การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาล ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา กลุ่มตัวอย่างได้แก่ หัวหน้าครัวเรือนในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู จำนวน 330 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย โดยใช้สูตรของ Taro Yamane เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือเท่ากับ 0.912 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับการแจกแจงข้อมูลเบื้องต้นของกลุ่มตัวอย่าง และใช้สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวน เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของกลุ่มประชากรที่มีลักษณะแตกต่างกันในด้านเพศ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพ
ผลการวิจัยพบว่า การบริหารงานขององค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภูตามหลักธรรมาภิบาลโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาในรายด้าน พบว่า “หลักนิติธรรม” ได้รับคะแนนเฉลี่ยสูงสุด ส่วน “หลักประสิทธิภาพ” ได้รับคะแนนเฉลี่ยต่ำสุด ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนที่มีลักษณะทางประชากรศาสตร์ต่างกัน พบว่า ไม่มีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งไม่สอดคล้องกับสมมุติฐานที่ตั้งไว้ ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายจากการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ การส่งเสริมความโปร่งใสในการบริหารจัดการ โดยเฉพาะด้านการเงินและงบประมาณ ผ่านการเผยแพร่ข้อมูลในช่องทางออนไลน์ เช่น เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ หรือสื่อสังคมออนไลน์ เพื่อเปิดโอกาสให้ประชาชนสามารถเข้าถึงข้อมูลได้อย่างสะดวก รวดเร็ว และมีส่วนร่วมในกระบวนการตรวจสอบและพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน นอกจากนี้ ยังควรส่งเสริมกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชนในการกำหนดนโยบายสาธารณะ เพื่อให้การบริหารงานภาครัฐมีความโปร่งใส ตรวจสอบได้ และสอดคล้องกับความต้องการของชุมชนอย่างแท้จริง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร : สุรีวิริยาสาสน์.
พลวัฒน์ วิไลชื่นผล และรัฐบุรุษ คุ้มทรัพย์. (2558). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลสำนักขาม อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ.
พิชัยรัฐ หมื่นด้วง. (2561). การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารงานท้องถิ่น เทศบาลเมือง หนองบัวลำภู อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. วิทยาลัยพิชญบัณฑิต.
ภมร วงษ์ศรีจันทร์. (2559). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลตาคลีอำเภอตาคลีจังหวัด นครสวรรค์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
วีระ หาญกัน และสุวรัฐ แลสันกลาง. (2559). การบริหารส่วนตำบลบ้านดง อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 4(1), 60-82.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). คู่มือการจัดระดับการกำกับดูแลองค์การภาครัฐตามหลักธรรมาภิบาลของการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี. กรุงเทพมหานคร : บริษัท พรีเมียร์ โปร จำกัด.
แสงชัย อภิชาตธนพัฒน์. (2559). หลักธรรมาภิบาลในการบริหารองค์กร. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู. (2566). ข้อมูลพื้นฐาน. หนองบัวลำภู : องค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู.
อรทัย ทวีระวงษ์. (2557). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรี. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
อัญชลี โลเชียงสาย และคณะ. (2566). การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 3. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 5(1), 16-28.
Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rdEd. New York: Harper and RowPublications.