ปรัชญาและความคิดทางการเมืองยุคโบราณ

Main Article Content

เกษฎา ผาทอง
ธีรภัทร์ เสรีรังสรรค์

บทคัดย่อ

กลตรรกศาสตร์สรรพสิ่งเอกภพเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ความจริงทางธรรมชาติสร้างมนุษย์ก่อกำเนิดพฤติกรรมที่หลากหลาย วิถีชีวิตที่แตกต่าง พฤติกรรมที่ปรับเปลี่ยนตามยุคสมัย การดำรงตนอยู่ในสังคมหมู่มากจึงจำเป็นต้องมีกฎ ระเบียบเข้ามาควบคุม การศึกษาปรัชญาและแนวคิดปรัชญาการเมืองยุคโบราณ เป็นความพยายามที่จะทดแทนความเห็นในเรื่องธรรมชาติของการเมือง ทั้งยังเป็นความพยายามที่จะรู้ทั้งธรรมชาติของสิ่ง ที่เป็นการเมืองและระเบียบทางการเมืองที่ถูกที่ดีด้วย พร้อมกับกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเมือง เพราะเป็นการเน้นรูปแบบการเมืองในลักษณะของอุดมคติ อุดมการณ์ แนวคิด การศึกษาวิเคราะห์      โดยยึดหลักจริยธรรมและคุณธรรมของผู้ปกครองว่าที่ดีที่สุดหรือที่เลวที่สุดเป็นอย่างไร รูปแบบการปกครองที่พึงประสงค์และไม่พึงประสงค์เป็นอย่างไร โดยเกิดจากการศึกษา ค้นคิดขึ้นมาเองของนักปราชญ์เป็นส่วนมาก โดยไม่ได้มีการศึกษาทดสอบ วิเคราะห์ในเชิงวิทยาการที่เป็นที่ยอมรับได้ในหลักการว่า ถูกต้องเที่ยงตรง เพียงแต่อาศัยความมีชื่อเสียงและน่าเชื่อถือของเจ้าของแนวความคิดเท่านั้น ก็นำไปสู่แนวทางการปฏิบัติ ซึ่งผลที่ตามมาจึงเกิดการเมืองการปกครองในหลากหลายรูปแบบ หลายระบบ และหลายลัทธิ ซึ่งการศึกษาทฤษฎีการเมืองในสมัยโบราณนี้ จึงมีลักษณะเหมาะที่จะเป็นการศึกษาปรัชญา หรือประวัติศาสตร์มากกว่ารัฐศาสตร์

Article Details

บท
บทความวิชาการ

References

ชรินทร์ สันประเสริญ. (2554). ปรัชญาและอุดมการณ์ทางการเมือง. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ปรีดี เกษมทรัพย์. (2552). นิติปรัชญา. (พิมพ์ครั้งที่10). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พิสิษฐิกุล แก้วงาม. (2550). สหวิทยาการสังคมศาสตร์ (มธ 120). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์..

วิทยากร เชียงกูล. (2553). ปรัชญาการเมือง เศรษฐกิจ สังคม. พิมพ์ครั้งที่4. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์สายธาร.

สมบัติ จันทรวงศ์. (2556). แนวคิดทั่วไปเกี่ยวกับการศึกษาปรัชญาการเมือง. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

________. (2535). ปรัชญาการเมืองเบื้องต้น บทวิเคราะห์โสเกรตีส. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สมภาร พรมทา. (2538). ปรัชญาสังคมและการเมือง. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สิทธิ์ บุตรอินทร์. (2523). ปรัชญาการเมืองเบื้องต้น. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุขุม นวลสกุล, โกศล โรจนพันธุ์. (2548). ทฤษฎีการเมือง. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สุรินทร์ พิศสุวรรณ. (2526). “การเรียนการสอนวิชาปรัชญาการเมืองเบื้องต้นในสถาบันอุดมศึกษาไทย. ใน รายงานเสนอต่อคณะกรรมการพัฒนาการเรียนการสอนและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2526. (อัดสำเนา).

Leo Strauss and Joseph Cropsey (eds). (1963). History of Political Philosophy. Rand Mcnally & Company, Chicago.

________. (1959). What is Political Philosophy? and other studies. The Free Press : New York.

Stephen D. Tansey. (2004). Politics : the basic. 3rd Edition. London : Routledge.