กระบวนการสร้างสรรค์แนวเพลงซินธ์ป๊อปของวรันธร เปานิล และการโหยหาอดีตที่เชื่อมโยงประสบการณ์ชีวิตของแฟนเพลง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ทำความเข้าใจและศึกษากระบวนการในการสร้างสรรค์เนื้อหา เพลงซินธ์ป๊อปของวรันธร เปานิล ซึ่งเป็นศิลปิน ที่หยิบเอาเสน่ห์ของแนแนวเพลงซินธ์ป๊อปที่มีต้นกำเนิดในยุคเก่า มาร่วมสร้างสรรคในเพลง จนได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องในอุตสาหกรรมเพลงไทยในปัจจุบัน ผ่านมุมมองของผู้ส่งสารในฐานะผู้ประพันธ์เพลง และศึกษาการโหยหาอดีตที่เชื่อมโยงประสบการณ์ชีวิตของแฟนเพลงในฐานะของผู้รับสาร โดยบทความชิ้นนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ ผ่านกระบวนการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ประพันธ์เพลงโดยตรง จำนวน 2 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญทางด้านดนตรีศึกษา ที่ได้แบ่งปันมุมมองถึงคุณค่าของดนตรีในมิติที่สัมพันธ์กับการใช้ชีวิต จำนวน 1 ท่าน และ แฟนเพลงของวรันธร เปานิล ที่ได้รับสัญลักษณ์ top fans จากแพลตฟอร์ม    เฟซบุ๊ก จำนวน 10 ท่าน ประกอบกับการรวบรวมเนื้อหาผ่านบทสัมภาษณ์ณ์ออนไลน์ของ วรันธร เปานิล และข้อมูลเชิงเอกสารที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า ในด้านกระบวนการสร้างสรรค์เพลงประกอบไปด้วย 1) มุมมองในเชิงทัศนคติ ได้แก่ การตีความในแนวเพลง รากฐานความทรงจำในอดีต และ แรงบันดาลาลใจในการสร้างสรรค์เพลงและ 2) เชิงกระบวนการได้แก่ การระดมความคิด กระบวนการสร้างสรรค์เพลง และ การออกแบบแนวคิดของเพลง ในส่วนของการจัดกลุ่มเนื้อหา ภายใต้กรอบแนวคิดของการโหยหาอดีตผ่านเพลง จะเห็นได้ว่า แฟนเพลงสามารถเชื่อมโยงประสบการณ์ชีวิตซึ่งเกี่ยวข้องกับกลุ่มอารมณ์และความรู้สึกมากที่สุด รองลงมา คือ กลุ่มของสถานะความสัมพันธ์ และกลุ่มของสถานการณ์ ตามลำดับ ซึ่งล้วนแล้วแต่มีแกนกลางในการเชื่อมโยงความรู้สึกจากประสบการณ์ส่วนตัว (personal experience) และ ประสบการณ์ชีวิต (Ivied experience) ของแฟนเพลงเป็นหลัก โดยผู้วิจัยคาดหวังว่างานวิจัยชิ้นนี้ จะเกิดองค์ความรู้ รวมถึงแนวปฏิบัติในการสร้างสรรค์เพลงซึ่งเป็นประโยชน์ต่อวงการอุตสาหกรรมแนวเพลงชินธ์ปิอปของไทย รวมไปถึงความรู้ความเข้าใจต่อพฤติกรรมในการรับสารและตอบสนองต่ออารมณ์และการโหยหาอดีตที่เกิดขึ้นกับผู้ฟัง ซึ่งเป็นประโยชน์กับ ผู้ประพันธ์เพลง รวมถึงศิลปิน ที่ต้องการผลิตสื่อ และ สร้างสรรค์รูปแบบการนำเสนอเพลงให้หลากหลายและตรงกลุ่มเป้าหมายแฟนเพลงมากขึ้น