เทคนิคการต่อหนังเพื่อพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ตกแต่งประเภท เฟอร์นิเจอร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาประเภทของเฟอร์นิเจอร์   ศึกษาเทคนิคการต่อหนัง  ออกแบบและพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ตกแต่งประเภทเฟอร์นิเจอร์ สำรวจความพึงพอใจเพื่อประเมินผลการออกแบบ      และ ถ่ายทอดองค์ความรู้ด้านการต่อหนังเพื่อพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ วิธีการดำเนินการวิจัย  ศึกษาประเภทของเฟอร์นิเจอร์ จำนวน 3 ประเภท ได้แก่ประเภทบิวท์อิน ประเภทลอยตัว ประเภทน๊อคดาวน์ ศึกษาเทคนิคการต่อหนัง จำนวน 3 รูปแบบ ได้แก่แบบริมชนริม  แบบทับซ้อน  แบบถลกกลับ  เพื่อนำมาออกแบบเฟอร์นิเจอร์ จำนวน 15 แบบ ให้ผู้เชี่ยวชาญ คัดเลือกแบบให้เหลือเพียง 6 แบบ    ก่อนนำไปสอบถามความพึงพอใจเพื่อประเมินผลการออกแบบ จากกลุ่มตัวอย่างครั้งนี้คือผู้บริโภคผลิตภัณฑ์ใน ตลาดนัดสวนจตุจักร กรุงเทพฯ  จำนวน 50 คน    โดยคัดเลือกให้ เหลือเพียง1แบบ สร้างต้นแบบเฟอร์นิเจอร์ จำนวน 1 แบบ    ผลการศึกษาการต่อหนังผู้วิจัยเลือกวิธีทับซ้อน ข้อดีการต่อหนังแบบทับซ้อน ได้รูปแบบที่อิสระในการต่อหนังหรือกำหนดแบบเองได้ตามต้องการ เลือกวิธีการเย็บได้หลากหลายและแข็งแรง ผลการศึกษาวิจัยจากผู้บริโภคพบว่า เฟอร์นิเจอร์ประเภทลอยตัว รูปแบบที่ 2  ในภาพรวมอยู่ในระดับดีที่สุด ( = 4.66) ทั้งนี้เมื่อพิจารณาค่าเฉลี่ยเรียงลำดับจากมากไปน้อย ได้แก่ ด้านความสวยงามความน่าสนใจลวดลายและสีสัน (  = 5.00) ด้านรูปทรงเฟอร์นิเจอร์วัสดุทำโครงสร้าง (  = 4.85) ด้านเทคนิคการเย็บประกอบ( = 4.15) ตามลำดับ สุดท้ายผู้วิจัยได้ถ่ายทอดองค์ความรู้เรื่องการต่อหนังเพื่อพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ให้กับนักศึกษาสาขานวัตกรรมการออกแบบผลิตภัณฑ์