การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี และ 2) เพื่อเปรียบเทียบการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเสริมด้วยวิจัยเชิงคุณภาพ ประชากร ได้แก่ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี จำนวน 38,642 คน กลุ่มตัวอย่างใช้ตารางกำหนดขนาดของ เครจซี่ และมอร์แกน ได้จำนวน 380 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าทีและค่าเอฟ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการจัดทำผังเครือข่ายองค์กรชุมชนมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือด้านการพัฒนาการบริหารและการจัดการ ด้านการพัฒนาการตลาด ด้านการพัฒนาการผลิต และด้านการพัฒนาเงินทุน ตามลำดับ 2) ผลการเปรียบเทียบการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี พบว่า ประชาชนที่เพศและรายได้ต่างกันมีความคิดเห็นต่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนไม่แตกต่างกัน ส่วนประชาชนที่มีช่วงอายุ ระดับการศึกษา และอาชีพต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนที่แตกต่างกัน และมีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
เอกสารอ้างอิง
กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. (2549). คู่มือการดำเนินงานเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนตามแผนปฏิบัติการ กรมพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงมหาดไทย.
การเคหะแห่งชาติ. (2562). ข้อมูลประชากร ปี 2562. กองยุทธศาสตร์และสารสนเทศที่อยู่อาศัย ฝ่ายวิชาการพัฒนาที่อยู่อาศัย การเคหะแห่งชาติ.
จิฬาภรณ์ พยัคฆาภรณ์. (2555). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนภายใต้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษาชุมชนบ้านคลองฝรั่ง อำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นภสร สิทธิจันดา. (2554). การดำเนินงานด้านการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนขององค์การบริหาร ส่วนตำบลทรงธรรม อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร. ใน การศึกษาค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
พรเทพ รัตนเรืองศรี. (2550). ยุทธศาสตร์การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนในการแก้ปัญหาความยากจน หมู่บ้านหนองแวง ตำบลโนนสะอาด อำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขายุทธศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ภาณุเดช เพียรความสุข. (2549). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนจากอาชีพเสริมของชาวบ้าน : กรณีศึกษาตำบลนาแก อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร. ใน รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี.
สุจารีย์ แป้นพุ่ม. (2554). การศึกษาลักษณะการพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจชุมชนตำบลวังอ่าง อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาคหกรรมศาสตร์เพื่อพัฒนาชุมชน. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เสรี พงศ์พิศ. (2546). แผนชีวิตเศรษฐกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ภูมิปัญญาไทย.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample sizes for research activities. Educational and Psychological, Measurement, 30(3), 607-610.