Thai artist's artwork decoding for creating an interior environment of a boutique hotel
Abstract
The aim of this research was 1) to study information relating to the decoding of Thai artist's artwork in order to create the environment in a boutique hotel. 2) to develop the creative environment in a boutique hotel by using the art code of Thai artists appropriately. All studies were to create an environment in an old building that had been preserved in the Ratchadamnoen. Focusing on the creative development process was based on the design of the interior environmental design principle, combined concepts from the unique and contemporary needs of the project and inspired by 14 art pieces. For this research, qualitative methods are used in the study and development process. The population and data source were representatives of two owners and four case studies. The instruments were the observation form and interview form. In assessing the characteristics of the creative work, we use quantitative and qualitative methods together, with five experts as assessing. The instrument was a five-rating scale with suggestions filling. The results showed that the quantitative assessment of the interior environment creating with integrating the artistic code of Thai artists had the quality of the environmental features at the highest level at mean score 4.6 by the standard deviation of 0.21. It was the sum of five aspects in quality: strange beauty, identification of the artistic identity of Thai artists, unique atmosphere, interesting creation in the place and perfect combination of aesthetics and functionality. In addition, the quality assessment result confirmed that an interior environmental creating from Thai artist’s decoding was very appropriate.
References
สันต์ สุวัจฉราภินันท์ ทวีศักดิ์ เกียรติวีระศักดิ์ และรัฎฐา ฤทธิศร. (2555). “สัญวิทยา: การถอดรหัสและการประยุกต์อัตลักษณ์ไทยเพื่อเป็นแนวทางการออกแบบ” ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภีมณัช ภัทธภาสิทธิ์. (2555). การศึกษาเครื่องประดับทองสมัยกรุงศรีอยธุยา สู่การออกแบบตกแต่งภายใน เดอะทิพยาภรณ์ บูติคโฮเทล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ระชานนท์ ทวีผล. (2560). แนวคิดและการดาเนินธุรกิจของโรงแรมบูติค ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 1-17.
ทิพย์สุคนธ์ อิทธิประทีป. (2560). ศิลปะป๊อปในงานตกแต่งงภายในโรงแรมบูติค กรณีศึกษาโรงแรมมิสติค เพลส รูมส์ อินบางกอก. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 10, 2 (พ.ค.-ส.ค.), 1-15.
Berlyne, D. (1960). Conflict, arousal, and curiosity. New York, NY, US: McGraw-Hill Book Company.
Craik, K. H. (1971). “The assessment of places” In P. McReynolds (ed.), Advances in Psychological Assessment. (Vol. 2, pp. 40-62). Palo Alto, CA: Science and Behavior Books.
Harrison, K. T. (2019). What are Boutique Hotels? Retrieved 04 January 2020. from Tripsavvy.com: https://www.tripsavvy.com/what-is-a-boutique-hotel-definition-and-examples-4172980/
Innvision Hospitality. (2019). What is Boutique Hotel Design? Retrieved 04 January 2020. from innvision.net: https://innvision.net/boutique-hotel-design/
Ngamvoratham, K. (2019). “Interior environment design for a leisure learning area in the National Gallery of Thailand” Mediteranean Journal of Social Sciences 10, 2 March, pp. 99-111.
PJ. (2019). Variety & Lifestyle. Retrieved 01 February 2020. from www.brandbuffet.in.th: https://www.brandbuffet.in.th/2019/09/tat-artists-influencers-pop-culture-to-travel-to-muang-rong-in-asean/
Renjel, R. J. (2016). Interior Plan: Concepts and Exercise. (2nd ed.). New York: Fairchild Books
Wanglabcharoen, N. (2020). Hotel Growth 2020-2022. Retrieved 24 January 2020. from theboutiqueking.com: https://theboutiqueking.com/blogs/news/hotel-growth-2020-2022
Zumthor, P. (2006). Atmosphere: Architectural environments, Surrounding object. Basel: Birkhauser.
