลัก ได้แก่ 1) การวิเคราะห์คุณสมบัติของกลุ่มทดลองที่จะต้องไม่ปรากฏความแตกต่างระหว่างกลุ่มเพื่อให้ผลการประเมินอรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มปราศจากอคติ 2) การวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง และ 3) การประเมินมูลค่าอรรรถประโยชน์ส่วนเพิ่มจากการตัดสินใจของกลุ่มตัวอย่างที่แตกต่างกัน ผลการศึกษาปรากฏว่าข้อมูลที่ได้จากกลุ่มตัวอย่างในทั้งสองกลุ่มไม่ปรากฏความแตกต่างทางสถิติระหว่างกลุ่ม ทำให้สามารถทำการทดลองได้โดยปราศจากอคติระหว่างกลุ่ม นอกจากนี้แบบจำลองอรรถประโยชน์สะท้อนให้เห็นว่าปัจจัยที่ส่งผลต่ออรรถประโยชน์ในการขายผลผลิตของเกษตรกรประกอบด้วย อายุ จำนวนปีที่ได้รับการศึกษา พื้นที่การเพาะปลูก จำนวนแรงงาน รายได้จากการขายผลผลิตและผู้รับซื้อผลผลิตหลักของเกษตรกรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนผลการประเมินอรรถประโยชน์ของกลุ่มตัวอย่างสะท้อนให้เห็นว่าการเลือกขายผลผลิตให้แก่พ่อค้าคนกลางให้อรรถประโยชน์แก่เกษตรกรที่สูงกว่าการขายผลผลิตให้แก่สหกรณ์การยางอยู่ที่ 320 บาทต่อครั้งต่อวัน