ปัญหาการส่งอาชญากรรมทางเศรษฐกิจข้ามชาติ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการส่งอาชญากรรมทางเศรษฐกิจข้ามชาติ ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการส่งผู้ร้ายข้ามแดน พ.ศ. 2472 และพระราชบัญญัติความร่วมมือระหว่างประเทศในเรื่องทางอาญา พ.ศ. 2535 ว่ามีปัญหาในเรื่องสภาพบังคับอย่างไรบ้าง 2) เพื่อแสวงหาแนวทางในปรับปรุงแก้ไขกฎหมายดังกล่าวให้เหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองในปัจจุบัน วิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ วิเคราะห์ข้อมูลที่เก็บรวบรวมได้โดยใช้วิธีวิเคราะห์เชิงเนื้อหาจากเอกสาร รายงาน บทความ บทวิเคราะห์ ทั้งจากสื่อมวลชน รายงานวิชาการ งานวิจัย วิทยานิพนธ์ กฎหมาย ระเบียบ คำสั่ง สื่ออิเล็กทรอนิกส์ และผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาการส่งผู้ร้ายข้ามชาติของประเทศไทยเกิดจาก (1) ประเทศไทยได้ทำสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนในลักษณะสนธิสัญญาทวิภาคีกับต่างประเทศเพียง 14 ประเทศ และในจำนวน 14 ประเทศนี้ เป็นประเทศในกลุ่มอาเซียนเพียง 4 ประเทศเท่านั้น จึงทำให้การขอให้ส่งผู้ร้ายข้ามแดนไม่ประสบผลสำเร็จ (2) ในกรณีประเทศที่ไม่มีสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนระหว่างกัน ต้องดำเนินการร้องขอได้โดยวิธีการทางการทูต และต้องแปลคำขอเป็นภาษาอังกฤษ แต่เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการส่งผู้ร้ายข้ามแดนของไทย ยังขาดความรู้ในเรื่องแบบพิธี และขาดทักษะในด้านภาษาอังกฤษ (3) การขอความร่วมมือในกรณีไม่มีสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนระหว่างกัน ต้องมีพยานหลักฐานตามระบบกฎหมายลักษณะพยานของประเทศผู้รับคำขอ จึงจะประสบผลสำเร็จ ซึ่งเจ้าหน้าที่ส่งผู้ร้ายข้ามแดนของไทย ไม่มีความรู้ในเรื่องมาตรฐานกฎหมายลักษณะพยานของต่างประเทศทุกประเทศ จึงมักจะถูกประเทศผู้รับคำขอปฏิเสธส่งผู้ร้ายข้ามแดน ในเรื่องพยานหลักฐานไม่ถูกต้องและเพียงพอ เป็นต้น
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เอกสารอ้างอิง
ความร่วมมือระหว่างประเทศในเรื่องทางอาญา พ.ศ. 2535. (2535). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 109 ตอนที่ 40 หน้า 27 (7 เมษายน 2535)
ณัฏฐา วสันตสิงห์. (2563). การส่งบุคคลข้ามแดนและมิติของกฎหมายระหว่างประเทศ. วารสารกฎหมาย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 38(1), 1-10.
ณิชนันท์ อิศรากูร ณ อยุธยา. (2562). ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตรบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
บัญญัติ วิสิทธิมรรค. (2533). อาชญากรรมทางเศรษฐกิจ. วาสารอัยการ, 13(148), 1-13.
ปกป้อง ศรีสนิท. (2564). คำอธิบายกฎหมายอาญาระหว่างประเทศ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์เดือนตุลา.
ประกอบ ประพันธ์เนติวุฒิ. (2541). กฎหมายระหว่างประเทศแผนกคดีบุคคลและคดีอาญา ตอนที่ 2 แผนกคดีอาญา. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลับรามคำแหง.
ปีติสาร ธารสุวรรณวงศ์. (2549). สนธิสัญญาแม่แบบของสหประชาชาติว่าด้วยการส่งผู้ร้ายข้ามแดน : การปรับปรุงกฎหมายและแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการส่งผู้ร้ายข้ามแดนของประเทศไทย. ใน ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิญญา เลื่อนฉวี. (2553). การใช้เขตอำนาจของรัฐต่อผู้กระทำความผิดโดยวิธีการส่งผู้ร้ายข้ามแดน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 24(74), 127-147.
อิศรานุวัฒน์ ภุมรินทร์. (2557). ปัญหาการส่งผู้ร้ายข้ามแดนของประเทศไทย. ใน ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (รัฐศาสตร์). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Ivan Anthony, Shearer. (1971). Extradition in international law. Manchester : University Press.