ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่เมืองโบราณ เชียงแสน และพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน

Main Article Content

เพ็ญสดใส นิสสัยสุข

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงประยุกต์ที่ผู้วิจัยใช้วิธีวิทยาการวิจัยทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพการท่องเที่ยวพื้นที่เมืองโบราณเชียงแสนและพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนจังหวัดเชียงราย  จัดทำยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่เมืองโบราณเชียงแสนและพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนจังหวัดเชียงราย  และประเมินความเหมาะสมของยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่เมืองโบราณเชียงแสนและพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนจังหวัดเชียงราย โดยระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ ใช้การประชุมเชิงปฏิบัติการ  แบบสอบถาม และแบบประเมินความเหมาะสมของกลยุทธ์  กำหนดกลุ่มเป้าหมาย ทั้งสิ้น 64 คน


ศักยภาพการท่องเที่ยวเมืองโบราณเชียงแสนและพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนจังหวัดเชียงรายด้านจุดแข็ง ในเรื่อง ความเป็นเมืองโบราณ มีวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี ภาษา วัฒนธรรม ล้านนาและชาติพันธุ์มีความหลากหลาย ฯลฯ กับ ลักษณะทางภูมิศาสตร์  ภูมิอากาศ เหมาะสมกับการเป็นเมืองท่องเที่ยว ด้านจุดอ่อน ในเรื่อง ข้อมูลสาระสนเทศที่เป็นข้อเท็จจริงแก่นักท่องเที่ยวที่ครอบคลุม เช่น ประวัติศาสตร์ การจัดการฐานข้อมูล   ป้ายบอกระยะทางไป แหล่งท่องเที่ยว ยังไม่เพียงพอ   ด้านโอกาส ในเรื่อง นโยบายภาครัฐสนับสนุนการท่องเที่ยวเป็นรายได้หลัก  และด้านอุปสรรค ในเรื่อง ระบบฐานข้อมูลของจังหวัดและประเทศเพื่อนบ้านยังไม่มีหรือไม่ชัดเจนและภาครัฐไม่จัดระบบฐานข้อมูลการท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศเพื่อเชื่อมโยง


ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่เมืองโบราณเชียงแสนและพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนจังหวัดเชียงราย ในด้านวิสัยทัศน์ “เชียงแสน...แดนสวรรค์  (สวยงาม สงบ ปลอดภัย...อบอุ่นมีความสุข)” และมีประเด็นยุทธศาสตร์การพัฒนา  5 ประเด็นยุทธศาสตร์ ได้แก่ พัฒนาศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวภายในท้องถิ่นให้มีความสวยงามปลอดภัย    ส่งเสริมการสร้างความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้านในเชื่อมโยงการท่องเที่ยวให้หลากหลาย การพัฒนารูปแบบและกิจกรรมการท่องเที่ยวให้มีความสงบ สนุกและอบอุ่น พัฒนาเทคโนโลยีและสารเทศเพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยวในพื้นที่เมืองโบราณและพื้นที่เชื่อมโยง และสร้างความร่วมมือในการการบริหารจัดการการท่องเที่ยวในพื้นที่อย่างยั่งยืน


การประเมินความเหมาะสมของยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่เมืองโบราณเชียงแสนและพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนจังหวัดเชียงราย ทั้งวิสัยทัศน์ เป้าประสงค์ ประเด็นยุทธศาสตร์ และกลยุทธ์การพัฒนามีความเหมาะสมมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นิสสัยสุข เ. (2020). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่เมืองโบราณ เชียงแสน และพื้นที่เชื่อมโยงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 15(2), 274–290. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/PNRU_JHSS/article/view/247456
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

Chiang Rai Provincal. (2018). “Tourism Management Information System”. Retrieved July 7, 2018, from http://www.chiangrai.net/dashboard19/. (in Thai)
Department of Tourism Ministry of Tourism and Sports. (2018). “Statistical Subcommittee Meeting Chiang Rai Province”. Retrieved July 7, 2018, from http://osthailand.nic.go.th/masterplan_area/userfiles/files/03_002.pptx. (in Thai)
Intasame, S. (2012). The Strategies of Sustainable Tourism Development in Phachupkhirikhan Province : The Case Study of Paknampran Sub-district. Rajabhat Phranakhon Research Journal. 7(10) January-June, 10-23. (in Thai)
Intorn, A. (2008). Tourism strategy in Chiang Rai Province is a linking center in the Upper Mekong Subregion. Doctor of Philosophy (Regional Development Strategies). Chiangrai: Chiangrai Rajabhat University.
Jittangwattana, B. (1999). Sustainable tourism development planning. 1st ed. Chiangmai: Faculty of Humanities Chiangmai University. (in Thai)
Rattanaphanop, K. (2008). Strategic Plan for Sustainable Tourism Development in Prachinburi Province. Master of Business Administration (Hotel and Tourism Management). Phitsanulok: Naresuan University. (in Thai)
Srithongroong, R. (2010). Strategies for Model Construction of Sustainable Tourismin LowerCentral Plain Province. Silpakorn University Journal. 30(2) July-December, 83-96. (in Thai)
Teppaitoon, K. (2008). Strategic Plan for Sustainable Tourism Development in Bangmod, Bangkok. Master of Business Administration (Hotel and Tourism Management). Phitsanulok: Naresuan University. (in Thai)