อิทธิพลของความผาสุกในการทำงาน และความยืดหยุ่นในการปรับตัวต่อผลสำเร็จการทำงานของบุคลากรในมหาวิทยาลัย ภายหลังการแพร่ระบาดของ COVID-19

Main Article Content

กานดา จันทร์แย้ม

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความผาสุกในการทำงาน ความยืดหยุ่นในการปรับตัว และผลสำเร็จการทำงาน และศึกษาอิทธิพลของความผาสุกในการทำงาน ความยืดหยุ่นในการปรับตัว ต่อผลสำเร็จการทำงานของบุคลากรในมหาวิทยาลัยภายหลังการแพร่ระบาดของ COVID-19 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรในมหาวิทยาลัย จำนวน 105 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เก็บข้อมูล โดยใช้แบบสอบถามออนไลน์ ประเมินความผาสุกในการทำงานประกอบด้วย ความรู้สึกด้านบวกในการทำงาน และความรู้สึกด้้านลบในการทำงาน ความยืดหยุ่นในการปรับตัวและผลสำเร็จการทำงาน สถิติที่ใช้้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เส้นทางปัจจัย ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างประเมินตนเองมีความผาสุกในการทำงานด้านความรู้สึกด้านบวกต่อการทำงาน ความยืดหยุ่นในการปรับตัว และผลสำเร็จการทำงานอยู่ในระดับดี ขณะที่มีความรู้สึกด้านลบต่อการทำงานในระดับเล็กน้อย เมื่อวิเคราะห์โมเดลเส้นทางปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสำเร็จการทำงานของบุคลากร พบว่ามีความสอดคล้องกับข้อมูล เชิงประจักษ์ (χ2 = 0.000 P = 1.000 GFI =1.000 RMSEA = 0.000) ตัวแปรความผาสุกในการทำงานด้านความรู้สึกด้านบวกในการทำงาน ความรู้สึกด้านลบในการทำงาน และความยืดหยุ่นในการปรับตัวสามารถร่วมกันพยากรณ์ผลสำเร็จของการทำงานได้ร้อยละ 42 ผลสำเร็จของการทำงานได้รับอิทธิพลทางตรงจากความรู้สึกด้านบวกในการทำงานมากที่สุุด (.38) รองลงมาคือความรู้สึกด้านลบในการทำงาน (-.23) และความยืดหยุ่นในการปรับตัว (.17) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และพบว่า ผลสำเร็จการทำงานได้รับอิทธิพลทางอ้อมจากความรู้สึกด้านบวกในการทำงาน และความรู้สึกด้านลบในการทำงานผ่านความยืดหยุ่นในการปรับตัวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และ .05 ตามลำดับ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จันทร์แย้ม ก. . (2024). อิทธิพลของความผาสุกในการทำงาน และความยืดหยุ่นในการปรับตัวต่อผลสำเร็จการทำงานของบุคลากรในมหาวิทยาลัย ภายหลังการแพร่ระบาดของ COVID-19. วารสารธรรมศาสตร์, 43(3), 41–54. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/tujo/article/view/277650
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กมลพร กัลยาณมิตร. (2565). ทักษะจำเป็นแห่งอนาคตการทำงานยุคหลังโควิด-19. วารสาร มจร พุทธ ปัญญาปริทรรศน์ 6(3), 163-176.

กานดา จันทร์แย้ม. (2562). อิทธิพลของบุคลิกภาพ ความสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างผู้นำ และผู้ตามต่อการมีภาวะผู้นำแบบสร้างแรงบันดาลใจของหัวหน้าภาควิชา ในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา, 14(2), 203-213.

ศิรินันทร์ กิตติสุขสถิต และคณะ. (2565). รายงานการสำรวจคุณภาพชีวิต ความสุข ความผูกพันองค์กรของคนทำงาน (ในองค์กร) ระดับประเทศ พ.ศ. 2564. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากร และสังคมมหาวิทยาลัยมหิดล

Beuningen, van J., Houwen, van der K., Moonen, L. (2014). Measuring well-being, an analysis of different response scales. Discussion Paper. Statistics Netherlands. Retrieved January 22, 2020, from http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/FF644A99-580C-4D7EB214-BEE54A947D46/0/Measuringwellbeing.pdf.

Cantante-Rodrigues, F., Lopes, S., Sabino, A. et al. (2021). The Association Between Resilience and Performance: The Mediating Role of Workers’ Well-being. Psychological Studies, 66, 36-48.

Charoensap-Kelly, P., Sheldon, P., Grace Antony, M., Provenzani, L. (2021) Resilience, well-being, and organizational outcomes of Croatian, Thai, and US workers during COVID-19. Journal of Management & Organization. 27(6), 1083-1111

Chen, J. & Lee, J C. (2022). Teacher resilience matters: a buffering and boosting effect between job driving factors and their well-being and job performance. Teachers and Teaching, 28(7), 890-907.

Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54,403-425.

Goodman, S. A., & Svyantek, D. J. (1999). Person-organization fit and contextual per formance: Do shared values matter. Journal of Vocational Behavior, 55(2),254-275.

Grant, A. M., Curtayne, L., & Burton, G. (2009). Executive coaching enhances goal attainment, resilience and workplace well-being: A randomized controlled study. The Journal of Positive Psychology, 4, 396-407.

Honari, H., Mahmoudi, A., & Rahimizadeh, M. (2018). The role of job motivation in the productivity of human resource in the ministry of youthafairs and sports. Sports Management International Journal, 14(1), 63-74.

International Labor Organization. (2023). Workplace well-being. Retrieved January 22, 2020, from https://www.ilo.org/safework/areasofwork/workplacehealth-promotion-and-well-being/WCMS_118396/lang--en/index.htm.

Luthans, F. (2002). The need for and meaning of positive organizational behavior. Journal of Organizational Behavior, 23, 695-706.

Luthans, F., Avolio, B. J., Avey, J. B., & Norman, S. M. (2007). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction.Personnel Psychology, 60(3), 541-572.

Page, K. M. & Vella-Brodrick, D. A. (2009). The ‘What’, ‘Why’ and ‘How’ of Employee Well-Being: A New Model. Social Indicators Research, 90, 441-458.

Ryff, C. D., & Singer, B. (2000). Interpersonal flourishing: A positive health agenda for the new millennium. Personality and Social Psychological Review, 4, 30-44.

Seligman, M. (2018). PERMA and the building blocks of well-being, Journal of Positive Psychology, 13(8), 333-335.

Zager Kocjan, G., Kavčič, T., & Avsec, A. (2021). Resilience matters: Explaining the association between personality and psychological functioning during the COVID-19 pandemic. International Journal of Clinical and Health Psychology, 21(1), 100198. doi: 10.1016/j.ijchp.2020.08.002.