LEGAL PROBLEMS OF COMPENSATION CLAIM OF INJURED PERSON IN CRIMINAL CASE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study was to analyze the problems and solutions of the compensation claims for injured person of crime under the Thai Criminal Procedure Code, B.E. 2477, Section 44/1.This study also aimed to compare the law enforcement for injured person compensation in Thailand and other countries. This research use the document research method and analyze data from documents.
The findings from this study revealed legal problems on the compensation claims for injured person of crime included the determination of compensation definition for the victim or injured person of crime by the Criminal Procedure Code, B.E. 2477, Section 44/1 as the payment for monetary remedies, damages, and reimbursement and restitution of property which not included the order for the offenders to perform, or refrain from performing a particular act for injured person remedies, the access to the injured person rights relating the timeframe for filing a claim, and the procedure of law enforcement for the injured person compensation in case of the juvenile offender. Therefore, the study authors suggest that additional laws should be enacted on the determination of mental damage. Acts and refrains from acts that are remedial against the victim. Penalty rates should be imposed on parents, guardians, and additional provisions for parents and guardians to be jointly liable with children or youth who commit crimes in the Criminal Procedure Code. Including the establishment of an agency responsible for claiming compensation to victims in criminal cases to strengthen the effective protection of injured person rights in fling the compensation claims.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จี๊ด เศรษฐบุตร. (2550). หลักกฎหมายแพ่งลักษณะละเมิด. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร : บริษัทโรงพิมพ์เดือนตุลา จำกัด.
ธานิศ เกศพิทักษ์. (2557). คำอธิบายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ภาค 1-2 (มาตรา 2-157) เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร : บริษัท กรุงสยาม พับลิชชิ่ง จำกัด.
ธีรพันธุ์ รัศมิทัต. (2541). กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาฝรั่งเศส ฉบับปี ค.ศ.1958. ม.ป.ท. : ม.ป.พ.
นิธิพัฒน์ เรืองวิวัฒนโรจน์. (2552). การยื่นคำร้องขอบังคับชดใช้ค่าสินไหมทดแทนในคดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา. ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
พรสวัสดิ์ บุญยิ่ง. (2561). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับสิทธิของผู้เสียหายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 44/1. เอกสารวิชาการส่วนบุคคลเป็นส่วนหนึ่งของการอบรมหลักสูตร “ผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมระดับสูง” รุ่นที่ 22 : วิทยาลัยการยุติธรรม สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม.
พัชราภรณ์ ภู่สุวรรณ. (2548). การเรียกค่าสินไหมทดแทนของผู้เสียหายในคดีอาญาของพนักงาน. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ไพจิตร ปุญญพันธ์. (2550). คำอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ลักษณะละเมิด. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์นิติบรรณาการ.
ภัทราณี จิตคำ. (2560). ปัญหาการเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนในคดีแพ่งที่เกี่ยวกับคดีอาญาที่เด็ก และเยาวชนเป็นผู้กระทำผิด. ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิสิตศาสตร์. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ภัทราวรรณ รัตนเกษตร. (2562). การคุ้มครองสิทธิทางกฎหมายและการป้องกันการกระทำความผิดทางอาญาของเด็กและเยาวชนในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. วารสารนิติ รัฐกิจ และสังคมศาสตร์, 3(2), 125-152.
สมชาย พงษ์พัฒนาศิลป์. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพมหานคร : เจริญรัฐการพิมพ์.
สุมาลี วงษ์วิทิต. (2546). กฎหมายว่าด้วยละเมิด จัดการงานนอกสั่ง ลาภมิควรได้. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุเมธ สุภัทรจำเนียรและคณะ. (2563). ปัญหาการเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนในคดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญาศึกษากรณีผู้ต้องร่วมรับผิดทางแพ่งกับผู้เยาว์ซึ่งกระทำความผิดอาญา. ใน การค้นคว้าอิสระนิติศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชธานี.
