การเข้าถึงสื่อสังคมออนไลน์กับความรอบรู้ด้านสุขภาพของเจนเนอเรชั่นวาย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมการเข้าถึงสื่อสังคมออนไลน์ของกรมอนามัยของ เจนเนอเรชั่นวาย จำแนกตามลักษณะทางประชากร (2) ศึกษาระดับความรอบรู้ด้านสุขภาพของเจนเนอเรชั่นวาย และ (3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านการเข้าถึงกับความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านความเข้าใจ การโต้ตอบ การตัดสินใจ การเปลี่ยนพฤติกรรม และการบอกต่อ โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ ในกลุ่มตัวอย่างเจนเนอเรชั่นวายที่เคยเข้าถึงสื่อสังคมออนไลน์ของกรมอนามัย จำนวน 400 คน การเลือกกลุ่มตัวอย่างใช้การสุ่มตามสะดวก โดยเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามผ่านอินเทอร์เน็ต และทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ผลการศึกษาพบว่า ลักษณะทางประชากร ได้แก่ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ ที่ต่างกัน มีการเข้าถึงสื่อสังคมออนไลน์ที่แตกต่างกัน ส่วนความรอบรู้ด้านสุขภาพ พบว่า ประชากรที่ศึกษาส่วนใหญ่มีความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านการเข้าถึงในระดับปานกลาง และมีความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านความเข้าใจ การโต้ตอบ การตัดสินใจ การเปลี่ยนพฤติกรรม และการบอกต่อในระดับสูง และผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านการเข้าถึงมีความสัมพันธ์กับความรอบรู้ด้านสุขภาพด้านการโต้ตอบ การตัดสินใจ การเปลี่ยนพฤติกรรม และการบอกต่อ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิจัยราชภัฏพระนครเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
789/986/MCT_54_06.pdf;jsessionid=D941E9A3FFF19CCA6786EDFB1BCBDBBF?sequence=1 (in Thai)
Buttarach, A. (2010). Social Network. Retrieved September 10, 2017, from https://km.ru.ac.th/computer/?p=199 (in Thai)
Department of Health. (2016). Vision and mission. Retrieved September,10, 2017, from https:// www.anamai.moph.go.th/main.php?filename=mission_2016 (In Thai)
Cochran, W. G. (1963). Sampling techniques. 2nd edition. NY: John Wiley and Sons publishers.
Hemmin, A. (2013). Social media consumption behaviors and opinion towards results of experiencing social media in Bangkok Metropolitan. Master of Science (Applied Statistics).
National Institute of Development Administration. (In Thai)
Hunt, T., Ruben, B. D. (1993). Mass communication: producer and customer. NY: Haper College Publishers.
Jantanasupaporn, S. (2011). Attitudes toward Online Media Exposure on Social Networks: A Case Study of Students at Rajamangala University of Technology Thanyaburi. Master of Business Administration. Rajamangala University of Technology Thanyaburi. (in Thai)
Kongrach, P. (2011). The Study of Teenagers’ Behaviors in Using Social Networking Sites (SNSs) in Thailand: A Case Study of Facebook. Master of Science Program in Technology Management College of Innovation, Thammasat University. (In Thai)
Merrill, J. C., & Lowenstein, R. L. (1971). Media, messages and men New Perspectives in Communication. NY: David Mckey.
Netinant, Patamaporn. (2016). Correlation of Marketing communication Tool Exposure & Buying Behavior of “Gen Y”. Panyapiwat Journal. 8(special), 208-222. (In Thai)
Satawatin, Parama. (2003). Communication Arts. 10th edition. Bangkok. Chulalongkorn University. (In Thai)
Search Engine Optimization Company Limited. (2011). Online Marketing. Retrieved September 22, 2017, from https://www.seo.co.th/smm.php (In Thai)
Suramithmaitree, B. (2013). The Study of Health Literacy and Health Literacy Promotion of Thai people for support ASEAN Community. Retrieved August, 10, 2017. from https://
www.mfa.go.th/dvifa/contents/filemanager/files/nbt/nbt5/IS/IS5073.pdf (In Thai)
Thoth Zocial. (2017). Thailand Zocial Awards 2017. Retrieved September,22, 2017. from
https://2017, thailandzocialawards.com/ (In Thai)
World Health Organization. (2009). Health literacy and health behavior. Retrieved September 15, 2017, from https://www.who.int/healthpromotion/conferences/7gchp/Track1_Inner.pdf
