การพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์โดยการสอนแบบโครงงานเป็นฐานและบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้ในการเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์ โดยการสอนแบบโครงงานเป็นฐานและบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 2) ศึกษาผลการจัดการเรียนรู้ในการเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์ โดยการสอนแบบโครงงานเป็นฐานและบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ในการเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์โดยการสอนแบบโครงงานเป็นฐานและบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาการประถมศึกษาลงทะเบียนเรียนรายวิชาการบูรณาการการจัดการเรียนรู้ระดับประถมศึกษา วิทยาลัยการฝึกหัดครู มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร กรุงเทพมหานคร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 60 คน ได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดความคิดสร้างสรรค์ แบบประเมินผลงาน และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ความถี่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการจัดการเรียนรู้ในการเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์โดยการสอนแบบโครงงานเป็นฐานและบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง มี 3 องค์ประกอบหลักดังนี้ (1) การบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง บุคคล (Person) การเรียนการสอนแบบบูรณาการ (Integrated Management) การบูรณาการหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง (Sufficiency economy philosophy) การสนับสนุนทรัพยากรการเรียน(Learning Resources) และ การประเมินผล (Evaluation) (2) การจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน ประกอบด้วยขั้นตอนของการเรียนรู้ 6 ขั้นตอนได้แก่ ขั้นให้ความรู้พื้นฐาน (Introduction) ขั้นวางแผน ( Planning) ชั้นปฏิบัติ(Doing) ขั้นวิเคราะห์ข้อมูล(Analysis) ขั้นนําเสนอผลงาน (Presentation) และขั้นประเมินผล (Evaluation) และ (3) ความคิดสร้างสรรค์ ประกอบไปด้วย การคิดสร้างสรรค์ (Think Creativity) การทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างสร้างสรรค์ (Work Creativity with Others) และการนำเอานวัตกรรมมาสู่การปฏิบัติ (Implement Innovations) โดยผู้ทรงคุณวุฒิมีความคิดเห็นที่เห็นด้วยอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.73) ค่าเฉลี่ยทักษะความคิดสร้างสรรค์ ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น อยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.53 )
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิจัยราชภัฏพระนครเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
ฐิติยา เนตรวงษ์. (2555). การเรียนร่วมกันแบบผสมผสานและใช้โครงงานเป็นฐานที่ส่งผลต่อการ
สร้างความรู้และ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. วารสารวิจัย มสต. สาขามนุษยศาสตร์ และ
สังคมศาสตร์, 8 (3), 1 Project Based Learning (PJBL) ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์
สำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาการเลขานุการ . วารสาร
เทคโนโลยีภาคใต้ 9 (1), 1-6.
ปรีดี, แสงวิรุ. (2555). "การพัฒนาการสอนแบบวิศวกรรมดิจิตอลโดยโครงงานเป็นฐานเพื่อ
เสริมสร้างการคิดวิเคราะห์และการแก้ปัญหา". วารสารการอาชีวะและเทคนิคศึกษา. ปีที่ 2,
(ฉบับที่ 3 (ม.ค.-มิ.ย. 55),): หน้า 53-60.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และคณะ. (2549). การสอนคิดด้วยโครงงาน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิเชษฐ์ แสงดวงดี. (2557). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานด้วยแนวคิดการ
เรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานและการคิดอย่างมีวิจารญาณเพื่อเสริมสร้างความสามารถ
ในการตัดสินใจทางจริยธรรมในวิชาชีพวารสารศาสตร์. ปริญญาเอก ครุศาสตรดุษฎี
บัณฑิต, วิทยานิพนธ์ (ค.ด.)—จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557.
สิริพัชร์เจษฎาวิโรจน์. (2546). การจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ. กรุงเทพฯ: บุ๊ค พอยท์.
สุวัฒน์ นิยมไทย. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวิชาชีพแบบผสมผสานโดยใช้
โครงงานเป็นฐานในสถานประกอบการเพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานและการแก้ปัญหา
สำหรับ นักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพช่างอุตสาหกรรม. วิทยานิพนธ์ปริญญา
ครุศาสตรดุษฎี บัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาและกระทรวงศึกษาธิการ. (2550). แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่
เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ การจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน. กรุงเทพฯ: ชุมนุมการเกษตรกรแห่ง
ประเทศไทย จำกัด.สำนักวิชาการศึกษาทั่วไปและนวัตกรรมการเรียนรู้อิเล็กทรอนิกส์,
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. ม.ป.ป. KM : Blended Learning.
ศยามน อินสะอาด.(2559). การจัดการเรียนการสอนโดยใช้ Project Based Learning ใน
รายวิชาเกมและสถานการณ์จำลองเพื่อการศึกษา สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี.
สืบค้น
Borg, W. R. and M. D. Gall. (1979). Educational Research: An Introduction. 5th ed., New
York: Longman, Inc.
Chen, Y.S., T.C. Kao, JP. Sheu and c.Y. Chiang (2002). A Mobile Scaffolding-Aid-Based Bird –
Watching Learning System. Proceedings of IEEE International Workshop on Wireless
and Mobile Technologies in Education #wMTE 02 # , pp . 15-22 , IEEE Computer
Society Press
Frazee, B., & Rudnitski, R. A. (1998). Integrated teaching methods. Albany: Delmar Publishers.
Fromm. (1963).https://www.bartleby.com/essay/Erich-Fromms-Disobedience-as-a- Psychological-and- FKCXWR6YVJ
Garison KC & Magoon R. (1954). Educational psychology. Ohio: Charles E. Morrill Publishing
century- crofts.
Joyce, B. and M. Weil. (1986). Model of teaching. Boston: Allym &Bacon.
Keeves, J. P. (1988). Educational Research, and Methodology, and Measurement. Oxford:
Pergamon Press.
Kotler, P., & Armstrong, G. (2001). Principles of marketing. (9th ed.). New Jersey: Prentice-
Hall. Lardizabal, Amparo S. and others. (1970). Methods and Principles of Teaching.
Quezon City: Alemar – Phoenix.
Mednick, S.A. (1962). The Associative Basis of the Creative Process. Psychological Review.
Raj, M. (1996). Encyclopaedic Dictionary of Psychology and Education. Volumn 3. New
Delhi: ANMOL Publications PVT
Smith, I. (2007. Creative Thinking Teaching. Faculty of Education, Burapha University.
M.A. William and J.L. Arthur. (1981). Curriculum Planning for Better Teaching and learning.
Japan: Holt - Saunder International Edition. Saylor, J.G.,
Torrance, E.P. (1971). Creative Learning and Teaching. New York: Mead and Company
Vicki, J., and H.J. Jun. (2004). Ubiquitous learning environment:An adaptive teaching
systemusing ubiquitous technology. Proceedings of the 21st ASCILITE Conference,
Perth,Australia.
Yahya, S. (2010). The definition and characteristics of ubiquitous learning: A discussion.
Universiti Teknologi MARA, Malaysia
