ลวดลายและคำสอนในประเกือมเงินของจังหวัดสุรินทร์ Design and Teaching Words in Phaguamngoen Silver Beads of Surin Province
Main Article Content
Abstract
การวิจัยเรื่องลวดลายและคำสอนในประเกือมเงินของจังหวัดสุรินทร์มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลวดลายบนประเกือมเงินโบราณของจังหวัดสุรินทร์และศึกษาความเชื่อและคำสอนบนประเกือมเงินโบราณของจังหวัดสุรินทร์ พื้นที่ศึกษาคือชุมชนเขวาสินรินทร์ อำเภอเขวาสินรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้เทคนิคการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ ได้แก่ การสัมภาษณ์เชิงลึกและการสังเกต กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ปราชญ์หัตถกรรมเครื่องเงินและผู้รู้ด้านความเชื่อและคำสอน
ผลการวิจัยด้านลวดลายบนประเกือมเงินโบราณของจังหวัดสุรินทร์ปรากฏว่า ลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวเขมรพื้นเมืองสุรินทร์มาจากวัฒนธรรมความเชื่อโบราณในสิ่งเร้นลับเหนือธรรมชาติได้ถ่ายทอดเป็นมรดกทางวัฒนธรรมหรือสัญลักษณ์บนลวดลายประเกือมเงิน โดยลวดลายประเกือมเงินดั้งเดิมของจังหวัดสุรินทร์ แบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ 1) ลวดลายพืชในวัฒนธรรมท้องถิ่น ได้แก่ ลายกลีบบัว ลายเม็ดมะยม ลายดอกพิกุล 2) ลวดลายจากเครื่องใช้ในการทำมาหากินคือ ลายร่างแห และ 3) ลวดลายแทนภาษาศักดิ์สิทธิ์ คือ ลายจารล
ผลการวิจัยด้านความเชื่อเกี่ยวกับประเกือมเงินโบราณจังหวัดสุรินทร์ปรากฏว่า 1) ลายกลีบบัวมาจากความเชื่อเครื่องหมายการบูชาหรือสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ 2) ลายเม็ดมะยมมาจากความเชื่อสัญลักษณ์นิยมหรือเมตตามหานิยม 3) ลายดอกพิกุลมาจากความเชื่อเครื่องหมายของการบูชาในพิธีกรรม 4) ลายร่างแห มาจากความเชื่อเรื่องสัญลักษณ์การป้องกันภูตผีปิศาจ และ 5) ลายจารลมาจากความเชื่อสัญลักษณ์จากการป้องกันโดยใช้คาถาอาคม ส่วนคำสอนในประเกือมเงินโบราณจังหวัดสุรินทร์ชี้ให้เห็นว่า 1) ลายกลีบบัวแทนนัยยะคำสอนเกี่ยวกับความเคารพ การมีสัมมาคารวะ และความอ่อนน้อมถ่อมตน 2) ลายเม็ดมะยมแทนนัยยะคำสอนเกี่ยวกับความละเอียดรอบคอบ การพิจารณาสิ่งต่าง ๆ การมองให้ครอบคลุมทุกมิติ 3) ลายดอกพิกุลแทนนัยยะคำสอนเกี่ยวกับความเสมอภาค ความเท่าเทียมกันและความยุติธรรม 4) ลายร่างแหแทนนัยยะคำสอนเกี่ยวกับการใช้สติปัญญาในการแก้ปัญหา การคิดให้รอบคอบ มองถึงสาเหตุของปัญหาและแก้ไขอย่างเหมาะสม 5) ลายจารลแทนนัยยะคำสอนเกี่ยวกับ ความไม่แน่นอนของชีวิต ตั้งมั่นในคุณงามความดี คนดีจริงจึงได้รับการสรรเสริญ
Article Details
References
กรรณิการ์ จินากูล. (2551). การพัฒนาแบบจำลองการเรียนรู้คณิตศาสตร์ชาติพันธุ์จาก
ผ้าทอมือไท-ลาว. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การ
พัฒนาภูมิภาค มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
เครือจิต ศรีบุญนาค และคณะ. (2550). การพัฒนาศิลปะการแสดงจากพิธีกรรมกินฮีต
ของกลุ่มชนเผ่าดั้งเดิมสายตระกูลมอญเขมรในเขตภูมิภาคลุ่มน้ำโขง. วิทยานิพนธ์
ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนาภูมิภาค มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สุรินทร์.
งามพิศ สัตย์สงวน. (2542). การวิจัยทางมานุษยวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ:
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญยัง หมั่นดี. (2557, สิงหาคม 5). อาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์. สัมภาษณ์.
ศิริ ผาสุก. (2536). สุรินทร์มรดกโลกทางวัฒนธรรมในประเทศไทย.
กรุงเทพมหานคร: เอสแอนด์จีกราฟฟิค.
สุภางค์ จันทวานิช. (2550). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่
กรุงเทพ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญเลี้ยง ฉิมมาลี. (2550). คำสอนมุขปาฐะที่สะท้อนจากลายผ้าทอมือของกลุ่มชาติ
พันธุ์ออสโตรเอเชียติกในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำแม่โขง. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
พันธวิทย์ ยืนยิ่ง. (2543). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นงานหัตถกรรมพื้นบ้านการทำเม็ด
ประเกือมเงินของชุมชนบ้านสดอ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียน
สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดสุรินทร์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาวิชาประถมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระแม่เจ้าของชาวไทย. (มปป). กรุงเทพฯ: นิตยสารผู้หญิง.
สุจริต เพียรชอบ. (2543). ภูมิปัญญาไทยในภาษา. กรุงเทพฯ: สถาบันภาษาไทย
กรมวิชาการกระทรวงศึกษาธิการ.
สุชาติ แสงทอง. (2545). เส้นทางการเป็นนักวิจัยวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น.
นครสวรรค์: สำนักศิลปวัฒนธรรม สถาบันราชภัฏนครสวรรค์
อารีย์ ทองแก้ว. (2537). พิธีกรรมเกี่ยวกับช้างของชาวส่วยเมืองสุรินทร์ อำเภอท่าตูม
จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: คณะวิชามนุษย์ศาสตร์และสังคมศสตร์ สถาบันราชภัฏ
สุรินทร์.
อัจฉรา ภาณุรัตน์. (2548). รายงานการวิจัยวิธีการให้การศึกษาเพื่อสืบทอดมรดกมรดก
ทางวัฒนธรรมผ้าทอมือ อีสานใต้. สุรินทร์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
Berger, P. L., & Luckmann, T. (1991). The social construction of
reality: A treatise in the sociology of knowledge (No. 10).
Penguin UK.
Geertz, C. (1963). Agricultural involution: the process of ecological
change in Indonesia (No. 11). University of California Press.
Le’vi-Strauss C. (1966). The savage mind. Chicago: University of
Chicago Press.
Steward, J., & White, L. A. (1949). In Leslie White’s the Science of
Culture. New York: Free Press.