มาตรการทางกฎหมายในการดำเนินคดีสิ่งแวดล้อม: ศึกษากรณีการประเมินมูลค่าทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง มาตรการทางกฎหมายในการดำเนินคดีสิ่งแวดล้อม: กรณีการประเมินมูลค่าทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาการดำเนินคดีสิ่งแวดล้อมการกำหนดค่าเสียหาย 2) ศึกษาแนวทางที่เหมาะสมในการประเมินมูลค่าทรัพยากรธรรมชาติเพื่อนำไปใช้ในการกำหนดค่าเสียหายแก่ผู้ทำลายทรัพยากรธรรมชาติ ตามมาตรา 97 แห่งพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2535 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ในคดีสิ่งแวดล้อม การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร

ผลการวิจัยพบว่า การประเมินมูลค่าทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่ถูกทำลาย สูญหาย หรือเสียหายไป ตามมาตรา 97 แห่งพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2535 มีปัญหาในทางปฏิบัติกล่าวคือ บทบัญญัติที่ได้กล่าวข้างต้นนั้น มิได้มีการบัญญัติว่าจะต้องใช้เครื่องมือ หรือวิธีการประเมินมูลค่าทั้งหมดของทรัพยากรธรรมชาติที่ถูกทำลาย สูญหาย หรือเสียหายไป หรือ มีการกำหนดหลักเกณฑ์ให้ศาลต้องใช้เพื่อกำหนดค่าเสียหายดังกล่าวแต่อย่างใด จึงทำให้การกำหนดค่าเสียหายอันเกิดจากทรัพยากรธรรมชาติที่ถูกทำลายไป ไม่สอดคล้องและสมเหตุสมผลกับความเสียหายที่เกิดขึ้นจริง และไม่สามารถแก้ไขปัญหาหรือยับยั้งมิให้ผู้ก่อมลพิษกระทำการอันฝ่าฝืนกฎหมายได้ จึงเสนอแนะให้มีการกำหนดหลักเกณฑ์การประเมินมูลค่าความเสียหายของทรัพยากรธรรมชาติที่ถูกทำลาย สูญหาย หรือเสียหายไป เพื่อให้การกำหนดค่าเสียหายอันเกิดจากการที่ทรัพยากรธรรมชาตินั้น ได้ถูกทำลาย มีความสอดคล้องและครอบคลุมความเสียหายที่เกิดขึ้นจริงอย่างสมเหตุสมผล รวมทั้งการเยียวยาฟื้นฟูสภาพความเสียหายของทรัพยากรธรรมชาติที่เสียหายด้วย อันจะส่งผลให้การกำหนดค่าเสียหายดังกล่าวมีความชัดเจน และศาลมีบรรทัดฐานในการใช้ดุลพินิจในการพิจารณาค่าเสียหาย ได้อย่างเที่ยงธรรมและเป็นที่ยอมรับของคู่กรณีทุกฝ่าย