ความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนผู้โดยสารและการเคลื่อนไหวของอากาศยาน ณ ท่าอากาศยานเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ของการเคลื่อนไหวของอากาศยานและจำนวนผู้โดยสาร ณ ท่าอากาศยานเชียงใหม่ และ 2) นำเสนอรูปแบบความสัมพันธ์ของการเคลื่อนไหวของอากาศยานและจำนวนผู้โดยสาร ณ ท่าอากาศยานเชียงใหม่ ใช้การวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นแบบง่าย (Simple linear regression analysis) ของข้อมูลการดำเนินงานท่าอากาศยานเชียงใหม่ที่ดำเนินงานตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 จนถึงปี พ.ศ. 2562จากการศึกษาพบว่า ความสัมพันธ์จำนวนเคลื่อนไหวของท่าอากาศยานรวมกับจำนวนผู้โดยสารภายในประเทศ ความสัมพันธ์จำนวนการเคลื่อนไหวของท่าอากาศยานรวมกับจำนวนผู้โดยสารรวมและความสัมพันธ์จำนวนการเคลื่อนไหวของอากาศยานรวมกับจำนวนผู้โดยสารระหว่างประเทศ ได้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (R2) เท่ากับ 0.998 0.996 และ 0.936 ตามลำดับ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิจัยราชภัฏพระนครเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Airports of Thailand Public Company. (2020). Annual Report of Airports of Thailand Public Company, Dated: 22 June 2020. Retrieved from http:// www.airportthai.co.th/
Chankoson, T. (2016). The factor analysis and development factors of air transport services: service risks in airline business. Panyapiwat Journal Vol.8 No.3 September - December 2016. 78-88.
Chiang Mai Airport. (2021). Dated: 22 June 2020. Retrieved from http://chiangmai.thailandairportshub.com/th/category-view/chiang-mai-airport-information
FAA forecasting aviation activity by airport (2020). Dated: 22 June 2020. Retrieved from http://www.faa.gov.
Gkika, S., Fraidaki, K.& Pramatari, K. (2013). Developing innovative services: The case of the airport environment. Part of the IFIP Advances information and Communication Technology book series. IFIPAICT, 399, 250-263.
Gisle Solvoll, Terje Andreas, & Morten Welde. (2020). Forecasting air traffic demand for major infrastructure changes. Research in Transportation Economics
Robert M. Sims. (2016). A review and application of aviation forecasting for airport planners. Theses and Dissertations. 397. Retrieved from https://commons.und.edu/theses/397
Jandaboue, W. & Simasathien, P. (2013). Statistical Correlation Analysis of Phuket Airport. EAU Heritage. Vol. 7 No. 2 (2013): July-December 79-87.
Matichon. (2017). Chieng Mai Airport won the third rank of the best airport. Dated: 22 June 2020. Retrieved from https://www.matichon.co.th/economy/news_487627
Srikhwan, B. (2020). Sustainable Airport Development Concept for Thailand. Management Science Magazine. Vol. 7 No. 2 (2020). 239-264.
Tangchitwattana, B. (1999). Sustainable tourism development. Chiang Mai: ChiangMai University Printing.
Taesombat, S. (1996). Quantitative forecast Techniques. BKK: Physics Center Printing.
The Twelfth National Economic and Social Development Plan (2017-2021). (2564). Dated: 22 June 2020. Retrieved from https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=6420&filename=develop_issue
Young, S. B. (2011). Airport planning and management (6th ed.). New York: McGraw-Hill.
