การพัฒนาระบบการติดตามประเมินผลกระทบงานวิจัย ของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

บทคัดย่อ

การวิจัย เรื่อง การพัฒนาระบบการติดตามประเมินผลกระทบงานวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร มีวัตถุประสงค์การวิจัย คือ 1) เพื่อออกแบบระบบการติดตามประเมินผลกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร และ 2) เพื่อประเมินระบบการติดตามกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร โดยศึกษาจาก ผู้บริหารมหาวิทยาลัย นักวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร คณะกรรมการหน่วยจัดการงานวิจัยระดับคณะ (RMU) และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับโครงการวิจัยแบนบูรณาการวิจัย ปีงบประมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสังเกต สัมภาษณ์ สอบถาม การจัดประชุมเชิงปฏิบัติการ และสังเคราะห์เอกสาร วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยค่าสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และการสังเคราะห์ข้อมูลเอกสาร ซึ่งมีผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

1. ผลการออกแบบระบบการติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร พบว่า ระบบการติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร มีคณะกรรมการบริหารกองทุนวิจัย ซึ่งเป็นคณะกรรมการชุดใหญ่ ที่ทำหน้าที่ในการเสนอนโยบาย แผนการพัฒนางานวิจัย ทิศทางการวิจัยของมหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ประกาศ อนุมัติการให้ทุนอุดหนุนการวิจัย รวมไปถึงการประสานและสร้างเครือข่ายในการแสวงหาแหล่งทุน และทำงานวิจัยร่วมกับองค์กรภายนอก ซึ่งจะส่งผ่านไปยัง หน่วยพันธกิจสัมพันธ์มหาวิทยาลัยกับสังคมเพื่อการเปลี่ยนแปลงสู่สถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น (7-SEA) ซึ่งมีกลไกการทำงานแบบภาคีความร่วมมือระหว่าง 6 คณะ กับ 1 สถาบันวิจัย ที่เป็นกลไกทำหน้าที่ในการกำกับ ติดตามผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการทำวิจัยตั้งแต่เริ่มต้นรับทุนวิจัย จนกระทั่งเสร็จสิ้นโครงการ รวมระยะเวลา 24 เดือน เพื่อสะท้อนผลการเปลี่ยนแปลงหลังจากการทำวิจัยในพื้นที่บริการของมหาวิทยาลัย และถ่ายทอดเป็นชุดความรู้มหาวิทยาลัยท้องถิ่นกับการพัฒนาสังคมโดยสมบูรณ์

1. ผลการประเมินระบบการติดตามและประเมินกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร พบว่า

1) การประเมินบริบทหรือสภาพแวดล้อม ผู้ให้ข้อมูลมีความเห็นว่า คณะไม่มีข้อมูลผลกระทบงานวิจัย ไม่มีกระบวนการที่นำไปสู่การติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัย และการรายงานผลการติดตามผลกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัย เป็นประโยชน์และมีความจำเป็นให้กับมหาวิทยาลัยอย่างยิ่ง

2) การประเมินปัจจัยนำเข้าหรือทรัพยากร พบว่า คณะส่วนใหญ่มีความพร้อมด้านบุคลากร ด้านพื้นที่ ด้านงบประมาณ ด้านวัสดุอุปกรณ์ และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ ซึ่งไม่เป็นปัญหาต่อการการทำงานติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัย

3) การประเมินกระบวนการ พบว่า จุดเด่นของกระบวนการนั้น คือ 1. ระบบมีกระบวนการติดตามรายงานผลความก้าวหน้าของการดำเนินงานวิจัยเป็นระยะ ๆ 2. ระบบได้มีประบวนการติดตามลงพื้นที่วิจัยร่วมกับนักวิจัยแต่ละคณะ และ 3. ระบบได้มีกระบวนการจัดประชุมเพื่อสะท้อนผลกระทบงานวิจัยหลังจากงานวิจัยเสร็จสิ้น ส่วนจุดด้อย คือ ความไม่ชัดเจนในบทบาทหน้าที่ของคณะกรรมการวิจัยประจำคณะ

4) การประเมินผลผลิต พบว่า ผลความสำเร็จที่เกิดได้ชัดเจนจากการใช้ระบบการติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร เกิดขึ้น 4 มิติ คือ มิติที่ 1 ความสำเร็จของการดำเนินงานโครงการวิจัยของแต่ละคณะ มิติที่ 2 ความสำเร็จในการปฏิบัติงานบนฐานเครือข่ายความร่วมมือระดับคณะ และการพัฒนาศักยภาพนักวิจัยระดับคณะ มิติที่ 3 ความสำเร็จของระบบบริหารจัดการงานวิจัย และ มิติที่ 4 คือ ความสำเร็จที่เกิดขึ้นกับพื้นที่ ชุมชน และท้องถิ่น และความพึงพอใจภายหลังจากการใช้ระบบการติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัย พบว่า ผู้บริหาร คณะกรรมการประจำคณะ นักวิจัยในโครงการ เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน และชุมชนที่มีส่วนร่วมกับโครงการวิจัย จำนวน 60 คน มีความพึงพอใจในใช้ระบบการติดตามและประเมินผลกระทบงานวิจัยในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (  = 4.33)